Je kent het vast wel, elke week een berg reclamefolders in de brievenbus.
Eigenlijk zit je er niet op te wachten, maar we weigeren ze ook niet.
De belangrijkste reden is, we hebben een papiercontainer.
Nee, dat is het niet, onze bezorger is een jongen met een verstandelijke beperking.
Hij brengt ze elke week netjes en is altijd wel in voor een praatje.
Zo deze keer ook, ik zeg tegen hem, “ nou jij moet wel schatrijk worden met de folders” .
Ja, zegt hij, “ ik heb geen klagen, deze week een dubbel pakket” .
“ En dan komt de kerstbonus er ook weer aan”, zeg ik tegen hem.
“ Ja, van de crises heb ik geen last”, zegt hij met een gulle lach.
En duwt zijn volle winkelwagen verder door de straat.

We raken er maar niet over uitgepraat, wat een nat weekend was het voor de bewoners aan de west kant van de lage landen.
Het was zo erg dat menig mens en dier zich heeft opgesloten in zijn of haar woning,
wel geheel vrijwillig.
Zo waren de honden maar slecht te motiveren om gezellig in de regen te gaan wandelen.
Zelfs toen de nood het hoogst was, gingen ze mee onder protest.
Het zonnescherm werd omgetoverd tot regenscherm, om ze toch even buiten te laten,
maar dat vonden ze nog link.
De katten schikten zich in hun lot en hielden een soort van regen run om naar binnen te komen.
En dan weer opgang komen, na een paar dagen inactief te zijn geweest, dat valt niet mee.
Voor dat we naar buiten gaan kijken we toch eerst goed rond.