“Robbie Robertson” is een Canadese muzikant bekend om zijn werk met de muziekgroep
“The Band”.
Hij is ook een songwriter, een filmcomponist, een producent, een acteur en een auteur.
Jaime Royal (Robbie) Robertson, oorspronkelijk Jaime Robert Klegerman werd geboren in
Toronto Ontario, op 5 juli 1943 en viert vandaag zijn zes en zeventigste verjaardag.
Hij is het kind van zijn vader Alexander David Klegerman, die hij nooit gekend heeft en zijn
moeder Rose Marie Chrysler die van Indiaanse afkomst was,een Mohawk.
Als kind kwam hij al vroeg in aanraking met zowel Indiaanse muziek als de Amerikaanse
countrymuziek mede daardoor begon zijn professionele muziekcarrière al op jonge leeftijd.
In 1958 speelde hij als jonge gitarist bij de “The Hawks” en begeleide tijdens tournee de
rockabilly zanger “Ronnie Hawkins” waar hij later opnames mee zou gaan doen.
Daar ontmoeten hij “Levon Helm” en later “Rick Danko”, “Garth Hudson” en “Richard Manuel”,
de groep maakte zich in 1964 los van Hawkins en traden onder allerlei namen op.
Aanvankelijk noemden ze zich “The Levon Helm Sextet”, dat werd later “Levon and the Hawks” en “The Canadian Squires”.
Ze hadden weinig succes totdat “Bob Dylan” hun verzocht mee te werken aan een tumultueuze serie concerten in 1965 die Dylans transitie van “folkie” naar “rocker” markeerden.
Toen was de tijd ook rijp om de The Band te vormde met enkele van zijn collega-muzikanten.
The Band, was een van Amerika’s meest gerespecteerde rootsrockgroepen, hun debuutstudio-album was “Music From Big Pink” wat een succes werd.
Andere door de band uitgebrachte albums zijn “Cahoots”, “Moondog Matinee” en “Island”.
Tijdens zijn werk bij de band schreef Robertson verschillende nummers, zoals “The Weight”,
“Up on Cripple Creek” en “Broken Arrow”.
Robbie was een integraal onderdeel vanaf het begin van schreef hij verschillende nummers
zoals The Weight, ”To Kingdom Come”, “Chest Fever” en “Caledonia Mission”, alle reuzen van hun meesterlijke begin in 1968.
Nadat de band uit elkaar ging, begon hij aan zijn solocarrière.
Hij heeft gewerkt aan de soundtracks van veel films, waaronder “The Last Waltz”, “Carny” en “The King of Comedy”.
Hij staat bekend om zijn frequente samenwerking met gerenommeerde regisseur
“Martin Scorsese”.
Hij ontving verschillende onderscheidingen, werd ingewijd in de Canadian Songwriters Hall of Fame en Canada’s Walk of Fame en ontving ook de Lifetime Achievement Award van de
National Academy of Songwriters.
In 1987 kwam zijn eerste solo-album uit, getiteld “Robbie Robertson”, het album werd mede geproduceerd door “Daniel Lanois” en ook hebben de volgende artiesten mee gewerkt “U2”,
“Peter Gabriel”, “Neil Young”.
Hij is niet zo productief als solo artiest want het zou nog eens vier jaar duren voordat een
follow-up album uitkomt, het is het album “Storyville” wat op 30 september 1991 wordt
uitgebracht.
Zo gaat hij ook samen met de bands “The Meters” en “The Neville Brothers” op zoek naar het
rijke verleden van de muziek uit New Orleans.
Hij schakelt hij naadloos over naar verschillende Crescent City stijlen met blues, gospel en R & B via zijn kenmerkende half stemmige vocale stijl.
Ondanks brede lovende kritieken en een toppositie in de Britse hitlijsten, slaagt het geproduceerde album er niet in om hem door te dringen in de wereld van de volwassen rock.
