Begrijpen, toen ik jong was begreep ik de meeste dingen wel.
Maar tegenwoordig begrijp ik toch steeds minder.
Nu wil ik geen zeikerd of azijnpisser zijn, maar er vallen dingen op.
Niet dat mijn intelligentie veel is afgenomen, maar de manier waarop men sommige dingen brengt.
Zo hoor je op het ene moment een nieuwsbericht en dat zelfde nieuwsbericht wordt een tijdje later herhaald als of het actueel is.
En dan praat ik niet over een verschil van uren, dagen, nee het verschil is soms jaren, net of men er van uitgaat dat men het oude nieuws is vergeten.
Neem nu plassen in de gracht, op 31 december 2017 kreeg al aandacht bij de NOS.
Maar op 23 april 2011 schreef men er al over in de volkskrant .
Maar voordat men in de gracht viel tijdens het plassen bestede Viva al aandacht aan het onderwerp, maar daar viel je niet in de gracht maar gewoon op het toilet.
En dan komt het zelfde onderwerp op 13 januari 2018 weer in het nieuws van
RTL .
Je valt van de ene verbazing in de andere, maar alles beter dan in de gracht.
Gelukkig was er al een oplossing voor dit probleem aangekaard bij “De Speld” in februari 2012.

Etalagebenen is de volksterm voor symptomatisch perifeer arterieel vaatlijden,
ofwel claudicatio intermittens.
Hierbij voeren de slagaders in de benen te weinig zuurstof aan voor de spieren die men
gebruikt bij het lopen.
Dit komt omdat deze slagaderen vernauwd zijn, zo’n vernauwing ontstaat door
slagaderverkalking.
De term etalagebenen is ontstaan omdat patiënten met deze aandoening zich een houding
willen geven als zij noodgedwongen moeten rusten.
Zij kijken dan bijvoorbeeld in de etalage van een winkel.
Nu heb ik geen Etalagebenen maar ben wel zoals je weet heel snel bekaf.
Daar heb ik het volgende op gevonden als ik rust kijk ik gelijk even op mijn smartphone,
net of ik druk ben met de multimedia.
Maar eigenlijk ben ik gewoon een pauze aan het houden, een soort van “smartphonebenen”
geheel aangepast aan de huidige tijd, je moet toch met je tijd meegaan.
want men zegt dat stil staan is achteruitgang, maar ik doe het juist om weer vooruit te komen.

Komt je iemand tegen, zeg maar een vage kennis.
Deze heeft geen hond, maar is dan ook veel nieuwsgieriger.
Want als je over een ander kunt kletsen, hoef je niet over jezelf te praten.
Maar goed ik raak zo aan de praat met hem en stel gelijk mijn grenzen.
Zo vraagt hij op een zeker of is het een onzeker moment: “waar woon je dan?”
Mijn antwoord is: “Nou ik woon daar in een van die appartementen.”
Zover wil ik nog wel gaan.
Is zijn volgende vraag: “woon je daar dan alleen?“
Nee hoor, zeg ik met nog wel twee honderd andere mensen.
Verward kijkt hij me aan, die opmerking moet even landen, ik hoor vast nog wel eens wanneer dat is gebeurd.
Want na mijn antwoord, loopt hij verbaast en perplex verder.

Tja, gisteren noemde ik het al, je raakt een beetje in de war van de feestdagen en alles wat er om heen plaats vind.
Gelukkig hebben we een digitale of papierenagenda,
het laatste blaadje heeft zich geopenbaard.
De laatste BankShow opgenomen en die staat rond het middag uur weer online op de website.
De laatste klusjes worden geklaard, nog wat opruimen, de Gouden terugblik opzoeken
een uitvinding die met de jaar wisseling of Nieuwjaar heeft te maken en dan kunnen we
met een schone lei het nieuwe jaar beginnen.

We zitten al op de helft, mocht je even een dipje hebben kun je hier wat afleiding vinden.
Zoek bijvoorbeeld het schaap tussen de Kerstmannen of de panda tussen de sneeuwpoppen.
En anders kun je ook naar Simon’s Cat kijken hoe je snel je kerstboom aftuigt.
Wens je een fijne dag.