Tja, weet je het verhaal nog van gisteren?
De aanleiding van de logjes was een berichtje wat ik had gelezen en heb je het op Facebook over Brommers.
Mijn eerste brommer was dus de opgeviste kaptein mobylette die heb opgeknapt en daar reed ik ook mee naar mijn vakantiewerk.
Het bericht wat ik heb gelezen ga ik nu uit de doeken doen, ik deed de zomervakantie van 1974 vakantie werk bij Bruynzeel in Zaandam.
Nu is en was het zeker geen onbekend bedrijf in de productie van deuren, potloden en keukens.
De eerste dag begon ik in de schaverij, daar moest ik hout sorteren op dikte en lengte en dan met een touwtje de stapel vastbinden.
Blijkbaar deed ik dat goed, want de volgende dag werd ik met een bootje naar de overkant gevaren en moest daar het zelfde werk doen, maar dan buiten in het zonnetje, veel beter dan binnen in de herrie.
Het voordeel om daar te werken was ook wel dat je zelfstandig kon werken en minder toezicht had, er was alleen de werfbaas en de eerste Turkse gastarbeiders en een eigen ingang tot je werkplek waar ik mijn brommertje kon stallen.
Als het pauze was kwam het bootje aanvaren met een ketel koffie, dan liep je gelijk maar mee naar de schaftkeet.
Waar druk werd gekaard en gerookt, binnen 5 minuten zag de keet dan ook blauw van de rook, deze omgeving was ongezonder dan de werk plek.
Verkeerd werk was het niet, gezellig met elkaar en Radio Veronica aan.
Maar als zo vele dingen is er ook een einde gekomen aan Bruynzeel Zaandam.
Zo schreef “De orkaan” afgelopen 16 maart “Bruynzeel onder slopershamer”.
De gebouwen moeten plaats maken voor de komst van IKEA naar het Zaandamse bedrijventerrein Zuiderhout.
Zo zijn de verschillende concerndivisies van Bruynzeel in de jaren 80 verzelfstandigd, de vloerenfabriek ging naar Cadier en Keer, de keukenfabriek en de potlodenfabriek naar Bergen op Zoom en de schaverij en fineerfabrieken bleven in Zaandam waaronder Bruynzeel Multipanel.
Een deel van de voormalige fabrieksgebouwen van Bruynzeel worden op dit moment gesloopt.
Als je dat leest droom je toch terug naar de weken dat je daar hebt gewerkt bij een bedrijf wat een begrip was en niet alleen in de Zaanstreek.
Het stapelen en sorteren van planken, de koffie pauze, vissen in de haven, de Turkse gastarbeiders en het geld wat je vond tussen de sintels die bij de Hoogovens uit IJmuiden kwamen.
En dan nog de zomervakantie, die ook een beetje zuur was.
Maar dat mag je dan morgen komen lezen.

Luchtfoto Bruynzeel, weet het jaar niet. (bron Oneindig Noord-Holland)

Dit is het werk wat ik heb gedaan. (bron Oneindig Noord-Holland)

Zo lees je een berichtje en heb je het op Facebook over Brommers.
Dan vallen er een aantal stukjes uit een ververleden op hun plaats.
Mijn eerste brommer was een kaptein mobylette een met een verhaal.
Ik zat nog op school en werkte op zaterdag en in de vakanties wel bij, maar dat was geen vetpot.
Samen met mijn vrienden waren we aan het varen met een roeiboot en daar lag een kaptein mobylette half in de sloot.
Ik dacht pik in, die kan ik wel gebruiken en die knap ik wel op.
Want het plan was om samen de komende zomervakantie naar Ameland op vakantie te gaan.
Wij de brommer in de boot gehesen en ik heb hem ook nog thuis gekregen.
Vraag niet hoe, ook de reactie van thuis weet ik niet meer.
onze vader was nooit zo blij met onze grappen, want zijn gereedschap werd gebruikt en was altijd wel vet en vies als hij zelf iets wilde doen.
Het is me gelukt om de oude brommer op te knappen en hij reed ook weer, toen ik 16 jaar werd ik kon een verzekering afsluiten en had ik een brommer.
Maar goed als je met je vrienden op vakantie wilt, moet er ook geld zijn.
Want het plan was om met z’n vieren een caravan te huren zelf eten koken en veel bier drinken.
Ook de reis naar Ameland kost geld, benzine en de overtocht met de boot.
Dat betekende dat ik van de zomervakantie het eerste deel ging werken en dan daarna op vakantie.
Ik had gesolliciteerd bij?
Dat vertel ik morgen want anders is de verrassing van het verhaal nu al weg, het is de aanleiding tot deze logjes.

Klaar om op vakantie te gaan, kaptein mobylette, wijde broekspijpen en 42 jaar jonger.

Loop ik ontspannen in het park te wandelen genietend van zon en stilte.
Komt er een dame op de fiets me voorbij scheuren, ach gebeurd meer denk ik, het hoort wel niet maar als ik iedereen moet aanspreken die een overtreding maakt heb ik een dag besteding.
Zelfbescherming is ook een groot goed.
Maar goed aan de in en uitgang van de paden van het park staan hekjes waar alleen voetganger door kunnen lopen.
Staat de dame daar dus vast met haar fiets en te wroeten om die er door te krijgen.
Fietst er een vrouw voorbij over het fietspad en die ziet haar dus vast staan tussen de hekjes.
Die zegt al tegen haar “dat krijg je als je ergens fietst waar het niet mag”.
Dus ik moet toch wachten, zeg ik “u zal nu wel begrijpen dat u niet mag fietsen in het park”.
Veel erger is dat ik hier sta te wroeten en u me niet helpt, is haar reactie.
Nee, zeg ik “u mag niet fietsen in het park en wie zijn billen brand moet op de blaren zitten” .
Nou ik deugde niet dat ik haar niet even hielp en zij kon toch niet weten dat ze niet in het park mocht fietsen.
Wel hoor zeg ik tegen haar er staan bij elke ingang bordjes met parkregels.
Had ze nu gewoon gevraagd “kunt u me even helpen”, was het een ander verhaal geweest, je frustratie op mij botvieren werk averechts.