Voor mij een vergeten zangeres, namelijk de Britse folkzangeres Vashti Bunyan die debuteerde in 1970 met haar song “Just Another Diamond Day”.
Daarom heb ik haar gekozen tot de gouden terug blik in de Bank-show, een rust moment.
De plaat werd geproduceerd door producer Joe Boyd wat bijdroeg aan de hoge verwachtingen met betrekking tot het uitkomen van de plaat.
Het nummer leek erop dat het haar zwanenzang zou worden, want ze was binnengehaald als de nieuwe Joni Mitchell en dat gaf te hooggespannen verwachtingen die niet uitkwamen en de plaat flopte genadeloos.
Vrij snel na de release van de plaat koos Vashti Bunyan voor het moederschap en verdween ze uit beeld.
Na 30 jaar keerde de aandacht voor de pastorale folksongs op haar al lang vergeten debuut terug.
De nieuwe folk beweging was bijzonder gecharmeerd van de ingetogen folksongs van Vashti Bunyan en “Just Another Diamond Day” werd opeens een inspiratiebron voor velen en toch nog het meesterwerk dat in 1970 bijna niemand er in gehoord had.
Vashti Bunyan greep de kans om terug te keren in de muziek.
Dat deed ze eerst samen met het hippe Animal Collective en later in 2005 met het verschenen “Lookaftering”, dat Just “Another Diamond Day” ruim 35 jaar na de release alsnog van een niet meer verwachte opvolger voorzag.
Jaren later levert Vashti Bunyan naar eigen zeggen haar laatste album af.
Niet omdat ze te oud is, maar omdat ze alles gezegd heeft wat ze wil zeggen.
Vashti Bunyan heeft jaren aan Heartleap gewerkt en dat is te horen, want het is een bijzonder mooie plaat geworden.
Heartleap bevat voornamelijk bijzonder intieme songs, de instrumentatie is spaarzaam en bestaat vooral uit gitaar, piano en strijkers.
Het is een instrumentatie die zich ondergeschikt opstelt, want alle draait om de prachtige stem van Vashti Bunyan.
Het is een stem die vooral goed tot zijn recht komt in wat pastorale songs en deze zijn dan ook volop te vinden op het album.
Vashti Bunyan hield haar songs en muziek altijd al kort en die vragen dan ook om maximale aandacht.
Ieder bijgeluid kan de breekbare folksongs verstoren en dat is echt het laatste wat ze wil.
Of Heartleap echt de laatste plaat is van Vashti Bunyan zal de tijd moeten leren, een mens immers veranderlijk, maar als het haar laatste plaat is, is het een slotakkoord waarop ze trots kan zijn.