Dit weekend in de Gouden terugblik “Esther Ofarim” geboren als Esther Zaied, in Safed te Israël op 13 juni 1941 is een Israëlische zangeres en ze is negen en zeventig jaar geworden.
De ervaren Israëlische zangeres begon eind jaren vijftig met het opnemen van muziek en heeft in haar hele carrière platen uitgebracht in verschillende stijlen, waaronder volksmuziek (uit Israël en andere culturen en landen), folkrock, novelty en georkestreerde folk-pop klassiek-rock beroemd gemaakt door “Judy Collins”.
Ze bracht vaak platen uit in het Engels, met vrijwel geen spoor van een Israëlisch accent en nam ze muziek op met haar eenmalige echtgenoot “Abi”.
Hoewel ze niet al te bekend is bij het Engelssprekende publiek, heeft het van tijd tot tijd het pop- en rockbewustzijn aangetast.
In 1964 brachten ze de hit, “One More Dance” uit en brak het duo in Nederland, een Engelstalige versie van hun nummer ‘od rikud echad uit 1962.
Met het nummer “T’en va pas” (Engels: Don’t Go) werd in het Frans gezongen, was ze deelnemer aan het Zwitserse Eurovisie Songfestival in 1963.
Ze zong als tiende op de avond, aan het einde van de stemming had het nummer veertig
punten behaald, waardoor ze tweede werd van de zestien deelnemers.
‘T’en va pas’ werd in 1963 als single uitgebracht bij Philips Records en bereikte alleen de
negenendertigste plaats in de Duitse hitlijst.
In februari 1964 stond One More Dance kort in de hitparade.
In 1968 scoorde ze als duo “Esther & Abi Ofarim” een Britse en Nederlandse nummer één hit, “Cinderella Rockefella“die ook goed werd verkocht in andere landen, maar niet zo goed in de Verenigde Staten.
Volgens “Radio Caroline” DJ “Andy Archer” was dit juist het nummer het laatste dat op Radio Caroline South werd gespeeld in de nacht van 2-3 maart 1968, voordat het radioschip (zoals dat van zusterstation Radio Caroline North) de haven in werd gesleept onbetaalde schulden op de ochtend van 3 maart.
De manager van het paar “Ady Semel”, was ook al een tijd je de manager van “Scott Walker” en ze schreven samen veel van het materiaal op Walker’s album uit 1970 “Til the Band Comes In”.
Door die connectie was ze uiteindelijk de enige stem die zong op een nummer op het album
‘’Til the Band Comes In’, namelijk het nummer “Long About Now“, (geschreven door Walker en Semel), een zeer ongebruikelijke zet op een album van aan een heel andere solozanger.
Semel vertelde de pers ook dat hij van plan was om Scott Walker en Esther Ofarim tot een team te maken, maar dat lukte niet.
Aan het begin van de jaren ’70 nam ze wat materiaal op in een stijl die opmerkelijk meer
in productie dan in zang lag bij die van Judy Collins rond dezelfde tijd, uitgekozen folk-pop-art liedjes met een klassiek getinte orkestarrangementen.
Bekende producer “Bob Johnston” onder andere van “Bob Dylan”, “Johnny Cash” en “Simon & Garfunkel” produceerde een van deze nummer voor haar in 1972, wat aangeeft dat iemand of sommige mensen in de industrie dachten dat ze de potentie had om een aanzienlijk populair publiek aan te trekken.
In 1982 bracht ze het album “Complicated Ladies” uit bij Mercury Records met
“Eberhard Schoener”, “Wolf Wondratschek” en “Ulf Miehe”.
In 1984 speelde ze in het toneelstuk “Ghetto” van “Joshua Sobol”, geproduceerd door
“Peter Zadek” in Berlijn.
Daar zong ze onder meer “Frühling” en “Unter deinen weissen Sternen”.
Haar liedjes waren ook te zien in de Israëlische film “Walk on Water” uit 2004.
In 1988 keerde ze terug naar Israël en begint aan een nieuwe tour, met onder meer nummers van “Eli Mohar” en “Meir Wieseltier”, zijn uiteindelijk in een aantal collecties verschenen.
In 1990 trad ze op tijdens het “Arad Festival” op een avond gewijd aan “Mordechai Zeira”,
haar favoriete componist.
In 1991 nam ze deel aan het Israel Festival in de avond van de liederen van dichter Rachel en in 1995 keerde ze terug naar het Arad Festival in een gezamenlijke uitvoering met “Yehudit Ravitz”, met wie ze daarna toerde.
In 1998 was ze te gast bij het vijftigjarig jubileumconcert van het “Jerusalem Symphony Orchestra”.
Gedurende deze jaren begon ze weer op te treden in heel Duitsland.
In de zomer van 1999 nam ze deel aan de serie “Classic & Different” met het “Israel Philharmonic Orchestra” in het Mann Auditorium in Tel Aviv.
In augustus 2011 was ze te gast bij twee concerten van zangeres “Achinoam Nini” in het Mann Auditorium in Tel Aviv, begeleid door het “Haifa Symphony Orchestra”.
In januari 2013 werd een gastoptreden geëerd als onderdeel van het vernieuwde Israëlische zangfestival.
In juni 2014 trad ze op in het ‘Jerusalem International Convention Centre’, in het kader van het Israel Festival, samen met “Yehoram Gaon”.
Ze zingt daar enkele van haar klassieke liedjes, waaronder de Ladino “Adio Querida”.
In mei 2015, meer dan veertig jaar na haar historische optreden, trad ze opnieuw op in het Mann Auditorium in Tel Aviv.
De voorstelling werd begeleid door “Yoni Rechter”, die de film ook regisseerde.
De show werd live uitgezonden op Army Radio en werd gefilmd.
Heden treed ze nog steeds op, maar door het coronavirus is veel afgelast.
maar dit weekend is ze de Gouden terugblik met ‘T’en vas pas’ in de BankShow.