Jo Elizabeth Stafford werd op 12 november 1917 geboren in Coalinga, Californië ze was een Amerikaans pop- en jazzzangeres.
Ze wilde eigenlijk operazangeres worden en volgde klassieke zangles en ook pianoles maar van die ambitie kwam weinig terecht.
Haar carrière begon in de jaren dertig en liep door tot in het begin van de jaren zestig.
Via “The Stafford Sisters”, een groepje dat ze samen met haar zussen vormde en waarmee ze op een radiostation in Los Angeles te horen was, belandde ze in 1939 bij de zanggroep “The Pied Pipers” en daarmee begon haar carrière pas echt.
Ze speelden onder meer samen met het orkest van “Tommy Dorsey”, “Frank Sinatra” en ze zong met nog met artiesten als “Perry Como”, “Frankie Laine”.
Niet veel later begon haar solocarrière en ze verkocht tientallen miljoenen platen, met nummers als het nummer “Little Man with a Candy Cigar” uit 1942 en in 1944 ging ze definitief solo verder.
Ze had veel succes tijdens de Tweede Wereldoorlog bij in het buitenland gelegerde militairen en later in de Koreaanse oorlog en het leverde haar de bijnaam G.I. Jo op.
Vanaf 1944 presenteerde ze het NBC muziekprogramma: “The Chesterfield Supper Club”.
In 1948 had ze een wereldhit met “Say Something Sweet to Your Sweetheart”.
Ze werd befaamd om haar zuivere zang, maar eind jaren vijftig en begin jaren zestig behaalde ze opmerkelijk successen met haar (tweede) man Paul Weston.
Onder de pseudoniemen “Jonathan en Darlene Edwards” maakte het stel een serie erg vals
gezongen platen vol miskleunen.
Het was een nieuw bewijs van haar muziek kwaliteit van alleen loepzuiver zingen, ze ook de
beheersing had om ook het wanstaltig vals tot in de finesses beheerste.
De opnamen waren bedoeld als parodie, maar werden niet door alle Amerikanen als dusdanig begrepen, maar ondanks dat werd het een groot succes.
In 1954 bracht ze het nummer “Thank You for Calling” uit en dit werd in Nederland
een heel populair nummer.
Het werd geschreven door “Cindy Walker”, de versie van Stafford werd het populairst.
Het werd opgenomen op 29 april 1954 en uitgebracht bij Columbia Records.
De plaat bereikte eerst plaats in de Billboard-hitlijst op 9 juni 1954 en bleef er 8 weken in staan, met als hoogste positie de negentiende plaats.
In Nederland was er toen nog geen hitparade, maar het nummer werd ook opgenomen door “Billy Walker”, “Hank Snow” en “Timi Yuro”
Op 16 juli 2008 overleed ze op 90-jarige leeftijd in haar woonplaats Century City, Californië.
Deze week is het nummer “Thank you for calling” de gouden terugblik in de Bankshow.
Maandelijks archief: november 2017
Tegen licht.
Afgelopen maandag en dinsdag waren prachtige zonnige dagen.
Het was volop genieten om buiten te zijn.
Het was te merken want ik was niet de enige die dat deed.
Maar het spel van de zon en de wolken was prachtig om te zien.
Hier een kleine impressie van de herfst luchten.
In bad.
Iedereen hartelijk dank voor het reageren op het logje van gisteren.
Is voor mij een bevestiging dat ik niet de enige ben die er zo over denkt.
Vandaag begin ik met een schone lei.
Schoon en fris als dat niet een lekker badje is.
Nou dat spreekt de meeste wel aan.
Zelf heb ik geen bad, maar wel een douche en dat vind ik ook wel zo verfrissend.
Maar wat doe je met je brillen als ze vies zijn worden en het schoon maken met een theedoek een verloren zaak is geworden.
Dat komt omdat het vuil tussen de glazen en het montuur en neuskussentjes gaat zitten.
Zoon zei dat een theedoek het veiligst is, omdat schoonmaak doekjes houtvezels bevatten en die veroorzaken weer krassen op het glas.
Bovendien krijgt je het montuur en de neuskussentjes met een doekje moeilijk schoon.
