Nu denk je natuurlijk, wat is dat nu weer voor een titel.
“Van mijn stokje vallen”, Hans zit toch niet op een stokje achter de pc.
Nou dat gelukkig niet, normaal zit ik op een bureaustoel.
Zo’n stoel die in hoogte verstelbaar is zodat ik comfortabel zit.
Een bureaustoel met een regelbaar schommelmechanisme waardoor je de weerstand kan
aanpassen aan je bewegingen en aan je gewicht.
Een comfortabele instelling gekozen, benen op het bureau en dan eens wat you tube filmpjes kijken.
Dat is dus al jaren zonder problemen gegaan, totdat de bureaustoel wel erg ver achterover ging hangen.
Hé wat is dat nu, is de bureaustoel door zijn schommelmechanisme geschoten?
Deze maar even wat strakker draaien, en weer gaan zitten.
Beentjes weer op het bureau en toen knikkerde ik dus helemaal om, blijkbaar was er iets meer aan de hand dan het schommelmechanisme.
Het schommelmechanisme aan de onderkant van de zitting bekeken en wat dacht je!
De las van de ring waar de gasveer in zit was gescheurd, tja dan is het einde oefening.
Het is tijd om een nieuwe bureaustoel aan te schaffen.
Heeft geen haast want ik heb nog een bureaustoel staan die ik voorlopig wel gebruik.

De bureaustoel hangt wel erg ver achterover.

De ring met de losgescheurde las.

Dat zegt men wel eens,
vroeger was alles beter.
Daar ben ik het echt niet altijd mee eens.
Maar de katten denken er heel anders over,
de tv van vroeger was veel leuker.
Je had geluid, licht en warmte en vooral de ruimte.

Soms zie je ze vliegen en dan krijg je ook nog eens een goed gevoel.
Beter dan met molentjes lopen, weet je wel hoe zwaar die zijn!
Maar goed een mooie ochtend in juli en dan aan de wandel, dan zie je nogal eens wat.
Zo zag ik een klein helder blauw vlindertje aan me voorbij komen en gelijk was er de liefde,
wat een prachtig beestje.
Snel foto maken, maar dat viel tegen want als het vlindertje ging zitten op een takje of blaadje misschien wel bloempje gingen de vleugeltjes dicht.
Een druk baasje, maar niet op de foto te krijgen tijdens het vliegen.
Maar dankzij mijn Vaderdagcadeau wist ik hem te vinden in het boekje, er is ook een duurder woord voor maar dat ben ik even kwijt.
Het is het Boomblauwtje een druk vlindertje wat weinig tijd neem om te rusten,
hij fladdert er druk oplos.
Maar dat moet je ook wel, als je een kort en vrolijk leven hebt.

Sorry alleen met gesloten vleugels.

Er is nog een reactie waar ik wel om kan lachen, neem nou die weer van Peter.
Na aanleiding van het logje over de ” Koe en melk “.
Hij schrijft in een reactie “Als kind dronk ik al veel volle melk omdat ik toen ook lid was van de ‘Melkbrigade’.
Losse melk heette dat in die tijd en die moest eerst gekookt worden waarna ik het dikke vel op me boterham kreeg met suiker.
Zaaaalig.
Maar nu die koe uit de oudheid.
Voor die 8000 jaar, dat de mens met melken begon, hoe raakte die koe dan haar melk kwijt?
Na het kalveren ja; dat duurde maar korte tijd.”
Mijn antwoord was “zal er weer eentje smakelijk over schrijven.”
En zal het proberen om de uitdaging aan te gaan, maar Mirjam kakelbontwas me al voor.
Zij schrijft ”Melk is voor het kalf!
Koe en kalf worden na de geboorte gescheiden zodat de koe gemolken kan worden en het kalf krijgt aangelengde poedermelk te drinken.
Nederlanders drinken de meeste land en is het land met het grootste aantal mensen
met botontkalking.
Misschien had iemand dorst en moest-ie te ver lopen naar de waterput in het dorp (-:”
Dus de mens houdt het proces van melk produceren kunstmatig ingang, dat is dan ook de
reden dat een koe een keer per jaar kalveren om deze wel op niveau te houden.
Dus een koe stopt met melk produceren als de niet wordt afgenomen door het kalf of mens.
Het is de mens die ontdekte dat melk een makkelijk product was en vers voorhanden was voor eigen consumptie, het moest weer makkelijk.
Het was gewoon veiliger en makkelijker dan water te halen wat ook nog vervuild kon zijn,
denk ik.
Of had men een visionair onder zicht, een soort van Chriet Titulaer, maar dan voor melk.
Die in de toekomst zag wat koeien de hele dag belangeloos voor ons staan te produceren.
Zoals melk, karnemelk, boter, yoghurt, biogarde, roer en stamp, linksdraaiend rechtsdraaiend, vla, chocolade vla, vanille vla, hopjes vla, blanke vla, gele vla, room, zure room, slagroom, creme fresh, halvamelk, koffie room, dat soort dingen, ik hoor Brigitte Kaandorp er al over zingen,
samen met de Boerin.

Lees het verhaaltje met een grote glimlach, want hoe ben ik/jij als ik/jij 83 jaar bent
Buurvrouw heeft een nieuwe intercom.
Of ik kan uitleggen hoe hij werkt.
Van de monteur mag ze nergens aanzitten.
Nou van mij wel.
Ze wil het volume wat harder hebben.
Alles is in te stellen, de techniek staat voor niks.
Het volume is nu wel goed en staat maximaal.
Maar de ring toon is niet wat ze fijn vind.
Die is aan te passen, dan druk je hier op en op het pijltje naar beneden, er staan er 10 in.
Eerst 1 en dan tot 10, dan vind ik 6 wel goed.
Dus daar ga je met pijltje omhoog.
We luisteren ze weer allemaal af.
Welke was het nu die ik wilde?
Nummer 6.
Oh, daar gaan we, nummer 1 helemaal afluisteren, nee niet goed.
Je kunt ook gewoon op het pijltje drukken, dan hoef je ze niet helemaal te beluisteren.
Ja, nummer 2 en 3, ik heb geduld.
Stop dit is 6, die wilde je hebben.
Oh, is dat zo, toch nog even de andere, ik weet het niet meer.
En toen was het volume weer niet goed, de ring toon van de hoofdingang nog.
Ach, je hebt zoveel keuze en mogelijkheden.
Het was lastig om te beslissen.
Gelukkig hadden we beide de tijd.
Als ik niet meer tevreden ben mag ik je dan weer roepen?
Ja hoor.
Nou dat gebeurde de volgende dag, de ringtoon is toch niet wat ze prettig vind.
Nou we lopen alles weer samen door.
Als ik weg ga staat het volume op de helft van eerst en de zelfde ringtoon.
Nieuwe techniek is ook lastig om aan te wennen.