Maandelijks archief: april 2016

Miel Cools – Groot Nederlandse Ballade.

Met deze Gouden terugblik viert de Bankshow de geboortedag van Emile August Cools die is geboren in Herk-de-Stad op 15 april 1935.
Hij is bekend geworden onder zijn artiesten naam Miel Cools en was een Vlaamse zanger, gitarist en kleinkunstenaar.
Hij was een van de grondleggers en decennialang boegbeeld van het kleinkunstgenre in Vlaanderen, hij wordt ook wel de ‘Nestor van de kleinkunst’ in Vlaanderen genoemd.
Miel Cools verdiend eigenlijk een standbeeld, of een straatnaam in Vlaanderen.
In Hasselt staat er alvast een Miel Cools-bank op het Veldekeplein.
Z’n repertoire is beïnvloed door de Franse chansontraditie, met name George Brassens, maar er is ook een duidelijke link met de Nederlandse kleinkunst van Jules de Corte en Toon Hermans van wie hij ook liedjes zong.
Zijn bekendste nummers zijn onder andere:
Boer Bavo, Houden van, De Troubadours, De Soldaat.
Deze nummers hoor je regelmatig in de Bankshow voorbij komen, al dan niet op verzoek.
De langspeelplaat “Miel Cools zingt Van Altena” die in 1971 uitkwam, is helemaal gewijd aan teksten van de Nederlandse tekstdichter Ernst van Altena.
Ernst van Altena was een Nederlandse dichter, schrijver en vertaler, vooral bekend als vertaler van chansons van Jacques Brel en geldt als een ‘ambassadeur van de Franse cultuur’ in Nederland.
Een nummer van die langspeelplaat heb ik uitgekozen als de Gouden terugblik van deze week, het is het nummer “Groot Nederlandse Ballade”, een verbinding tussen het noorden en het zuiden in de Nederlandsentaal.
Het is het grootste huldebetoon die men een zanger kan geven is dat zijn liedjes blijvend gezongen worden.
Dat iedereen de liedjes zolang zingt en nog kent, maar vergeten is wie ze ook alweer zong.
Dat ze publiek domein zijn worden.


Miel Cools – Groot Nederlandse Ballade

Verborgen Zone.

Gisteren “het geheim van Poliphilo” vandaag een grappig detail van de “Verborgen Zone” in de wijk Kattenbroek in Amersfoort.
Want toen ik de kunstwerken van Poliphilo aan het zoeken was kwam ik ook andere grappige dingen tegen.
Zoals gewone gebruiksvoorwerpen van deze tijd zoals een auto, telefoon, scooter, en spaarlamp zijn verwerkt in de timpanen van de huizen in de Verborgen Zone.
Op de gevels zie je regelmatig een vrolijk oranje olifantje staan en in de putdeksels zie je voetafdrukken van een kind, een volwassene en vogelpootjes.


Verborgen Zone, woningen met afbeeldingen op de timpanen.


Deze afbeelding zegt me niet zo veel.


Deze afbeelding is wel duidelijk een auto.


Een vrolijk oranje olifantje.


In putdeksels zie je voetafdrukken van een kind, een volwassene en vogelpootjes.
De vogelpootjes heb ik uitvergroot, zijn lastig te zien.

Het geheim van Poliphilo.

Het geheim van Poliphilo is al sinds 1997 te bewonderen op 18 locaties in de Verborgen Zone in de wijk Kattenbroek in Amersfoort.
Je moet er wel wat voor doen om de achttien boeken te vinden want ze liggen in het groen.
Ik ben dus verschillende keren op pad geweest om de bladzijden te zoeken, want het aantal wat men vermeld verschilt nog wel eens.
Maar mijn conclusie is dat er 18 bladzijden zijn.
De bladzijden worden ondersteund door bronzen objecten in de vorm van dieren die verwijzen naar het verhaal.
Het verhaal ‘Het geheim van Poliphilo‘ is al sinds de Renaissance een veelgebruikte inspiratie voor de inrichting van tuinen.
Het verhaal gaat over Poliphilo’s zoektocht naar Polia en ontwikkelt zich als een droom in een droom.
De auteur vertelt zijn utopie namelijk als in een droom van zichzelf, waarin hij Poliphilo het verhaal ziet dromen.
Poliphilo droomt dat hij aan het wandelen is op een kronkelend pad in een donker en angstaanjagend bos wanneer hij door een onaards geluid naar een vallei geleid wordt.
Hier komt Poliphilo in aanraking met allerlei architecturale elementen, zoals obelisken, piramides en labyrinten, met dieren zoals draken en met een bijzondere vegetatie.
Zo zijn er verschillende dieren te ontdekken onder de bladzijden die in de wijk liggen, zoals een schildpad, haan, oester schelp, vissen, hert enz.
De laan der hoven is de as door de wijk en aan de andere kant liggen de andere negen bladzijden met de zelfde dieren als de eerste negen bladzijde.
op een uitzondering, een schildpad is vervangen door een hond, die zijn poot is ooit door een grasmaaier afgebroken en gerepareerd.(klik hier voor de website)
Van een bewoner heb ik vernomen dat als je een woning kocht men verplicht was mee te betalen voor de kunstwerken in de wijk.
Zelf vind ik het wel een leuk kunstwerk, geeft afwisseling in de wijk en inspireert je om de wijk te gaan verkennen.
Tussen haakjes heb ik de straatnaam gezet van het kunstwerk.


Schildpad (Luistergang).


Haan (Bedekte weg).


Oester schelpen (De weergang).


Geit (Het Labyrinth).


Eend (De Ontdekking).


Hond (Het Avontuur).

Is het voorjaar?

Hatsjie, nies, proest en een loopneus.
Papierenzakdoekjes zijn weer niet aan te slepen.
Ben ik ziek, griep of is het gewoon voorjaar?
Het snotter weekend is weer voorbij en ben ook maar aan een nieuwe week begonnen.
Buiten zonnig en fris en veel bloei, ik loop mijn neus weer achterna.
Zal de weblog de komende dagen vullen met wat cultuur.

Van de Bank plaat.


Stap aan boord bij de Bankshow.
Een gezellig begin van de week.
Je begint deze week met een reisje te maken tot het weekend.
Maar zoals elke week begin ik maar gewoon met de van de Bank plaat,
gaat de start van de week misschien wel gemakkelijker.
De van de Bank Plaat is deze keer:
Neil Diamond met het nummer “Cracklin’ Rosie”.
Een prettige week toe gewenst.

Aanstaande donderdag een nieuwe “the Bank’s show” op “Bank’s Radio”.
Mocht je een verzoekje hebben, laat het Hans Bank weten,
hij zal deze dan meenemen in de uitzending.
Je verzoek kun je tot en met aanstaande woensdag aanvragen het liefst voor 12.00 uur,
moet even onder de bank kijken of ik deze wel in mijn verzameling heb.
Trouwens daar haal ik de muziek altijd vandaan, soms onder het stof,
vaak een blinde greep, als het maar goed in het gehoor ligt.
Een fijne week gewenst.