Deze zondag een nuttige uitvinding de chirurgische hechtingen.
Nou of die nuttig is, ik heb er weer eens ervaring mee mogen hebben.
In het oude India en Egypte en tijdens de Griekse en Romeinse beschaving zijn wondbehandelingen, hechttechnieken en instrumenten ontwikkeld die reeds geheel in vorm en functie lijken op die van onze tijd.
In 1860 begint de verbetering van catgut door Lister.
In de 19e eeuw werden prototypen van mechanische hechtapparatuur (‘staplers’) ontwikkeld, die in de eerste decennia van de 20e eeuw klinische toepassing vonden.
De grootste vorderingen in de wondhechting werden pas na de Tweede Wereldoorlog gemaakt, geavanceerde mechanische semiautomatische hechtapparatuur en kunstmatige niet-resorbeerbare en resorbeerbare vezels.
Deze vondsten hebben ook geheel nieuwe gebieden in de chirurgie helpen ontsluiten.
Medisch hechten.
Een uitvinding van H.J.G. Lips c.s.
Onder NL – Octrooi 8.103.257A.
De uitvinding werd gepatenteerd op 8 augustus 1980.
Wil je meer over de uitvinding lezen?
Bezoek dan de volgende website: patents.google.com
Medisch hechten.
Krijg al kippenvel bij het idee, heb er gelukkig weinig tot geen ervaring mee.
Ik ben enkele jaren geleden geopereerd aan beide schouders. Daar zijn toen draadhechtingen in gegaan die er later weer uit moesten. Het zijn hele mooie littekens geworden die je nauwelijks ziet. Ik heb ook wel eens een oplosbare hechting na een rug operatie gekregen al heel lang geleden. Dat litteken is niet zo mooi.
Ik ben blij dat je weer iets gepost hebt.
Ik heb met de jaren ook diverse hechtingen opgelopen. Goed dat men veel kan op dat gebied.
Ze kunnen tegenwoordig veel.
Ze hebben een paar jaar geleden ook eens een wond op mijn hoofd gelijmd.
Je ziet er niets meer van.
Leuk dat je weer blogt Hans.
Een goede manier van wonddichten. Voor kleine wonden lijkt me een hechtpleister het makkelijkst maar dat zal niet gaan op een grote jaap.
Mijn link bij jou doet het niet, probeer het te máken, even hechten, ;^) en mijn foto is ook foetsie, ik heb zo lang niet geblogd, moet weer alles zoeken, banaan voor de patient neergelegd.
Nu zit je zonder het te willen in de medische hoek. Mooi onderwerp.
Nu hoop ik voor jou Hans dat je die niet meer nodig zal hebben, maar logisch dat je zoiets op gaat zoeken. Zeker nu…
Groetjes
De enige ervaringen die ik heb met hechtingen, zijn er twee bij mijzelf, De eerste keer toen ik 4 jaar was na een blindedarm operatie, dat was gedaan met een soort krammetjes (jan.1954) ik weet nog wel dat die er na een week in het ziekenhuis werden uitgehaald voor ik naar huis toe mocht. De tweede keer was het na dat ik was uitgescheurd bij de bevalling van mijn oudste (dec1973) die zijn vanzelf opgelost, gelukkig dat men daar tenminste geen ‘krammetjes’ heeft toegepast . Mijn zoon is als kind een keer ‘geplakt’ toen hij een gat in zijn kop was gevallen (sorry zijn hoofd natuurlijk) Verder heb ik gelukkig geen ervaringen meer opgedaan met hechtingen.
Er zijn meerderen manieren om een chirurgische knoop te maken. Ook in de diergeneeskunde worden deze methodes gebruikt. Bij de EHBO hebben we speciale knopen die we gebruiken om mitella’s niet te laten glijden en om botbreuken te verankeren (worden ook chirurgische knopen genoemd). Vroeger moesten de hechtingen er weer uitgehaald worden…. Tegenwoordig heb je oplosbaar hechtdraad, Wel zo makkelijk!
je hebt zoveel dingen die goed zijn dat ze zijn uitgevonden.
Love As Always
Di mario
Daar zijn ook ontwikkelingen in.. maar een goede arts moet dit mooi kunnen vind ik. Ooit eens met een groep kinderen op de Veluwe op kamp geweest en toen kreeg een meisje een laaghangende tak in haar voorhoofd.. die huisarts waar we daarmee terecht kwamen zei ‘dat gaan we eens heel mooi hechten.. dat het later de jongens niet afschrikt.’ Zouden we in deze tijd misschien niet meer mogen zeggen, maar ik vond het toen juist heel lief en hij deed het nog heel knap ook! Niet zo afgeraffeld als de dierenartse bij Jaxon deed.. die heeft nog steeds een bultje ervan onder z’n haar.
Alles alweer een beetje bij het oude hè Hans.. echt fijn te zien dat het beter gaat met jou hoor!
Actueel voor jou, Hans, boeiend filmpje, maar liever niet hé…
Fijne zondag!
Lie(f)s.
Niet echt iets voor mij. Ik moet er gewoon niet aan denken.
Ik heb heel wat hechtingen gehad. Mooi toch dat het op die manier kan. Tegenwoordig kan het op nog betre manieren.
ik zie het regelmatig op mijn werk als ik met de dokter mee ga,
maar ik hoop altijd dat we de wonde nog kunnen hechten met steri strips
tegenwoordig word alles geniet, maar huisdokters doen het nog op deze manier
Ik hoop dat het weer een beetje beter met je gaat :o)
.-Een @->- voor jou.
Toch mooi dat ook deze technieken steeds meer verfijnen. Ik ben als kind gehecht in mijn onderlip. Daar is niks meer van te zien. Ook mijn appendix werd verwijderd op mijn zestiende: dat naadje moet je zoeken met een vergrootglas. Blij dat het zo is gegaan, ondanks dat het nog in de oude tijd was waar de naden na een ingreep vaak heel lelijk zichtbaar waren. Ik heb geluk gehad daarmee.
Hopelijk geneest jouw teen al aardig.
Mijn excuses ZON-bebloem, ik zette mijn reactie per abuis onder jouw reactie.