Categoriearchief: algemeen

Meccano brug.

Als je het constructie speelgoed van het merk Meccano kent, dan zal dit logje je aanspreken.
Over de uitvinder en het patent ga ik het aanstaande zondag hebben.
Het constructie speelgoed van Meccano was in mijn jeugd een populair speelgoed.
Er kon van alles worden gebouwd met het constructie speelgoed, mits je de juiste doos had, maar met wat fantasie construeerde je zelf ook dingen.
Vanuit de zelfde fantasie werd er de Meccano Bridge gebouwd over het oude Manchester
Nob End (Little Lever, Bolton BL3 1AB, Verenigd Koninkrijk).
Daar ontstond de behoefte om de oude paardenbrug bij Nob End, Little Lever te vervangen.
De bouw van een nieuwe brug op deze locatie was bedoeld om The Canal Society in staat te stellen het voetpad om te leiden en het mogelijk te maken om dit gedeelte van het Manchester Bolton & Bury-kanaal te herstellen.
Er kwamen veel ideeën binnen, maar het uiteindelijke voorstel was voor een brug gemaakt van gigantisch meccano, wel tien keer zo groot als het origineel.
Een gigantische meccano-set werd gemaakt door een lokale fabrikant.
Elk onderdeel, inclusief de bouten en moeren werden tien keer langer, tien keer dikker en duizend keer zwaarder opgeschaald.
Elk deel werd getrouw weergegeven in de nieuwe schaal.
Het terrein werd omheind en van steigers voorzien, waardoor een vlakke ondergrond voor de montage van de brug ontstond.
Lokale vrijwilligers werden uitgenodigd om te worden opgeleid om te helpen bij de montage.
Het materiaal is gegalvaniseerd zacht staal en de nieuwe brug rust gewoon op de opgeknapte landhoofden van de voormalige brug.
Men was van mening dat de inzet van de lokale bevolking zou helpen om de brug geliefd te maken bij de mensen.
Het is gelukt, men is content met de Meccanobrug, ook landelijk en ver daar buiten een attractie geworden.
Ik heb de brug gezien in een YT video en vond deze zo leuk dat ik hem wel wilde delen met je.


Een vroegere doos met Meccano.

Een Meccano picknicktafel.

De constructie van de brug.

Meccano brug op de opgeknapte landhoofden.

De geschiedenis van het Manchester Bury Bolton-kanaal, met Martin Zero.

4 mei.

Vandaag is het vier mei de dag van de Nationale dodenherdenking.
Op deze dag herdenkt Nederland alle Nederlandse slachtoffers sinds de tweede Wereldoorlog.
Dit zijn militairen en burgers die stierven in oorlogssituaties en bij vredesoperaties.
In alle gemeenten in Nederland zijn herdenkingen bij een lokaal oorlogsmonument.
De nationale herdenking verloopt op de volgende manier:
Tussen 20:00 en 20:02 uur is iedereen 2 minuten stil.
De Nederlandse vlag (zonder wimpel) hangt halfstok van 18:00 uur tot zonsondergang.
Openbare gelegenheden en winkels horen rekening te houden met de dodenherdenking.
Dat betekent: Bij voorkeur geen feesten of dergelijke geven.
Liefst geen muzikale en andere activiteiten tussen 19.45 en 20.15 uur.
Voor mensen die herdenken moet het in ieder geval mogelijk zijn tussen 20:00 en 20:02 uur 2 minuten stilte te houden.
Winkels sluiten om 19.00 uur, dat staat in de Winkeltijdenwet.
Maar een gemeente mag winkels toestemming geven om open te blijven.
Dit jaar kunnen belangstellenden weer meelopen met de Stille Tocht van Nationaal Monument kamp Amersfoort naar Rusthof.
De tocht wordt gelopen in aanwezigheid van de burgemeester van Amersfoort, de locoburgemeester en jeugdburgemeester van Leusden en leerlingen van groep 7/8 van de Johannes Calvijnschool Amersfoort.
Geïnteresseerden die willen meelopen worden verzocht vanaf 18.15 uur te verzamelen op het binnenplein van Kamp Amersfoort.
Een bezoek brengen aan het ondergrondse museum van het Nationaal Monument Kamp Amersfoort is mogelijk.
Daar verdwijnen nummers, die maken plaats voor namen.
Gevangen krijgen weer een gezicht en vertellen hun aangrijpende verhalen.


De beruchte wachttoren.

Het ondergrondse museum.

Nummers maken plaats voor namen.

Vrijwilligers leggen bloemen op het Sovjet Ereveld in Leusden.

Watertoren Amersfoort.

