Afgelopen week was ik weer in de buurtsuup om de boodschappen te doen.
Ja, een mens kan niet zonder brood en water.
Maar wat me opviel was een groepje met kinderen, gestoken in kleding van het huismerk.
Ik kwam ze tegen bij de groente afdeling en kregen net te horen dat ze naar de kassa’s gingen.
In de nieuwsbrief van zondag las ik dat deze kinderen een rondgeleid in de winkel kregen met een kijkje achter de schermen, een bezoekje aan de groente en broodafdeling en er is
kassa gedraaid.
Aan het eind kregen de kinderen een diploma mee.
Aan de kinderen zag ik wel dat ze het leuk vonden.
En zeg nu zelf: “Wie de jeugd heeft, heeft de toekomst”.
Maar goed ik moest nog een tubetje lijm halen en liep ook maar even langs het bestemde schap.
Tot verbazing zag ik in het schap van de tyraps een half glutenvrij brood liggen, vreemde plaats voor een brood, moet je toch je best hebben gedaan om op het op onderste schap
neer te leggen.
Deze persoon heeft vast nooit als kind een rondleiding in de buurtsuup gehad.
De kinderen bij de groente afdeling.
Brood in plaats van tyraps.
Zo heb ik ooit eens een paar jaar terug een elektronisch klokje in elkaar gesoldeerd.
Je kunt de datum, temperatuur en ja, de tijd op aflezen.
Het klokje staat op een plankje boven de apparatuur van de studio, handig als onder de opname de informatie nodig hebt.
Maar helaas bleef ik achter het voedingskabeltje haken en viel het klokje op de studiotafel.
Het gevolg een printbreuk zodat de display niet juist meer is af te lezen omdat een deel niet werkt.
Zo is het 11:?2 uur als ik de foto maak.
We kunnen niet leven zonder tijd, ten minste in deze tijd, vroeger was dat heel anders dan leefde men meer een dag en nacht ritme.
Maar om de afspraken en zo voort goed te synchroniseren in onze digitale wereld kunnen we niet zonder de klok.
Ga je op de klok zitten turen dan kan de tijd aardig traag gaan en als je wat aan het doen bent schiet de tijd zeker lekker op.
Vooral als je leuke dingen aan het doen bent lijkt de tijd sneller voorbij te gaan dan als je iets minder prettigs aan het doen bent.
Oftewel: “Time flies when you’re having fun”.
Ook is het relatief dat de tijd sneller gaat als je plezier hebt, er zijn meerder omstandigheden dat de tijd voor je gevoel sneller voorbij gaat.
Als je alleen al terug kijkt op je leven dan denk je ook van zo dat is snel voorbij gegaan, of wat dacht je van de vakantie of het weekend.
Maar waarom gaan dan de dingen die minder prettig of ronduit vervelend zijn niet snel voorbij, dat zouden we toch veel liever hebben.
Heeft een vervelende ervaring of omstandigheid meer tijd nodig om binnen te dringen of houden we die onbewust tegen, met als gevolg dat het nog langer duurt.
Wat wel weer een voordeel is dat we de vervelende dingen weer snel vergeten en de prettige dingen langer onthouden, tenminste dat geldt over het algemeen zo.
Maar goed, er is wat tijd verstreken tijdens het schrijven van dit logje, maar eigenlijk ging tijd gewoon door onafhankelijk of je de klok wel of niet goed kon aflezen.
was wel grappig op de terug weg, ik stond te puzzelen op het bordje van de reistijden van de bus.
En daar kwam de bus al aangereden, geduldig bleef de chauffeur wachten dat ik binnen was, gaf hem een compliment want ik had het eerst helemaal niet in de gaten.
Daar zat ik dan in het ziekenhuis geduldig te wachten tussen de onderzoeken door.
Zoals ik al schreef liep het als een goed geoliede machine, alle onderzoeken sluiten op elkaar aan.
Het voordeel is dat je na een uur klaar bent en dat je dan geknipt en geschoren bent.
Tijdens het wachten zat er aan dezelfde tafel een stel te mopperen over het ziekenhuis.
In het oude ziekenhuis was alles beter, parkeren was er geen probleem en de koffie was gratis allemaal bezuinigingen, nu kun je alleen maar een bekertje koud water pakken.
Nou ik moest wel gniffelen want parkeren was altijd een ramp bij de oude ziekenhuizen, vaak geen plek meer en dan moest je wachten of in de wijk parkeren.
In het nieuwe ziekenhuis is er een prachtige parkeer garage met meer dan voldoende ruimte en alles op loop afstand.
En ja koffie was gratis te verkrijgen op elke afdeling stond een automaat, nu kun je inderdaad alleen gekoeld water pakken maar op de begaande grond is een prachtig restaurant en
koffiebar.
