Stadsmuur.

Amersfoort heeft twee stadsmuren, de eerste is gesloopt en van de stenen zijn de Muurhuizen gebouwd, de tweede stadsmuur is voor een deel, al dan niet gereconstrueerd, nog aanwezig in de stad.
Vandaag neem ik je mee naar een deel van de stadsmuur te beginnen bij de brug over de Eem die door de stad loopt rechtsaf richting de Conickstraat.
Over de brug linksaf de Sint Annastraat in, daar geeft de aarden wal en de stadsmuur een goed beeld van de situatie na 1560.
Toen werd er tegen de binnenzijde van de stadsmuur een aarden wal opgeworpen.
Het doel van de aarden wal was om de stadsmuur te versterken, door de toegenomen
vuurkracht van kanonnen in het midden van de 16de eeuw was deze niet langer bestand tegen de kanonskogels.
In 1934 stortte een deel van de stadsmuur in en deze werd weer hersteld.
Een nieuwe restauratie volgde in 1973 tot 1978 en in 2009 wordt de stadsmuur bij de Sint Annastraat, inmiddels een rijksmonument, opnieuw gerestaureerd.
Wat opvalt is dat de stadsmuur en onder andere de Koppelpoort en de muurhuizen zijn
opgebouwd uit allerlei verschillende soorten stenen.
Daar is een verklaring voor te geven; aan de inwoners van Amersfoort werd gevraagd om hun steentje bij te dragen.
Dit gebeurde in de vorm van een belasting, tijdens de bouw betaalden mensen die in Amersfoort binnen de muren wilden wonen deze belasting in de vorm van stenen in plaats van geld, zo werd de muur gefinancierd.
Ook boetes werden verrekend door deze te betalen in stenen.
Kreeg je een bekeuring, moest je boete doen door stenen te halen bij de steenfabriek en die naar de gemeente te brengen.
Om hun schuld te voldoen kocht men de stenen bij verschillende leveranciers in het hele land.
De restaurateurs hebben ook een bijdrage geleverd aan de kleurrijke opbouw van onder
andere de Koppelpoort.
De delen van de poort die in het water staan waren meer aan schade onderhevig en die werd dan ook opgebouwd uit andere steensoorten dan de delen boven in de poort, bijvoorbeeld de kantelen.
Amersfoorters waren erg handig met restaureren, ze gebruikten letterlijk alles aan stenen wat voor handen was.
Overal in de stad waar oude stukken muur staan, zie je het gebruik van verschillende
steensoorten.
De Amersfoorters waren nijverige hergebruikens, ook stenen die uit de muur vielen werden
opgespaard om later te hergebruiken voor de reparatie van een ander stuk muur.
De foto’s nemen je mee naar de stadsmuur aan de Conickstraat en het plantsoen noord.


De brug over de Eem, de Conickstraat.

De stadsmuur aan de Sint Annastraat.

Detail van de stadsmuur aan de Sint Annastraat.

Stadsmuur vanaf het plantsoen noord.

Stadsmuur vanaf het plantsoen noord met een logbankje.

15 gedachten over “Stadsmuur.”

  5. Terrence

    Had er geen idee van. Mooi verhaal, Hans! Doet mij denken aan de herkomst van ons woord ‘salaris’. Oorspronkelijk was dat het blok zout dat Romeinse soldaten als …eh…salaris ontvingen. Bij lokale boeren, molenaars en zo konden de soldaten het ruilen voor bijvoorbeeld brood. Erg praktisch.

  8. mizzD

    Goh, die Amersfoorters.. keien en stenen dus.. daar zijn ze een kei en steengoed in..! hahaha!
    Wat een interessant verhaal.. ik heb wel delen van die muur gezien, maar weet niet zeker of het dít stuk was.

  11. Sjoerd

    Hele mooie foto’s bij je uitgebreide verhaal, weer wat bijgeleerd…. Ik Maastricht vind je ook grote gedeeltes van de stadsmuur nog volledig intact.

  12. Tine de Jong

    Weer een mooi verslag Hans en in elke stad is er vast wel zo een stadsmuur die ook een mooi verhaal zal hebben. Dit verhaal vond ik ook erg mooi.

Reacties zijn gesloten.