Categoriearchief: LOL

Het blijft kriebelen.

En dan blader je eens door je fotomappen en kom je opeens een oude foto tegen.
Het heeft te maken met de techniek van 25 jaar terug en dan zie je dat er op computer en
communicatie gebied veel is veranderd.
Ik droom even verder bij deze foto, nog veel analoge techniek een beeldscherm voor de pc nog met een beeldbuis.
Dingen die je nu eigenlijk alleen nog bij een liefhebber van oude technieken zal vinden.
Ik heb in een rot periode alles naar de kringloop gebracht en hoop dat een ander er veel plezier aan beleeft.
Ondertussen is hier een digitale, maar ook analoge opstelling van apparatuur terug gekomen.

Buurt nieuws.

Vandaag een overzicht van dingen uit mijn dagelijkse leven en die ik wel met je wil delen.
Je komt soms de gekste dingen tegen.
Dan staat er een graafmachine en denk ik aan heel Nederland groen.
Maar de graafmachine is met stille trom vertrokken.
Dan zie ik een kinderwagentje liggen met wat doeken en een plastic zak eronder.
Gelukkig was het allemaal afval wat werd opgehaald.
De goede Sint is nog niet in het land, maar wel zijn lekkernijen.
Ach over een maand is het al zover.
Van schrik is een verrassing ei uit het schap gevallen.
Gelukkig zijn we goed in afval scheiden, dus kiep je hier je GFT in.
Maar er wordt ook gewerkt, de schoeiing is men aan het vernieuwen.
En de sloten worden geschoond.
Mocht ik me echt vervelen kan ik in de openlucht bij het laadstation een filmpje kijken.
Zo is er altijd wel wat te beleven of is het te zien.


Een graafmachine.


Een kinderwagentje.


De goede Sint zijn lekkernijen.


Een verrassing ei uit het schap gevallen.


Gelukkig zijn we goed in afval scheiden.


De schoeiing is men aan het vernieuwen.


De sloten worden geschoond.


Bij het laadstation een filmpje kijken.

Herfst binnen?

Hallo oma, zegt Linda,
Oma heeft haar handen vol met spulletjes uit het tuincentrum, waar ze met Flip is geweest.
Kijk eens wat je allemaal kunt kopen in het tuincentrum, je wilt het niet weten.
Kijk, kletst Oma door, mijn tuintje is straks winter klaar en dan kom je ook niet zoveel meer
buiten vanwege de kou.
En oma is wel een tuin mens, dus dacht Flip, oma krijgt de herfst binnen geserveerd.
Hij noem het de “out door, in door herfst”.
Oma kan het allemaal niet zo snel volgen, maar Linda, zegt, oma straks is alles duidelijk.
Ze verdwijnt in het vooronder van het zendschip en oma hoort allerlei geluiden van potjes,
pannen en bakjes.
Daar komt Linda weer aan lopen, met haar handen vol spulletjes,
Oma gaat u maar koffie drinken, als ik klaar ben, mag u komen kijken.
Oma gaat rustig koffie zetten en geeft Linda ook maar een kopje.
Oma zit nog rustig te genieten van de koffie, als Linda haar eerste creatie showt.
Kijk eens Oma, wat vind je ervan?
Geweldig meid, geeft de messroom en heel mooie sfeer.
Linda zet het herfststukje neer en zegt zacht, geniet er maar van, ik ga nog even verder.
Oma zakt een beetje onderuit in de bank en bekijkt het herfststukje aandachtig en denkt ziet er best leuk en fris uit.
Na nog een uurtje noeste arbeid is Linda klaar met haar bakjes en ze is tevreden.
In de loop van de uurtjes wordt ze overspoeld met complimentjes, ze glundert er van.
Buiten is Oma haar tuintje helemaal in de herfstsfeer.

Buurt nieuws.

Vandaag een overzicht van dingen uit mijn dagelijkse leven en die ik wel met je wil delen.
Je komt soms de gekste dingen tegen.
Zo zwemt er een eenhoorn in de sloot en deze is een mythisch dier dat sinds de Oudheid wordt beschreven als een beest met een lange, puntige hoorn midden op zijn voorhoofd.
Over dieren gesproken, de kraai weet precies wanneer er wat valt te eten, bij de ondergrondse container.
Er er is ook een soort kraaien, die een kluis in de zwerfvuil opvangkorf deponeren.
Daar zet je toch je vraagtekens bij.
Opweg naar de tandarts zijn de fonteinen in de wijk wel gezellig en rust gevend.
Net als de aangelegde plantsoentjes in de wijk, een fleurig geheel.
Net als het kraampje waar je pompoenen kunt kopen en geld in het bakje doet.
En dat zomaar in de wijk, toch wel mooi.
Nog even schoon en fris, voordat het winter is.
Een huurscooter en dan blijkt de helm in het water te zijn beland, vreemd toch.
Daar heb je met je gepimpte rollator geen last van.
De scooter is gevonden, niemand heeft last van zijn parkeer gedrag.
Of zou men daarom de helm in het water hebben gegooid?


Een eenhoorn.


De kraai heeft wel trek.


kluis in de zwerfvuil opvangkorf.


Gezellig en rust gevend.


Een fleurig geheel.


Het kraampje waar je pompoenen.


Nog even schoon en fris.


Dan blijkt de helm in het water te zijn gekomen.


Gepimpte rollator.


De scooter is gevonden.

De Groote Slok.

Het was weer gezellig, zegt Oldman.
Flip zegt en het is weer erg laat geworden.
Nou, dat moet kunnen, zegt Oldman, Nonkel Juul komt niet elke dag op bezoek.
Nonkel Juul heeft wel schik in het bezoek aan het Café De Groote Slok.
Niet de controle van zijn omgeving.
Een waardevolle afwisseling om eens ergens anders te zijn dan in het café Vlaanderen waar Sherley de waardin altijd wel druk bezig om een luisterend oor te zijn voor haar klanten.
Bieke is ook meegekomen, wie weet heeft Nonkel Juul straks een armpje nodig, net al Oldman die door Flip naar het zendschip moet worden gebracht.
Nee, café De Groote Slok, daar ben je welkom voor de grote dorst.
En met de grote dorst weten Nonkel Juul en Oldman wel raad mee, niks nippen aan een pintje.
Gewoon volle teugen naar binnen hijsen, dat geeft toch en ruim denkend gevoel.
In het verleden is het wel eens fout gegaan bij Café De Groote Slok, dat was in de eerste wereld oorlog.
Toen kwam Nonkel Juul met zijn tweeloop het café binnen lopen en daar was men niet blij mee.
Zo gebeurde er nog eens wat in de stad, achteraf kunnen Nonkel Juul en Oldman er wel om lachen, na een paar pintjes natuurlijk.


Café De Groote Slok aan de Langestraat, hoek Zevenhuizen In Amersfoort.
Het café is gesloten, voor de deur heeft een soldaat postgevat.
Rechts de winkel van de Gebr. Kroes.
Achterop de kaart is met de hand geschreven: “1914 – 1918” en “Wegens overtreding gesloten.
Uit het bovenraam Leen Welling, die was huurder van ’t perceel en voor de deur mevr. Welling met 3 kinderen.
Deze foto is door Jac. Kroes geschonken aan den verzamelaar van oudheidkundige platen,
de heer Veenendaal.”