Op ’26 februari’ schreef ik een stukje over de Stadsdichter.
Terecht merkte ‘Di Mario’ op dat het bord weg moest van het dak.
De reden was dat er geen vergunning voor af is gegeven door de gemeente.
Heel veel vonden dit erg jammer en wilde graag dat de spreuk zou blijven en startte spontaan een actie, “De dichter mag niet meer dichten, dit doet de deur dicht!”
Er werd een Facebook pagina geopend ‘ Behoud het Amersfoorts gedicht ‘ waar men een eigen gedicht kon plaatsen en men op de hoogte werd gehouden van de laatste ontwikkelingen.
Men is nog druk in overleg met de gemeente, Iedereen is benieuwd wat het resultaat zal worden.
nederland wordt steeds meer en meer een land van regeltjes hier en daar hé hans, om moedeloos van te worden,
Als je nu op een dak ook al geen bord mag plaatsen, dan wordt het een stuk minder vrolijk om je heen.
Voor mij het het daar mogen blijven
Heel mooi verwoord, Hans, maar zonde dat het moet gebeuren… !
Lie(f)s.
Hier kan ik niet over meepraten, ik ken Amersfoort niet goed. Maar een vergunning, daarvan weet iedereen dat je die nodig hebt.
zonder vergunning…
daar hadden ze toch kunnen aan denken Hans..
groeten
Liefde, doet de mens groeien,
iedere dag opnieuw
weer opgestart.
Enkel goud en geld,
zullen eens de aarde schroeien.
Rijkdom zit immers
in je hart
Groetjes Nikki
Van mij mag het blijven. Heel benieuwd hoe het word. Maar gemeente doet moeilijk daarover. Maar goed ik hoop dat ook in orde komt.
Fijne dag.
Als er geen vergunning voor is dan kan ik me voorstellen dat het weg moet. In Nederland is tenslotte alles aan een overvloed van regels gebonden.
We zullen zien of de gemeente zo coulant is om een vergunning af te geven.
Ehhhh, van mij mag hij wel blijven hoor… 😉 Ik ben benieuwd wat het gaat worden. Ik snap het wel, want als hij het mag… Dan mag iedereen het natuurlijk.
Love As Always
di Mario