Een voor mij eerst onbekende artiest die vandaag jarig is, maar het zien van haar foto maakte me nieuwsgierig.
Zo kwam ik in haar loopbaan films tegen uit vroeger dagen waar ze onder andere met
“Danny Kaye” samen speelt en een rol heeft in “Mary Poppins”.
Als actrice is ze niet onverdienstelijk geweest, denk dat toch wel dat er lezers zijn die wel een film waar ze in optreed hebben gezien.
Dit weekend is de Gouden terugblik “Glynis Johns” ze is geboren in Pretoria, Zuid-Afrika op
5 oktober 1923 en is een Welsh actrice, pianiste, danseres en zangeres.
Vandaag viert ze haar vijfennegentigste verjaardag.
Ze werd geboren terwijl haar ouders, acteur “Mervyn Johns” en pianist “Alys Maude” op
tournee waren.
Haar ouders hadden elkaar ontmoet tijdens hun studie aan de Royal Academy of Music en het was de grootmoeder van Johns, violist “Elizabeth Steele”, die had voorgesteld om aan een Zuid-Afrikaanse tournee te beginnen.
Glynis Johns had tegen de tijd dat ze leerde lopen al gedanst, zo werd ze een gecertificeerd
balletlerares op de ongelofelijk jonge leeftijd van tien jaar en kwalificeerde zich als een gevorderde lerares op haar twaalfde.
Het was gedeeltelijk een kwestie van noodzaak vanwege het beroep van haar ouders dat ze al jong begon te acteren en betrat als kind al het podium in Londen en in 1935 deed ze mee in de productie van “Buckie’s Bears” in het Garrick Theatre.
Een jaar later trad ze op als Mary Tilford in “The Children’s Hour”.
Op 14-jarige leeftijd maakte ze haar filmdebuut in “South Riding”, waarin ze de eigenzinnige dochter van de lokale politicus speelde.
Na nog een aantal film optredens verscheen ze in 1941 samen met “Sir Laurence Olivier” een theater tijdgenoot van haar vader, in de spionage thriller tijdens de Tweede Wereldoorlog
“The 49th Parallel”, geregisseerd door “Michael Powell”.
Een veelzijdige actrice die het meest werd geassocieerd met komedie toonde ze haar
dramatische moed met haar uitvoering in “Frieda” in 1947, door een schoonzus te spelen die bevriend raakt met een Duitse oorlogsbruid en een Engelse onderwijzer.
Het succes kwam met haar speelse belichaming van de zeemeermin in de komische fantasie film “Miranda” in 1948, waarmee ze haar eerste grote plons aan de kassa maakte.
Kort nadat ze als sympathieke actrice een arts op de vlucht in de complot thriller “State Secret” in 1950 had geholpen en speelde ze in 1951 in de film “ No Highway In the Sky” en maakte ze haar korte Broadway debuut in 1952 als de gelijknamige ster in de komedie “Gertie” net voordat het werd gestopt nadat slechts vijf was uitgevoerd.
Terugkerend in 1954 naar het Verenigd Koninkrijk, hernam ze de rol van Miranda
in de komische serie “Mad About Men”, door de jongens gekke zeemeermin vond ze weer
droge grond onder de voeten.
Zo genoot ze veel meer succes met haar tweede optreden op Broadway,
deze keer in de productie van “Major Barbara” aan de hand van toneelschrijver
“George Bernard Shaw” in 1956
geregisseerd door de legendarische acteur “Charles Laughton”.
In die tijd was de bezielde persoonlijkheid van de actrice haar handtekening geworden,
waardoor het materiaal dat ze koos, op het podium of in de film, werd verlevendigd.
Ze bleek een levendige verrukking te zijn in haar door Oscar genomineerde rol als een
hotelhouder die haar zinnen heeft gezet op de getrouwde Peter Ustinov in het Australische avonturen film “The Sundowners” in 1960 waarin ze de rol van mevrouw Firth vertolkt.
Ander werk van haar omvat een hoofdrol in het door “Robert Bloch” geschreven
“The Cabinet of Caligari” in 1962, een psychologische thriller die nauwelijks op de gelijknamige 1920 Duitse expressionistische klassieker leek.
Ook maakt ze een doorbraak op de televisie, waar de actrice speelt in haar eigen sitcom,
“Glynis” bij CBS in 1963, een kortstondige serie die haar als een beginnende mysterieschrijver en amateur speurneus neerzet, die moorden oplost, tot het verdriet van haar man.
Van al haar talloze rollen op het toneel en in de film, wordt ze het best herinnerd in haar
karakter rol in de Disney musical “Mary Poppins” uit 1964, met in de hoofdrol “Julie Andrews”.
Ze was altijd heel trots op haar Welshe roots, ze genoot vooral van haar samenwerking met de andere Welshman “Richard Burton” in de filmversie van “Dylan Thomas” zijn sardonisch
meesterwerk over de moderne taal, “Under Milkwood” uit 1972.
Haar meest belangrijke Broadway optreden kwam in 1973 toen ze de hoofdrol van Desiree Armfeldt vertolkte in de musical “A Little Night Music”.
Nadat een bepaalde scène werd opgevoerd door regisseur “Harold Prince”, moest Componist – schrijver “Stephen Sondheim” een nummer realiseren dat paste bij haar personage en werd het bestaande nummer van “Send in the Clowns” aangepast aan haar specifieke vocale kwaliteiten, die Sondheim gelijkstelde met “een verkreukeld bed”.
Maar ondanks dat, won ze door haar bravoureprestatie in de rol een Tony Award
als hoofdrolspeler in een musical.
Ze had nooit moeite over het aanpakken van genremateriaal in de film, zo verscheen ze in een aantal van de Amicus geproduceerde films als “The Vault of Horror” uit 1973,
gevolgd door eenzelfde gestructureerde angstaanjagende film vier jaar later met de
toepasselijke titel “Three Dangerous Ladies”.
Na een langere periode afwezigheid voor de camera keerde ze terug naar de televisie met
verschillende gastoptreden en in tv-series als in “Coming of Age” bij CBS, 1989-1990, waarbij ze de eeuwig parmantige Trudie Pepper speelde.
De actrice keerde opnieuw terug naar Broadway in een opleving in 1989 van het Somerset Maugham spel “The Circle” en nam ze later deel aan een Los Angeles revival in 1991 van
“A Little Night Music”.
Naarmate ze ouder werd leende haar pittige personalia zich gemakkelijk tot rollen als
excentrieke grootmoeders in komische pogingen zoals in “The Ref” uit 1994 en het jaar erop
“While You Were Sleeping”.
In een van haar laatste podiumvoorstellingen in 1998 speelde ze in een enscenering van
Horton Foote’s toneelstuk “A Coffin in Egypt” een negentigjarige grootmoeder die herinneringen
ophaalt over haar leven rond een ranch in Texas.
Na de verschijning als de grootmoeder van het eeuwig nerdy en hyperactief schoolmeisje Mary Katherine Gallagher, gespeelt door “Molly Shannon” in de spin-off comedy “Superstar” bij NBC stopte ze met acteren in 1999.
Maar ze is jarig en daarom de Gouden terugblik, met haar vertolking van “Send in the Clowns”, al dan niet als een onopgemaakt bed.