Dat kost dan een eurotje of twee maar dan heb je wel een prima kopje koffie, maar als je in het kader van je eigen bezuinigen dat te duur vind is het natuurlijk een verslechtering ten opzichte van de oude situatie.
Zo ze gingen zo nog een tijdje door maar ik werd gelukkig geroepen voor het volgende onderzoek.
Je moet maar zo denken sommige mensen zoeken altijd wel iets om over te mopperen, al geef je ze een gouden ziekenhuis ook daar zal men iets negatiefs over vinden.
Zelf denk ik dat we in onze handen mogen knijpen met de zorg en faciliteiten in ons land,
natuurlijk is niet alles perfect maar het kan altijd slechter maar daar is hier toch geen sprake van.
Hoe kom je er eigenlijk op om een logje over de SRV-man te schrijven,
heb je misschien gisteren wel gedacht.
De aanleiding was ook adembenemend.
Zo dacht ik om mijn boodschappen over een afstand van 250 meter thuis te krijgen is schaf toch maar een boodschappentrolley aan, dit op advies van zoon twee.
Maar eigenlijk moest ik daarvoor eerst een soort van valse schaamte overwinnen,
zo oud ben ik toch nog niet.
Maar als je tijdens een inspanning buitenadem raakt is het een handig hulpmiddel,
daar heeft zoon helemaal gelijk in.
Dus ik een boodschappentrolley online besteld, in de winkel halen was me iets te ver weg.
Op een zeker moment is er toch daar het moment om je boodschappen te moeten gaan halen, zonder eten gaat eenmaal niet.
Nou donderdag was ik zover, maar stelde het nog maar een dagje uit.
Nu moest ik wel, dus jas, schoenen, petje pakken even uitrusten, boodschappentrolley
en onderweg.
Nou je raad het al, na 150 meter een rust pauze en daarna het winkelcentrum in.
Nog even doorzetten je kunt het.
Komt er een gastje op een brommertje aan scheuren in het voetgangersgebied,
moeders pas op je kinderen.
Maar omdat het erg smal en druk is wordt hij opgehouden en staat naast mij.
Ik zeg tegen hem dat hij moet lopen in een voetgangersgebied,
hij kijkt me aan of ik Chinees praat.
Had ik maar mijn mond gehouden, want ik maakte me toch drukker dan goed voor me is.
Ja, krijg veel complimenten van andere mensen, maar die hielden hun mond dicht.
Dus in de buurtsuup aangekomen viel ik buitenadem op de winkelwagentjes
dacht even ik blijf er in.
Keek na een tijdje de winkel in en dacht dit gaat het niet worden, ik ga naar huis toe.
De terug weg was een martelgang, je kunt wel handig hangen op boodschappentrolley.
Vlakbij huis werd ik door een buurvrouw van tachtig plus opgevangen en die maakte zich grote zorgen om me.
Maar goed, toen dacht ik dus dat ik beter de boodschappen kan laten bezorgen,
maar dan zonder Het Cocktail Trio.
Zaterdagmiddag werden de boodschappen bezorgt, was ook hard nodig want veel voorraad heb ik niet in huis.
Dan merk je dat je wereldje wel erg klein aan het worden is, van een actief leven met elke dag een wandeling naar een passief leven achter de geraniums, die ik niet eens heb.
Maar een boodschappentrolley is ook handig als je een winkeldief bent,
zo kun je deze volgooien met gestolen goederen, dit was te zien bij RTV Utrecht.
‘Boodschappen halen, ’t is soms geen pretje.
Je waait van de weg weg, je valt met je netje….
Boodschappen halen, soms wat onhandig.
Wees toch verstandig en blijf bij de tijd.
De SRV-man, de SRV-man, de SRV-man brengt alles bij u thuis!
Doordeweekse boodschappen, dagelijks aan huis!
Leve de man van de SRV, van je hieperdepiep hoeree!’
Het was niet alleen de SRV-man, ik weet niet beter dat er geen vrouwen op een SRV-wagen
reden, maar ook de plaatselijk buurtsuper, bakker, melkboer brachten de boodschappen aan de deur.
De tijd dat de boodschappen aan huis werden gebracht is nog niet voorbij want het online
winkelen heeft de SRV-man vervangen voor de jongens en meiden van de bestel service.
Maar goed ook, want nu zijn er toch heel wat mensen die hun boodschappen geleverd krijgen omdat ze de deur niet uit kunnen.
Zo zijn er heel wat mensen die zelfstandig kunnen blijven wonen en dan ook nog eens bezoek krijgen als de bestelling wordt afgeleverd.
Zo heeft “Het Cocktail Trio” heel wat commercials gemaakt onder andere voor de SRV-man.