In 1994 produceert het album “Music for The Native Americans”, de muziek geschreven door hem en andere collega’s die worden aangekondigd als het Red Road Ensemble, voor de televisiedocumentaire “The Native Americans”.
Het album was de eerste poging van hem om muziek te schrijven die specifiek was geïnspireerd op zijn Mohawk erfgoed.
klinkt de soundtrack onvermijdelijk meer gedateerd dan sommige van zijn andere solowerken, maar het kan op zijn minst de legitimiteit van inbreng van mede hedendaagse Native American afkomstige artiesten, mensen zoals “Pura Fé” een blues zingende afstammeling van de Tascarora stam en oprichter van inheemse a capella groep “Ulali”.
Zijn diepgewortelde lagen van quasi ambiente muziekstijl vergelijkbaar met die van“Kraftwerk”, de programmering, percussie en etnische stemmen zijn erg ‘echte wereld’ het album is door
Capitol Records uitgebracht.
Een groot deel van de geschiedenis is behoorlijk tragisch, maar al te vaak heeft de ontroering van het Indiaanse verhaal niet echt de ruimte om te ademen te midden van de overdreven geavanceerde, studio gestuurde muziek en teksten die vaak grenzen aan het banale.
Amerikaanse indianen zijn ook onderwerp in de teksten van het album “Contact from the Underworld of Redboy” uit 1998 wat hij onder andere met “Howie B” en “Marius de Vries” produceerde.
In 2000 overtuigden “David Geffen” en “Mo Ostin” dat hij bij DreamWorks Records aan het werk te gaan als creative executive.
Zo haalde hij weer “Nelly Furtado” over om bij het bedrijf onder contract te komen en is ze actief betrokken bij filmprojecten en het ontwikkelen van nieuw kunstenaarstalent.
In 2002 voerde Robertson “Stomp Dance” uit tijdens de openingsceremonie van de Olympische Winterspelen van 2002 in Salt Lake City, Utah.
In 2004 droeg hij bij aan de soundtrack van de drama film “Ladder 49” met het nummer “Shine Your Light”.
In 2011 werd hij toegevoegd aan de ‘the Canadian Songwriters Hall of Fame’ en 2011 werd hij een Officier of the Order of Canada door gouverneur “General David Johnston”.
In 2014 werd The Band was toegevoegd aan de Canadese Walk of Fame.
Maar dit weekend is hij met zijn eerste single in de Nederlandse top 40 de Gouden terugblik.
Mag niet worden gedeeld via YT.
Mooi, Hans ! Fijn dat we toch kunnen kijken.
Lie(f)s.
een knappe clip Hans..
en nummer dat me wel bevalt
alhoewel die man me niet bekend is
groeten
Mooi nummer en clip
Fijn weekend
Ja, die ken ik nog wel. Mooie clip.
Hoi Hans,
ja… The Band ken ik natuurlijk wel.
Ik was groot fan van Bob Dylan, dus The Band liftte wat mij betreft mee.
Heb nu het Full Concert opstaan en het klinkt best lekker. Zit in ieder geval te swingen op mijn stoel.
Maar er gaat niets boven Bob Dylan…
Groetjes en prettig weekend van Marlou
The Band ken ik nog uit de jaren 60 en 70.
Een mooie terugblik.
Die gouden terugblik is toch veel leuker dan al die Hall of Fames bij elkaar Hans. Ik denk dat Robbie daar best trots op zou zijn als hij het wist.
HErkenbare stem heeft hij.
Inderdaad een mooie clip. De muziek zegt me ook niet zoveel.
Dat is volgens mij voor het eerst dat jij de clip er niet onder hebt staan. Ik dacht nog. HIj is het toch niet vergeten. Volgens mij ken ik het liedje wel. Ik ga het straks wel beluisteren in de Bankshow.
Love As Always
Di Mario
een mooi clipje eigenlijk
de zanger ken ik wel niet
Een @->- voor jou.