Het is dan wel een koude ochtend, met een stevige wind, maar ik ga wel naar buiten waar de vogels fluiten, het konijn zich verstopt in het bos en haas plat in de wei zich verschuilt, de Fuut is aan het broeden in het riet en de Nijlgans wil wel voor me poseren.
Waar mensen een praatje maken, de voetbalvelden worden gemaaid en een ander de rommel opruimt.
Valt dus best reuze mee om buiten te zijn.
Ook het huishouden gaat door en is een onderdeel van onze dagelijkse beslommeringen, poetsen, stoffen en wassen komen veelvuldig terug.
Je kent het vast wel, nog even een was draaien.
Schakel ik de wasmachine in, deze pompt netjes het restwater weg en dan is het stil, met een zacht brommen geeft de wasmachine aan dat hij nog leeft, maar iets mist.
De wasmachinekraan staat open, dus dat is goed, denk ik.
Wat is dat nu weer, komt weer slecht uit, zoals gewoonlijk.
Is het waterslot soms uitgeschakeld?
Deze van de kraan gehaald, nee rode pennetje is nog ingeschakeld.
Draai de kraan voorzichtig open, hé geen water, kraan open bij de wasbak, wel water.
Ha wasmachinekraan stuk, wat nu, ik wil wassen.
Wasmachinekraan maar openmaken want dan kan ik het binnenwerk bekijken.
Ja, de spindel is gebroken, nou daar weet ik wel wat op, ik geef en een tik met de hamer op en dan staat de kraan wel open, dichtdraaien hoeft niet want er zit een waterslot in de wasmachine.
Zo ik kan weer wassen en de wasmachine doet zijn klusje weer.
Wat ook een dankbaar onderwerp om te fotograferen zijn wel de eenden pullen.
Daar sluit ik deze week van nieuw leven en leven de lente mee af.
Ze hebben grappige kopjes en kunnen zo wankel en broos bezig zijn.
Maar gelukkig is moeder eend altijd in de buurt en zorgt goed voor ze.
Ze plonsen en spetteren, ze zwemmen dan weer weg en dan komen ze weer snel terug naar moeder.
Ze knabbelen aan van alles wat er in het water drijft en brood herkennen ze gelijk, maar wat vreemd als dat spul opeens weg is, dan ga je zoeken.
Niet het besef dat je broer of zus het misschien wel heeft opgegeten, of dat hij of zij er voor is gaan zwemmen.
Even lekker uitschudden.
Hier nog wat poetsen.
Nu gooit hij wel brood, maar waar is het gebleven?
Onderwater soms.
Zit ook wel lekker een waterlelie.
Broodje, broodje waar ben je?
Mama helpt wel zoeken.
Wat een mooie dag was het gisteren, toch maar weer een rondje Azië, Afrika, Australia en Amerika ring gelopen, een rondje om de wereld is wel te doen in een uur.
Heb nog wat foto’s gemaakt van het jonge grut wat er zo zwemt.
Wat de waterhoentjes betreft hebben ze hun eigen stek en doen ook aan geboorte regeling.
Het eerste koppel wat ik tegen kom is nog aan het broeden en heeft 7 eieren, met wat brood komt moeders wel van het nest.
Het tweede koppel wat ik tegen kom heeft nog vier jongen van een week oud.
Het derde koppel wat ik tegen kom heeft al oudere jongen en Vader en moeder waterhoentje
die komen gelijk de kant op om brood te bedelen en ik had genoeg meegenomen,
een methode om de snavels de zelfde kant op te krijgen.
Maar ook de familie zwaan zwemt rond met zeven witte donzige jongen.
Ze waren aan het grazen en stampen op de bodem, wat de kleur van het water erg vertroebelde.
Maar ook moeder eend was er met haar kroost, die doe ik morgen wel want dat zijn snoepjes om te zien.
Het tweede koppel met roodhuiden.
Ze wilde zo graag zonder papa en mama op de foto.
Het waterkipje rent altijd voor me uit en duikt bij zijn schuilplaats in het water.
Daar verstopt het waterkipje zich en als ik ver weg ben komt hij weer te voorschijn.
Het derde koppeltje, moeder voert eerst de jongen en eet dan pas zelf,
vader schrokt gewoon naar binnen.
Familie zwaan druk aan het eten zoeken,
dan maken ze de bodem los door er op te gaan dansen.
Een mooi stel, zo in de prut.
Het is goed te merken dat de temperaturen zijn gestegen en de zon zich meer laat zien.
Niet alleen aan de bomen en struiken is het te zien maar ook aan de dieren.
Zo is er veel jong grut te zien in de weide en op het water.
Maar ook in het water gonst het van nieuw leven van groot tot klein.
Zo is de karper weer actief in het water te spotten.
Daar hoef je op een zonnige dag maar weinig geduld voor te hebben ze zijn dan regelmatig net onder de waterspiegel te zien, of ze maken flinke waterkolken door het paar gedrag.
Daar komen ze weer aan de oppervlakte.
De Ruisvorm is een stuk rustiger.
Dit is nog een kleintje, ze worden nog veel groter.