Zitten we een programma te kijken op Discovery, over mannetjes die ratelslangen vangen als kostwinning in Australië.
Zeg ik, als men te veel ratelslangen gaat vangen, komt er overlast van ongedierte, zoals muizen.
En konijnen zegt lief, daar hebben ze er genoeg van.
Net als kangoeroes, maar die eten ze dan ook.
Voor een broodje kangoeroe spring ik een gat in de lucht, zegt zoon.
Maar daar moet je wel diep voor in de buidel tasten.
Humor, ligt weer op de bank, maar over muizen gesproken.
Categoriearchief: LOL
Verjaardag.
Het vandaag zover het jaarlijks evenement waar je niet omheen kunt.
Niet iets waar ik meer naar uit kijk, dat is meer voor als je jong bent.
Nu laat ik het maar over me heen komen, morgen is het weer voorbij.
Hoop wel op een lekkere verjaardagstaart, geserveerd op een mooie houder.
Een uitvinding van Harry, Cunningham, Warensburg New York
onder V.S.- Octrooi 1.935.831.
De uitvinding werd gepatenteerd op 21 november 1933.
Wil je meer over de uitvinding lezen?
Bezoek dan de volgende website: freepatentsonline.com
Leeftijd.
Dit logje kan nog net voor zondag.
Weet je hoe oud ik ben? Vraagt een kind aan me.
Nee, dat weet ik niet.
Ik ben vijf jaar, en telt daarbij op de vingers, 1, 2, 3,,,, 4 en 5.
Hoe oud ben jij?
Ik ben elf keer ouder dan jou, 55 jaar.
Uh, hoeveel is dat?
Ik doe een hand omhoog, dit is 5, nog een keer is 10, en ga zo door.
Opeens zegt het kind, stop maar hoor dat is al heel oud.
Ja, ik wordt weer een jaartje ouder, zondag pas, nog even geduld.
Kapper.
Er zijn momenten in je leven die je confronteren met je leeftijd.
Zo dacht ik, laat ik weer eens naar de kapper gaan, even de boel weer laten fatsoeneren.
Dan kijk je veel te lang in de spiegel van de kapper, ja het was al niet veel,
maar nu is het nog minder.
Nou het is weer netjes, zegt de kapster, over enthousiast.
Je moet je klantjes op hun gemak stellen, toch!
Fiets je naar huis, voel je de koude ochtend lucht over je hoofd waaien en denk je koud hé.
Kom je binnen zegt zoon lief, nou pa een vleespet op?
Vleespet?
Ja, er zit zowat geen haar meer op je hoofd, dat noemen wij een vleespet.
Zie je wel, ik loop hopeloos achter.
Lekke band.
Dikke pech, maar zoon zijn fiets heeft een lekke band en hij moet naar school.
Zo gaat het normaal, op de fiets naar station, fiets stallen en dan met de trein.
’s Avonds weer thuis gekomen en de fiets staat weer netjes in de schuur.
Denkt lief die zelfde avond, nou ik lust wel een glas jus d’orange, even uit de schuur halen.
Maar waar ze ook kijkt, geen pak met jus d’orange, opeens denkt ze, heb ik deze soms nog in mijn fietstas zitten?
En ja hoor, de boodschappen was ze vergeten uit de fietstassen te halen en deze hadden de hele dag in de fietsenstalling op het station gestaan.
Gelukkig was niemand aan het shoppen geweest op het station, anders had ze nog dorst gehad.