Met een ultrasoon reiniger gevuld met lauw water en een beetje ultrasoon reinigingsmiddel is de bril geheel schoon te krijgen en voorkomt bovendien dat de glazen of het montuur
beschadigt.
Ik stop ze dus het liefst om de 2 weken in bad en worden ze tot in de kleinste hoekjes gereinigd.
Maar ze gaan wel samen in bad, dat is wel zo gezellig en efficiënt.
Dan kan ik weer door een schone bril een frisse blik in de wereld werpen.
Samen in bad, de multifocale pc en normale bril .
Na negen minuten, is het klusje klaar en hou je een vies sopje over.
Persoonlijke zone.
Denk ga na mijn wandeling even naar de Hema wat spulletjes kopen.
Winkel in, mandje pakken en gaan met de flow.
De spulletjes waren snel gevonden en ik hobbel naar de kassa, vind ik nog steeds ondingen om daar af te rekenen.
Maar goed ik loop naar de kassa en een vrouw voor me is aan het afrekenen,
dus ik hou gepaste afstand.
Komt er een vrouw en man aan lopen, leeftijd doet er eigenlijk niet toe, maar ik noem ze voor het gemak opa en oma.
Opa gaat rechts van de vrouw staan en oma gaat achter mij staan,
dan gaat er bij mij een belletje rinkelen.
Opa staat toch duidelijk in de persoonlijke zone van de vrouw voor mij en kijk gewoon brutaal mee.
Nu mag ik afrekenen, zet mijn mandje neer, oeps verkeerd moet op het plankje iets lager.
Wilt u de spullen aangeven, vraagt de caissière, beetje vriendelijk.
Dat is vreemd, moet ik dat doen, nou vooruit en ik gooi alles op haar desk neer.
Beetje vriendelijk bleef een beetje vriendelijk en vraag heeft u alles kunnen vinden?
Dus ik denk zet het mandje even terug en draai me om staan opa en oma op een stap achter mij.
Pardon, zeg ik, mag ik even mijn mandje weg zetten.
Men reageert zo vriendelijk, natuurlijk.
Dus ik zeg u staat wel heel dicht achter mij, daar ben ik niet van gecharmeerd.
Zegt opa als je geen vertrouwen geeft, zal je het ook zelf niet ontvangen.
Caissière vind het blijkbaar te lang duren en noemt het bedrag nog maar eens.
Dus ik zeg, ik kan aan de buitenkant niet zien of ik u kan vertrouwen.
Maar u staat wel in persoonlijke zone en draai me om.
Hoor ik achter mijn een andere klant zeggen, wat een zielig persoon.
Dus ik reken af, met pin netjes afgeschermd.
Zeg ik tegen opa, u vergeet een ding, het is uw leeftijdsgroep die vaak het slachtoffer is van dit soort zaken.
Waar blijft u nu met uw vertrouwen!
Ben ik netjes hé ze toch netjes met u aan te spreken.
Slik, daar had opa niet van terug, oma lacht als een boer met kiespijn.
ik zeg zal ik nu eens zo dicht op u gaan staan en mee kijken, vind je vast niet leuk.
Nog niet helemaal hersteld zegt hij enigszins stotterend, dat vind ik niet zo heel erg.
Hopelijk zijn ze niet volgende slachtoffer van een afgekeken pincode of dat ze in hun eigen
woning overvallen.
Wat zijn opa en oma naïef.
Kijk opa en oma, zo doen ze dat.
Van de Bank plaat.
Deze week gaan we met Mirjam kakelbont naar het Café.
Het bezoek zal je ogen openen.
Je krijgt een andere kijk op het leven als de jukebox gaat spelen.
De van de Bank Plaat is deze week:
Garland Jeffreys met het nummer “Matador”.
Aanstaande donderdag staat de nieuwe “Bankshow” op de “Bank’s Radio” pagina.
Mocht je een verzoekje hebben, laat het Hans Bank weten,
hij zal deze dan meenemen in de uitzending.
Je verzoek kun je aanvragen tot aanstaande woensdagochtend 12.00 uur,
moet even onder de bank kijken of ik deze wel in mijn verzameling heb.
Trouwens daar haal ik de muziek altijd vandaan, soms onder het stof,
soms een blinde greep, als het maar goed in het gehoor ligt.
Wens je een goede week toe.
