Ik kreeg een mailtje van mijn internet service provider over de herberekening van het data
verbruik.
Daarin schreef men het volgende:
We willen je graag informeren over aankomende veranderingen in de manier waarop
schijfgebruik wordt berekend voor hostingpakketten die gekoppeld zijn aan jouw account.
Wat verandert er?
Vanaf 3-3-24 wordt één dagelijkse back-up van de webruimte, uitgezonderd e-mail,
meegeteld voor het schijfgebruik, waardoor het totale gebruik zal toenemen.
Met de nieuwe berekeningen wordt jouw totale schijfgebruik 274 GB, wat meer is dan de
204 GB opslagruimte die is inbegrepen in je abonnement.
Wat moet je nu doen?
We raden aan om je schijfgebruik te verminderen door overbodige bestanden te verwijderen.
Om je hierbij te helpen, hebben we een handleiding met tips over hoe je dit kunt doen.
Overigens wordt de dagelijkse back-up van je e-mailaccounts niet meegerekend in de back-up die bij je schijfgebruik wordt opgeteld.
Als je op 3-3-24 te veel webruimte gebruikt, kun je upgraden of gegevens verwijderen.
We informeren je hierover per e-mail.
Waarom doen we dit?
We voeren deze verandering door om de stijgende kosten voor servers,
datacenters en onderhoud op te vangen.
Hiermee zorgen we ook voor betere beveiliging, wat jouw online ervaring ten goede komt.
We begrijpen dat je mogelijk meer vragen hebt.
Daarom hebben we een FAQ gemaakt waarin we proberen deze te beantwoorden.
En natuurlijk staan onze supportmedewerkers klaar om je verder te helpen.
Tot zover de mail.
Dat betekend dat ik dit weekend de weblog maar eens ga opschonen.
De blogjes blijven allemaal gewoon staan, maar de uit de radio pagina ga ik een aantal jaren verwijderen.
Dat betekend dat de jaren 2015 t/m 2017 worden verwijderd van de server.
Geen ramp, want er valt nog genoeg te beluisteren, elke werk dag weer een nieuwe aflevering en in het weekend de Bankshow.

Ik werd een paar weken terug verwacht om ’s morgens acht uur bij de praktijkondersteuner om me nuchter te laten te laten controleren op mijn glucose.
Ze begon niet gelijk met alle standaard stappen, maar ze begon met een gesprek.
Ze had zich goed in mijn dossier verdiept en sprak ook haar zorgen uit over mijn gezondheid.
Het gesprek heeft me goed gedaan, eindelijk iemand in de zorg die tijd voor me nam.
Na het gesprek wilde ze nog wel mijn glucose controleren en die was begrijpelijk te hoog,
dacht rond de tien.
Ook mijn bloeddruk werd gemeten en na drie keer meten was merkbaar dat de waarden erg varieerde.
Eerst controleerde ze mijn hartslag met de hand, maar daar werd ze niet veel wijzer van,
dus een Saturatiemeter werd erbij gehaald.
De waarden varieerde heel erg veel, dus mijn nieuwe huisarts werd er bij geroepen.
Die ging luisteren naar mijn hart en ze zei dat ik last van boezemfibrilleren had.
Dat was wel schrikken, maar het is wel een symptoom dat met mijn klachten heeft te maken.
Die dus al bijna zes jaar duren, die ik toen voor het eerst ging merken tijdens het wandelen dat ik steeds minder conditie had.
Ze wilde dat ik gelijk een hartfilmpje liet maken, in de praktijk.
Daarna heeft de huisarts deze met mij besproken, nu heb ik medicatie om het hart rustiger te krijgen en heb ik binnen kort een afspraak bij de cardioloog.
Als extra heb ik nog een keer bloed moeten laten prikken voor de cardioloog.
Voorlopig zit ik weer in de male molen van het leven en draait de zorg een rondje met me mee.

Waar ik ben opgegroeid was een rustig buurtje, aan de overkant van de straat zat de slager en even verderop de melkboer en een straat verder de bakker.
Een kleine buurt supermarkt zat aan het pleintje verder op in de straat,
het was de tijd dat geluk heel gewoon was.
De dochter van de slager sleepte mij vaak met zich mee, ze leek wel het kindermeisje.
Dus ik werd ouder en bleef bij de familie kind aan huis.
Ja, bij de slager waar ik als kind mee ging helpen door onder andere op zaterdag mee te gaan om bestellingen rond te brengen.
Zo kreeg ik eens een klusje toegewezen, ik moest bij een andere slager in het dorp een
muizentrapje halen.
Er zaten vier slagers in het dorp, als ik het me goed herinner.
Ik ben het hele dorp door gefietst, ik werd van de ene naar de andere slager door gestuurd, maar niemand had een muizentrapje.
Terug in de slagerij heeft een knecht een muizentrapje voor me gemaakt en die gaf ik aan de persoon die me de opdracht had gegeven.
Toen keek die op zijn neus en vroeg waar heb je die vandaan!
Maar ik had beloofd dat niet te zeggen.

Zo knutselde de knecht het muizentrapje.

Even terug naar mijn blogje van 21 juni 2022.
De bestemming was het Stoomgemaal Arkemheen in Nijkerk.
Het is alweer een paar jaar terug, maar het was een waardevol bezoek.
Als techneut is het genieten de stoomtechniek te zien, maar toen was het stoomgemaal niet in bedrijf, maar dit filmpje op You Tube vind ik wel interessant om te delen.