Op 30 april 2015 zijn de eerste zestien herdenkingsstenen onthuld.
Het waren toen zwarte granieten stenen waarin de naam, leeftijd en plaats van overlijden zijn aangebracht.
In totaal werden er toen ruim 400 herdenkingsstenen geplaatst, het zijn de stille getuigen van stadsgenoten die een gruwelijk lot ondergingen tijdens de Tweede Wereldoorlog.
Zo schrijf ik regelmatig blogjes over de Struikelstenen in Amersfoort de laatste keer was dat op 7 november 2024.
Helaas worden er Struikelstenen in Amersfoort onleesbaar,
zoals aan de aan de Schimmelpenninckstraat.
Daar zijn al herdenkingsstenen te vinden die eigenlijk nog wel leesbaar zijn, maar wel voor wie weet wat er zou moeten staan.
Op de hoek Stadsring/Heiligenbergerweg bevindt zich ondertussen al een steen die het stadium van vrijwel complete onleesbaarheid heeft bereikt.
Op de website van destadamersfoort.nl signaleerde men de snelle slijtage al drie jaar terug, maar dat artikel leverde geen enkele reactie op.
De versleten stenen zijn gemaakt van zwart graniet, oorspronkelijk waren ‘Stolpersteinen’ een uitvinding van de Duitse kunstenaar Gunther Demnig die de steen voorzag van een plaatje van goudkleurige messing.
De commissie in Apeldoorn koos voor een granieten steen, aangezien de originele stenen te duur waren en diefstalgevoelig zijn.
Voorts hanteert Demnig met enige regelmaat een wachtlijst, terwijl gemeenten niet willen wachten op de plaatsing van de stenen.
In Alkmaar werd zo de samenwerking met Demnig opgezegd en ging men met een
natuursteenbedrijf verder.
In Amersfoort werd al bij de eerste stenen in 2015 gebruik gemaakt van zwart graniet.
De onleesbare steen bevindt zich op een bijzondere plek, namelijk de hoek van de
Heiligenbergerweg en de Stadsring, naast een kantoorgebouw uit de jaren tachtig.
De locatie van woning bevond zich een eind verderop, op het niet meer bestaande adres
Heiligenbergerweg 2.
Want met de aanleg van de Rondweg, de tegenwoordige Stadsring werd eind jaren vijftig de
gehele eerste vijftig meter van de Heiligenbergerweg gesloopt.
De struikelsteen ligt er ook nog steeds, maar is niet meer leesbaar.
Dit doet uiteraard afbreuk aan de intentie ervan, namelijk het herdenken van Nederlanders die omkwamen door naziegeweld, zoals Joden en verzetsstrijders.
De stenen liggen gewoonlijk op de laatste plek waar de slachtoffers zelfstandig hadden
gewoond, voordat ze werden weggevoerd.
De stenen van messing lijken weinig aan slijtage onderhevig, al moeten ze geregeld worden
gereinigd.
De granieten stenen slijten veel sneller, vooral als ze op een plek liggen waar veel voetgangers lopen.
Dat is het geval met de steen op de Heiligenbergerweg, vlak bij de Stadsring en een drukke oversteekplaats.
De Stichting Herdenkingsstenen Amersfoort meld op de website dat de stenen gewoonlijk
worden onderhouden door de bewoners en anders door Eemfors.
Dit onderhoud gaat niet verder dan schoonmaken en er is nog geen sprake van een oplossing voor de onleesbare struikelstenen.