Na de blog van gisteren vond ik dit verhaal wel een voorbeeld van falen van de gemeente en het nadelig behandelen van de bestaande natuur.
Ik heb op 26 januari 2022 een blogje geschreven onder de titel: “Westelijke rondweg soap”.
Dat ging over de sloop van Restaurant Vlasakkers en het rooien van de vele bomen.
Het volgende blogje schreef ik op 6 juli 2022 onder de titel: “Westelijke rondweg voorbij”.
Het moment dat de nieuwe coalitie van Amersfoort definitief een streep door westelijke
rondweg zet.
Maar goed de schade aan de natuur was niet meer te herstellen, net als de sloop van Restaurant Vlasakkers.
De voormalige eigenaars van Restaurant Vlasakkers, Ruud en Nicole werden door de gemeente voor flinke smak geld uitgekocht voor een weg die er nooit kwam.
Zo goed zelfs dat er geen behoefte meer is om het Restaurant Vlasakkers opnieuw te starten.
Als we op vakantie willen, dan gaan we gewoon, koffers pakken en weg zijn we.
Ruud en Nicole Ides hebben nu een vrij leven, sinds de gemeente Amersfoort vijf jaar geleden diep in de buidel tastte om hun restaurant uit te kopen voor de aanleg van een rondweg.
Alleen: die nieuwe weg kwam er nooit.
Hopelijk komen dit soort blunders in de toekomst nooit meer voor, het kost de belasting betaler veel geld en de natuur moet vaak onherstelbaar inleveren.
Je kunt het hele artikel kun je hier lezen.
Vlasakkers Impressie, in betere tijden.