Dwarrelende witte vlindertjes zien we rond de jonge sla en de Rucola plantjes in de tuin.
Een vertederend zomers beeld omdat we ze niet zo vaak nog hebben gezien door de lange winter.
Maar het vervelende is dat deze diertjes ook de nodige schade aanrichten in ons moestuintje.
Het vlindertje en de eitjes die ze leggen zijn op zich nog wel onschuldig, maar het zijn vooral de rupsen die ons een beetje radeloos maken.
Deze gastdames hebben hun naam te danken aan de kool, die ze verkozen hebben tot lievelingsplaats om er zich van ei tot vlinder te ontpoppen.
Maar blijkbaar zijn ze niet zo kieskeurig, want ook onze jonge sla en de Rucola lijken hun prooi te zijn.
Zo moeten we met grote regelmaat de rupsjes een andere rustplaats geven, dan dat ons gewas wordt opvreten.

Moeder en kind.

Op een zeker moment hoop je toch dat je kinderen zelfstandig gaan worden.
Zo gaan ze de deur uit en komen weer terug en ze gaan weer weg.
Zo bleef hij weg en kwam langs met zijn eigen liefje.
Gelukkig denk je dan, we hoeven hem niet zoals een vogel het nest uit te schoppen.

Dat zegt men wel eens,
vroeger was alles beter.
alweer!
Daar ben ik het echt niet altijd mee eens.
Maar de katten denken er heel anders over,
de tv van vroeger was veel leuker.
Je had geluid, licht en warmte en vooral de ruimte.

Vroeger was alles beter,
Dat zegt men wel eens.
Daar ben ik het echt niet altijd mee eens.
Maar zo hebben lief en ik lekker ouderwets brammen geplukt.
Telkens riep ze auw, en dan vroeg ik is het heet?
En dan mompelde ze wat onverstaanbaars.
Thuis gekomen, brandde ze zich zowat aan het hete water, auw zei ze.
Ik vroeg gelijk, prikken ze?
Ze mompelde weer wat onverstaanbaars.
Maar dreigde wel met de koekenpan naar me.
Ze was net druk bezig om Brabeienjam te maken en dan moet je niet zeuren.