Ik kwam een leuk filmpje tegen op Youtube.
Dit doet me denken aan mijn tweede zoon toen hij voor het eerst een buizenradio aanzette.
Hij stond er bij te kijken, zag licht maar hoorde geen geluid.
Zijn reactie was toen ook “papa de radio doet het niet meer”.
Heb hen toen de werking van een buizenradio uitgelegd.
Kijk, Kinderen hebben veel fantasie, maar met telefoons, computers of cassettebandjes uit de jaren negentig is het best lastig te begrijpen dat wij hier blij mee waren.
Als we aftellen in deze Top 10 dingen die de kinderen van vandaag niet herkennen in deze lijst, is men op zoek gegaan naar de technologie of de popcultuur die ooit populaire en innovatief waren.
Deze zijn nu verouderd en overbodig geworden als gevolg van de doorgaande verandering van technieken.

Vanaf 1 januari 2016 zijn gratis plastictassen niet meer toegestaan.
Het doel is om zwerfvuil op straat en in zee tegen te gaan en verspilling van grondstoffen te voorkomen.
Dit staat te lezen op de website van rijksoverheid.nl.
Op zich is het natuurlijk waar wat men zegt, er is veel zwerfafval, ook van plastic tassen.
Maar ook de producten die we kopen zitten vaak in plastic verpakt, voedsel, reinigingsmiddelen, kleding en ga zo maar door.
Nu bieden veel winkels een papieren tas aan, die weer schadelijker is dan een plastic tas.
Maar daar gaat het mij nu even niet om, ik hou het even bij de plastic tas.
Het argument dat men een plastictas maar een keer gebruikt gaat niet helemaal op, wel verpakkingsmiddelen die worden een keer gebruikt.
Een plastic tas kun je meerdere keren gebruiken, zo gebruik ik deze, als de plastic tas is versleten, om mijn plastic verpakkingsmateriaal in te stoppen.
Als de plastic tas vol is breng ik deze naar de plastic recycle container.
Maar nu krijg ik geen plastic tasjes meer, dus hoe krijg ik nu mijn plasticafval naar de plastic recycle container?
als ik het plasticafval los in de container ga gooien waait het alle kanten op, zo groot handig zijn de ondergrondse recycle containers niet.
Om het zo in mijn boodschappentas te stoppen vind ik niet zo fris, want lege pakken en blikjes, en plastic verpakkingsmateriaal is vaak vies of lekt.
Dus ik moet nu zelf plastic afvalzakken kopen om mijn plastic afval af te voeren.
Is dat niet het kind met het badwater weggooien!

Gesloten container.

Het bakje waar het plastiek in moet worden gestopt is wel klein.

Een klein tasje met plastiek is het bakje al bijna vol.

Het logje van gisteren, doet me herinneren aan een log die ik 2 jaar terug heb geschreven.
Als kind hielp ik vaak mee bij de slager, die eerst aan de overkant van de straat woonde en later verhuisde naar het centrum van het dorp.
De dochter van de slager vond mij als kind aardig en liep zodoende veel te tutten met me en zo werd ik kind aan huis.
Op een dag zei de slager je kunt de ramen wel een lappen van de slagerij, ze zijn nogal vet.
Dus een emmer heet water met een flinke scheut ammoniak werd me aangereikt.
Ik dapper aan het lappen en na een tijdje kwam de slager kijken, nou dat knapt al lekker op.
Ja, zeker, en op dat moment viel de emmer van de trap op het hoofd van de slager.
De slager stonk een uur in de wind naar de ammoniak en moest zich verschonen.
Maar eerst maakte hij wel een emmer met heet water met een flinke scheut ammoniak, zo kon ik mijn klusje afmaken, ach ik was een jaar of negen, dus het was me vergeven.

Als kind kwam ik vaak bij slager Pot, die eerst aan de overkant van de Emmastraat woonde en later verhuisde naar het centrum van het dorp Krommenie.
De dochter van de slager vond mij als kind aardig en liep zodoende veel te tutten met me en zo werd ik er kind aan huis.
Toen ik een jaar of 7 of 8 was liep ik vaak op zaterdag de slagerij binnen op de Zuiderhoofdstraat 141, en dat is jaren zo gebleven wel tot mijn 13 of 14 jaar.
Na 40 jaar kijk ik terug naar de omgeving van de slagerij Pot op de Zuiderhoofdstraat, daar is nu geen slagerij meer, maar een boetiek.
Wat me op is gevallen de nummering van de panden op nummer 135 volgt 137, dan de slagerij op 141 en daarna het oude raadhuis op 151.
Er ontbreken dus een aantal woningen in de straat en dat klopt ook wel want als je foto’s bekijkt vanaf 1900 tot op heden,
daarop is te zien dat er houten Zaanse woningen zijn gesloopt en plaats hebben gemaakt voor een ander gebouwen.
De vrij gekomen ruimte kreeg de naam “kerkplein” en werd een parkeer gelegenheid, de brandweerkazerne was daar toen al achter de woningen gevestigd.
later is er aan de Zuiderhoofdstraat zijde een gebouwtje geplaatst, ik weet niet wat daar de bestemming van is geweest.
Later is het gebouwtje gesloopt om plaats te maken voor het het “Verblifa” oorlogsmonument.
want in 1970 op verzoek van Verblifa N.V. is het oorlogsmonument verplaatst naar de huidige locatie aan de Zuiderhoofdstraat.
En zo kom je een filmpje tegen over de staking bij de blijkfabriek in de tweede wereldoorlog tegen.

Zo kom je zoveel herinneringen tegen die ik in mijn jeugd heb meegemaakt,
maar ook zijn overgedragen in mijn opvoeding.
De koelcellen hebben plaats gemaakt voor kleding het leven gaat door en verandering zullen blijven plaats vinden.

Zuiderhoofdstraat rechts raadhuis. (±1900)
Tussen de woning en raadhuis een straatje naar de brandweerkazerne.

Zuiderhoofdstraat rechts raadhuis en gebouwtje. (±1920)

Zuiderhoofdstraat eerst 137, dan de slagerij op 141.
Gebouwtje, raadhuis en de NH-kerk. ( jaren 60)

Slagerij Pot op 141, rechts net nog het “Verblifa” oorlogsmonument.

“Verblifa” oorlogsmonument.

Stukje Zuiderhoofdstraat zoals het nu is.