Vandaag meer een foto logje over de Familie zwaan en Canadese ganzen.
Het jonge grut groeit als kool en worden goed verzorgt door de ouders.
Maar kom niet te dicht in de buurt want dan laten ze weten dat je ongewenst bent.
Als ze aan de wandel zijn houden de ouders de omgeving goed in de gaten.
Eerst maar in bad, want hij staat weer plaatjes te schieten.
Spetter, spetter water, nou mam je gaat wel te keer hoor.
Man ga je ook in bad!
Alweer!
Ja alweer!
Kom kinderen beetje door eten, het is zo bed tijd.
We hebben ook wel een beetje vermoeide pootjes.
Mama waar ben je.
Hans schreef laatst nog iets over gras en twee kontjes, nou hier lopen we dan.
Trouwens de omgehakte populieren hebben nu een andere functie.
Knapper bij de kapper, is weer eens wat anders dan kijk een wat vaker in de spiegel van de
kapper.
Het was weer tijd om naar de kapper te gaan, maar gezien de pijnlijke knie had ik de afspraak verzet.
Toen ik dinsdag ochtend de weer voorspelling zag, had ik spijt als haar op mijn hoofd.
“Na een zonnige start ontstaan vanmiddag vooral in het zuiden en oosten lokale zware
onweersbuien.
Daarbij is kans op grote hagel, windstoten en zeer veel regen in korte tijd.”, zal ik afzeggen, was het eerste wat in me opkwam.
Maar hier kwam er maar weinig verfrissing in de temperatuur, wat gekuch van het onweer.
Tja, toch maar gaan met meer dan boven gemiddelde temperaturen van dertig graden, als het door gaat wordt mei de warmste maand sinds 300 jaar.
Eerst maar douche en dan vertrekken, was niet zo verstandig ik zweette peentjes toen ik binnen kwam.
Nu zag mijn coupe melkboerenhondenhaar er helemaal niet meer uit, de kapper verkoelde me met een koele handdoek, dat was lang geleden dat iemand dat voor me deed.
Gelukkig bezit mijn kapper de gave om een vriendelijk en onbevangen gesprek te voeren.
Er zijn kappers die een moeilijke gesprekspartners zijn, ze zouden meer passen in het rijtje als conflictonderhandelaar, geheime dienst of minister-president.
Ze hebben een van nature aangeboren gave om zo min mogelijk over zichzelf te vertellen en het maximale aan informatie uit hun slachtoffer te halen.
Na de knipbeurt en goedkeuring in de spiegel vertrok ik weer, het is buiten merkbaar een stukje koeler geworden.
En daar kwam de familie Zwaan aanzwemmen, het is een gematigd westers gezin met
twee jongen.
Normaal is dat aantal veel hoger, het kan ook zijn dat het hun eerste nest is want de bouw en het broeden nam heel wat tijd in beslag.
De Britse komedieserie “Allo ‘Allo!” is bij iedereen wel bekend, denk ik.
De tv serie werd uitgezonden door BBC tussen 1982 en 1992 met in totaal 85 afleveringen.
In de vele afleveringen ontstonden de terugkerende “chatch phrases”, als Crabtree binnen kwam zei “Good Moaning”en bij het verlaten, “Excuse me for loving you, but I have my dirty to do.” of Michelle van het verzet zei altijd “Listen very carefully I shall say zis only once.”
Zo kwam ik op YouTube een filmpje tegen over “chatch phrases” die in de serie “Allo ‘Allo!”
werden gebruikt en door de acteurs werden voorgedragen.
Dit was tijdens het 18nd “Sofia International Film Festival” dat werd gehouden in 2014.
Op een minuut van de aflevering zegt “Richard Gibson” (Herr Flick), “We do not have humor” en moet lachen.
Deze “chatch phrases” doet me denken de Opel-reclame.
“Duitsers maken geen grabben”, zegt de Opel verkoper tegen de klant.
Is dit toeval, of is het goed gejat?
Vandaag een heel ander logje dan gisteren, maar niet minder leuk (vind ik zelf).
Vroeger had ik altijd minder of zelfs geen rust als iets niet was opgelost of niet werkte.
zal ook wel met de druk van werk te maken hebben gehad.
Maar tegenwoordig ga ik daar steeds makkelijker mee om,
laat me al langer niet meer gek maken.
Wil best iets voor een ander doen, maar alleen als het mij uitkomt.
Zo werkt bij de buurtsuup al een tijdje de zelfscan app op mijn phone niet meer, er komt een foutmelding dat er geen verbinding met het netwerk kan worden gemaakt.
Maar ben wel ingelogd op het netwerk, dus de app heeft de hik en bij de servicebalie snapt men er ook niks van.
Ik zou me daar in het verleden erg druk om maken, maar nu denk ik het zal wel.
Wie weet komt er ooit een oplossing dat het weer werkt.
Ga nu gewoon weer naar de kassa of als het heel druk is scan ik de boodschappen zelf wel bij de zelfscan kassa in.
Laat maar waaien in het digitale gekte tijdperk.
Nee dan vandaag, deze dag omarm ik het is een prachtige dag.
Denk maar dat ik een rondje ga fietsen en genieten van deze april dag.
Genieten van de positieve dingen die op zo’n dag op je weg komen.
Wens je ook een dag om te omarmen.
Zo kwam ik laatst op internet een reclamebord tegen van de bekende Solex.
Het vervoersmiddel wat in Frankrijk werd geproduceerd tussen 1946 en 1988 onder de naam Vélosolex .
Het was een vernuftig brommertje met een motor op de vooras en werd aangedreven door een rol op de voorband.
Als je gas wilde geven moest je op de rechterkant van het stuur een hendeltje bewegen.
Het was het populairste vervoermiddel van mijn oma, op haar solex scheurde ze overal heen.
De gemiddelde snelheid lag rond de 25 Kmh, en dat vond oma hard genoeg.
Maar een snelheidsmeter ontbrak op de Solex, dus ze wist niet hoe hard ze werkelijk reed.
Op een dag was er iets met haar Solex en ze vroeg of we haar konden helpen.
Dat hebben we gedaan en wat is leuk na de kleine reparatie een proefritje maken.
Dat was uniek want oma leende nooit haar Solex uit aan niemand.
Dus ik op de solex en mijn broer op zijn brommer, wat bleek oma haar solex had een flinke snelheid want we klokten deze op 40 Kmh.
Het leek ons verstandig om dit maar niet aan oma te vertellen, ze zou de schrik niet aankunnen en misschien wel bang worden.
Want oma vertrouwde erop dat haar Solex helemaal niet zo hard ging.