Op het hoogste punt van Amersfoort, de Galgenberg in het Bergkwartier, staat de watertoren.
Langs de doorgaande Utrechtseweg en in de nabijheid van het Berghotel en de hoge antennemast.
De vrijstaande watertoren op de Amersfoortse Berg, die op korte afstand aan de zuidzijde van de Utrechtseweg is gesitueerd, werd in 1912 in opdracht van het Gemeente Waterleiding Bedrijf gebouwd.
Omdat de toren op een relatief hoog gelegen punt werd gesitueerd (44m boven NAP) ontbrak de noodzaak een hoge toren te ontwerpen en werd het een gedrongen vorm.
Aanleiding tot de bouw vormde de onvrede over de waterkwaliteit die de Utrechtse Waterleiding-Maatschappij vanaf 1890 vanuit Soesterberg leverde.
Het ontwerp werd door Gemeentewerken geleverd en werd door de firma T. van Hoogevest uit Amersfoort gebouwd.
De ronde toren heeft twee bouwlagen, gescheiden door kordonlijsten en wordt besloten door een kroonlijst met oorspronkelijk opengewerkte balustrade.
De rondboogingang heeft twee treden, een bovenlicht met roedeverdeling en rollaag en twee smalle rondboogvensters aan weerszijden.
De gevelwand van de eerste verdieping is geleed door lisenen, van boven verbonden door een rondboogfries en beneden door een iets uitspringend muurvlak.
In de lisenen zijn smalle rondboogvensters aan gebracht.
In de spaarvelden bevinden zich blinde rondboogvensters boven kleine, vierkante ramen.
In de kroonlijst kleine ramen rondom.
Het gemeentelijk monument is ook een Rijksmonument.
De watertoren verloor in 2015 zijn functie, waarna de eigenaar, waterbedrijf Vitens, op zoek ging naar een koper.
Een restauranteigenaar kreeg nul op het rekest, aangezien de gemeente geen uitbreiding van het aantal parkeerplaatsen wilde toestaan.
Dankzij de komst van de Stichting Pharus krijgt de watertoren toch een publieke functie.
De stichting zei bij de overname geen parkeerproblemen te verwachten.
Pharus ondersteunt onder andere projecten op het gebied van welzijn, cultuur, onderwijs, gezondheidszorg.
Zo heeft de oude watertoren een nieuwe functie gekregen van drinkwater naar sociaalwater.
Foto’s van de verbouwing kun je hier zien, op deze website.
Foto’s van het resultaat kun je hier zien, op deze website.


De watertoren jaren twintig vorige eeuw.

De watertoren jaren negentig vorige eeuw.

Aanrijding met dieren.

Het is al weer vroeger donker en wij mensen gaan dan minder zien.
En ‘s avonds en ‘s nachts gebeuren de meeste aanrijdingen met dieren,
omdat we dan simpelweg minder zien, ook als je in de auto zit.
Wanneer een hert op ruime afstand oversteekt, wordt deze roedelleider vaak blindelings
gevolgd door andere herten.
Onze ogen focussen zich in het donker vooral op het eerste dier,
waarna er een botsing ontstaat met een van de volgers.
Ook de reikwijdte van de autoverlichting is niet eindeloos.
Dimlicht komt niet veel verder dan 30 meter, rijd je met groot licht,
dan komt je zicht tot 100 meter.
De berm kunnen we in het donker al bijna helemaal niet zien, omdat het licht vooruit schijnt.
Wat te doen na een aanrijding met een wild dier.
Automobilisten rijden na een botsing met een dier te vaak gewoon door.
Jaarlijks gebeuren erg veel aanrijdingen met wilde en andere dieren.
Vaak rijden automobilisten van schrik door zonder zich om het lot van het dier te bekommeren.
Veel weggebruikers weten simpelweg niet hoe te handelen.
De gewonde dieren overlijden dikwijls pas na een lange lijdensweg aan hun verwondingen.
De automobilisten moeten allereerst de politie te bellen en ter plekke te blijven wachten.
Doorrijden is volgens de wet strafbaar.
De politie waarschuwt faunabeheerders, die de aangereden wilde dieren zo nodig uit hun lijden verlossen en afvoeren, ook kan de dierenambulance gebeld worden.
Veel aanrijdingen zijn met wilde dieren is het gevolg van een te hoge snelheid.
Vooral na zonsondergang is de kans op ongelukken een stuk groter.
Bij een lager snelheid is de kans op botsingen een stuk kleiner, omdat het dier dan de kans heeft het voertuig te ontwijken.
Het mee naar huis nemen van aangereden wild is eveneens strafbaar.
Het wild is beschermd onder de Flora- en faunawet.
Meer informatie is te vinden op de website van Stichting Wildaanrijdingen Nederland.


Wildaanrijdingen.

Verzamelplaats.

Loop ik gezellig langs een aantal kantoorpanden en valt me dit bord op.


Het is geen officieel verkeersbord en het staat in het grasperk bij een kantoor,
het pictogram is leesbaar vanaf het trottoir.
Het is voor mij een onbekend bord, groen met vier pijlen en een aantal mensen in het midden.
Ik heb zo mijn idee over het bord, maar zal het thuis wel opzoeken.
Het bord blijkt een ‘verzamelplaats’aan te duiden.
Dit Verzamelplaatsbord heeft te maken met calamiteiten in een bedrijf.
Als je als onderneming aan je Bedrijfshulpverlener verplichting (BHV) wilt voldoen, zal er een officiële verzamelplaats moeten zijn, om de veiligheid van het personeel en bezoekers tijdens een eventuele ontruiming van je bedrijfspand aanzienlijk vergroten.
Het doel van de verzamelplaats is om mensen daar heen te laten gaan en zo kunt controleren wie er aanwezig zijn.
Het vinden van een goede verzamelplaats kan nogal eens lastig zijn, want deze moet namelijk ver genoeg zijn om de veiligheid van de verzamelde mensen te kunnen waarborgen en ook makkelijk en snel genoeg te bereiken zijn.
De voorkeur voor een verzamelplaats is aan de zuidwestelijke zijde van het pand, omdat in ons land de wind negen van de tien keer vanuit deze richting komt.
Zo voorkom je dat de mensen op de verzamelplaats last krijgen van eventuele rook of nevel van het bluswater wat over de mensen heen waait.
Ten slotte moet een verzamelplaats uiteraard ook groot genoeg zijn om de hoeveelheid mensen op te kunnen vangen.
Ik heb weer wat opgestoken, een mens is nooit te oud om te leren.

Instructievideo BHV.