Categoriearchief: algemeen

Examen vervolg.

Iedereen hartelijk dan voor de aanmoediging van zoon.
Het heeft geholpen want hij is geslaagd voor zijn eindexamenproject en theorie gedeelte.
Men vond het een bijzonder fraai meubel, hij heeft de capaciteit om een bijzondere meubelmaker te worden.
Daar is hij bijzonder trots op, en ik ook, zijn inzet en investering wordt beloond.
Nog geen feest, vandaag nog een examen doen, dan gaat hij op zijn oude school leerlingen begeleiden in het maken van een werkstuk.
Dan nog een verslag voor Nederlands schrijven, een makkie zoals hij het zelf omschrijft.
De afronding is begonnen.


Top man.

Examen.

Vandaag een heel spannende dag, zoon gaat zijn eindexamenproject verdedigen en hoort ook de resultaten van zijn theorie gedeelte.
Heb hier nog een paar foto’s van de laatste werkzaamheden aan zijn bureau.
Het meubel is helemaal klaar.
Nu alles schuren en afwerken, rechts komt er nog een deurtje.
Kerel ik wens je vandaag heel veel succes, je red het.


Bureaublad, geschuurd en gelakt

Het bureau, let op de massieve poot en handgreep.

Foto’s.

Vandaag maar een aantal foto’s die ik de afgelopen dagen heb gemaakt.
Het was bijzonder fraai weer en dat merk je aan de natuur, de groei zit er op alle fronten in.
De foto’s zijn gemaakt in de omgeving van de vijver in de wijk Kattenbroek in Amersfoort.
Niet echt schokkende opnamen, gewoon leuke kiekjes.
Er is meer, want ik zag nog op een SD-kaartje foto’s staan.

Natuur.

Het is nog heel mooi weer.
Toch al last van het oude lichaam, dus ik dacht nu lopen.
Zie ik onderweg een jonge vent de rommel opruimen, die er ’s nachts is neergegooid door het uitgaanspubliek.
Ik zeg tegen hem “dat verdiend een bloemetje”.
Zo ziet hij het ook, “een kleine moeite, groot plezier”.
Ik vervolg vrolijker dan eerst mijn weg langs het water.
Op een zeker moment zie ik een kunstaas liggen op het wandelpad, denk laat ik die maar meenemen voordat de eenden deze opeten.
Zo’n smakelijk oranje wiebelend ding kan wel eens verleidelijk zijn.
“Een kleine moeite, groot plezier”.
Maar de natuur zelf denkt niet na over zulke dingen, daar is het eten of gegeten worden.
Want even verderop wordt een eenden pulletje door een snoek onderwater getrokken en komt met moeite weer boven.
Moeder eend met nog drie pulletjes blijft op afstand en snatert er flink oplos, maar dat mag niet baten.
Het pulletje wordt onder getrokken en komt niet meer boven.
Zo win je het een en verlies je de ander.
Nu een paar dagen later heeft moeder helemaal geen pulletjes meer, soms zwemt ze luid snaterend langs op zoek naar haar kroost.


Het kunstaas.


Eendje opgegeten door snoek.

Dag Eikelaan.

Het zegt u hoogstwaarschijnlijk niets,
maar ’t is het dorp waar ik geboren ben.
Dit dorp, ik weet nog hoe het was.
Het was de laan waar ik als kind wel vierkeer per schooldag doorheen liep of fietste, maar ook op weg naar het zwembad was de Eikelaan
de kortste route.
Nu zal de omgeving nooit meer zo zijn als een groot deel van mijn leven.
De woningen zijn moe gestreden, de funderingen zijn rot, de bewoners gaan vertrekken.
Er komen nieuwe woningen voor in de plaatst, ach ik ben al meer dan 30 jaar weg, de herinneringen zullen achter blijven.
Dan wonen daar weer mensen in een nieuwe woning gelukkig en tevreden.


Wim Sonneveld – Het Dorp (Live At Van Toen En Nu 1967)