Onze weblogjes in deze tijd.
Ik geef regelmatig mijn kaartje aan jongeren.
Soms zijn ze op zoek naar informatie over de wijk voor een werkstuk of scriptie.
Vaak hebben ze geen idee waar een weblog overgaat.
Vele denken dat het een chat programma of zo is.
Dan vertel ik waar een weblog is.
Het is even wennen, maar het zijn belevenissen, verhaaltjes en meer.
Ik laat dan ook de informatie zien die op mijn weblog staat over onder andere Amersfoort.
Dan opeens gaat er een lampje branden, nou zegt dat is echt persoonlijk is een veel gehoorde reactie.
Dan scrollen ze door, swippen en zijn elke keer weer verbaast.
Wow, dit is eerlijk.
En dan ook nog vaak echt persoonlijk contact, heel bijzonder.
Dat is met onze snelle media niet te vergelijken, dit is een blijvende vorm van een dagboek.
Dus mede webloggers, we kunnen niet zonder elkaar en ook niet zonder de andere, de jongere.
Wat mooi dat we daar aan mogen bijdragen.
