Categoriearchief: Bankje

Ga maar voor.

Het is zaterdag middag en ik ga een boodschapje in het winkelcentrum doen.
Normaal is het tijdstip wanneer ik ga een rustiger moment,
maar vandaag lijkt het wel een gekkenhuis.
De winkels puilen uit, kinderen willen plaatjes om te sparen en vader lopen met hun kinderen te slepen.
Ik tuf op mijn gemaakt het winkelcentrum uit, ik stop wel voor andere mensen,
fietsers en auto’s eigenlijk alles wat beweegt.
Ik heb geen haast, want ik verwacht ook een brief, dus ik heb even de tijd.
Ik steek de straat over tussen de paaltjes door en daar staat een buurvrouw en die zegt,
ga maar voor.
Nee hoor, gaat u maar, ik heb de tijd.
Nou die heb ik ook en ben blij je weer te spreken.
We denken rustig te staan, maar een tweetal jongeren komen de karretjes ophalen,
het zijn aardige jongens en maken nog een grapje tegen ons.
Dus wij verplaatsen ons wat verder, nog steeds in een verboden te parkeervak gaan we verder met ons praatje.
Dan komt er een grote auto aanrijden met ouderen en die willen blijkbaar in het niet
parkeervak parkeren.
Wij zijn niet de beroerdste en schuiven maar weer een stukje op.
Ondertussen krijgen we boze blikken van het bejaarde stel.
Kijk zegt buurvrouw, dat stress gedrag is niet fijn en gelukkig doe ik er niet aan mee.
Dan kun je beter die jonge jongens hebben, daar hebben we schik mee gehad.
We kunnen samen concluderen dat het stressen tot niks leidt.
Zo kletsen we nog wat door over gezin en maatschappij.
We nemen afscheid en ik ga naar huis, kijk in de brievenbus en er is geen post.
Helaas ik was wat te vroeg, had ik maar wat langer in het winkelcentrum blijven plakken.

Auw mijn rug.

Door de uitstraling naar mijn benen vanuit mijn rug ben ik niet zo actief als ik zou willen.
Pijn gaat door je hele lichaam zitten en ook het hoofd wordt er niet helderder van.
Door een ongeluk op mijn achttiende is er een tussen wervel afgescheurd.
Omdat er nooit serieus op mijn klachten is gereageerd, werd ik pas 18 jaar later geopereerd.
Daarvoor heb ik eerst wel 18 jaar pijn gehad en drie maanden verlamt op bed moeten liggen.
De slijtage was erg groot en zo waren er ook twee hernia’s ontstaan, gevolg is dat ik nu nog steeds elke dag pijn heb.
Het probleem is dat ik dus vaker verlamd ben geraakt, en een jaar terug weer in het ziekenhuis ben opgenomen.
Conclusie van het ziekenhuis is, dat ze me niet meer kunnen opereren omdat er dan weer
gezond weefsel moet worden verwijderd en dat kan dus niet meer.
Als ik soms iets te veel doe, terwijl je er altijd rekening mee hou, begeeft mijn rug het.
Dan ben ik terug bij af en loop zo scheef, beroerd of krom als maar wat met veel pijn,
zitten lopen, liggen dus over de nachten nog maar gezwegen is een ramp.
Met andere woorden ik ben al meer dan een week bezig om mobiel te worden.
Maar zonder pijnstillers lukt het nog niet echt.

Vissen.

Als kind ging ik graag vissen, was nog in de tijd van toen was geluk heel gewoon.
Ik fietste dan naar de polder en wierp daar in alle rust mijn hengeltje uit.
Ik zat daar uren lang te genieten van de omgeving in de polder met zijn weidevogels en van de spanning om een visje te vangen.
Eigenlijk maakte het niet zoveel uit om iets te vangen, ik genoot volop van de eenzaamheid.
Maar een ding van het vissen vond ik altijd vervelend, namelijk het onthaken van een vis van het haakje.
Dus ik constateerde op een zeker moment dat het weerhaakje aan het vishaakje erg vervelend was.
En zo besloot ik het weerhaakje aan het vishaakje te verwijderen, dat was zo gedaan want met een tangetje kon je het weerhaakje makkelijk verwijderen.
Zo ging het onthaken bij een gevangen vis veel makkelijker en eigenlijk het geen negatieve
gevolgen voor de vangst.
Nu vis ik al heel lang niet meer, maar mijn verrassing las ik op de website van rtvutrecht.nl dat sportvissers in Amersfoort vanaf een januari 2024 voortaan geen weerhaken en loodhoudende gewichten meer mogen gebruiken bij het vissen.
Dat hebben de gemeente en Hengelsportvereniging Amersfoort afgesproken bij het tekenen van een nieuwe huurovereenkomst.
Amersfoort is naar eigen zeggen de eerste gemeente die zo’n verbod invoert.
Ik kan me daar wel in vinden, want zonder weerhaken kun je ook prima vissen.


Watermolen De Woudaap aan de Nauernase vaart, in deze polder ging ik graag vissen.
De watermolen is in 1651 gebouwd.

Dierendag.

We hebben deze dag volgens de overlevering te danken aan Franciscus van Assisi.
Hij bekommerde zich om het lot van melaatsen, zwervers en andere armen,
maar ook van planten en dieren.
Tegenwoordig is Dierendag vooral een feestdag voor de huisdieren, maar die heb ik niet meer.
Toen ik nog de hondjes had, werd dierendag wel gevierd.
Maar vandaag is er een bijzondere dienst, je kunt huisdier laten zegenen in de kerk in Hooglanderveen.
Diaken Antoon van Gaans zit op dierendag vanaf 19.00 uur klaar om de dieren en hun baasjes te zegenen.
Kinderen mogen daarnaast ook hun liefste knuffeldier meenemen voor de zegening.
„Het is een speciaal moment om het verbond tussen mens en dier vorm te geven”, aldus de kerk.
Eigenlijk wel een mooi gebaar, dieren zijn een belangrijk onderdeel van ons bestaan en dienen ook met respect en liefde te worden behandeld.
Op de website van de St. Josephkerk in Hooglanderveen staat meer informatie.


Een waardevol moment.

Trafohuisje.

Ik schreef op 22 februari 2022 over een storing in de wijk.
Bij Sjoerd zien we altijd de buiten kant van een trafohuisje.
Want de binnenkant is vaak gewoon afgesloten.
Zo was is weer aan de wandel, of zo en kwam terecht bij het zelfde trafohuisje.
Men was bezig om deze schoon te maken, want spinnenwebben kunnen in het
hoogspanningsgedeelte als geleider gaan functioneren.
Het was een leuke ontmoeting, vakbroeders onder elkaar.
Zo vond ik een leuke vlog over de uitleg van een transformator.
Alleen de vloger vergist zich nogal een in de ingang en de uitgang van een transformator.



Service bus.

De hoogspanningtrafo.


Hé leg eens uit – wat is een transformator? En hoe ziet het eruit?