Ik dacht dat ik het woord ‘druk ‘niet meer zou gebruiken, maar het komt toch nog regelmatig voor dat ik druk ben.
Zo ook de beslissing dat ik toch mobiel wil blijven en je dan moet denken in oplossingen.
Zes en veertig jaar na mijn ongeluk is mijn rugpijn op een hoogtepunt gekomen en mijn
mogelijkheden tot een diepte punt.
Elke dag een flinke wandeling red ik al jaren niet meer en fietsen lukt niet meer goed ondanks de ondersteuning met gevolg dat mijn wereldje wel erg klein wordt.
De volgende stap is een scootmobiel en hulpmiddelen die ik in huis kan gebruiken, maar het is best wel een hele stap.
Maar goed, ik weet dat ik beperkt ben geworden in bewegen en ik niet weer verlamd in de
woning wil leggen.
Dus maar eens contact met de WMO van de gemeente opgenomen en daar mijn problemen voorgelegd.
Na een keukentafel gesprek was het snel duidelijk dat ik in aanmerking kom voor
ondersteuning.
Maar goed, dan moet er een verzekering voor de scootmobiel worden afgesloten en plekje in de afgesloten schootmobielstalling en anders deze in huis parkeren.
Nu is men bij de woningbouw blijkbaar niet op de hoogte of er nog plek is in de
schootmobielstalling.
Best wel vreemd want een gebruiker betaald elke maand huur voor de parkeerplek, met een aansluiting om de scootmobiel te kunnen laden.
Maar goed ik gezien dat er drie plekken vrij lijken te zijn, als de andere gebruikers hun
scootmobiel netjes in een parkeervak stallen.
De zaken zijn bijna geregeld en ik neem een nieuwe stap in mijn leven, denkend aan Peter Koelewijn die zingt: ‘Je wordt ouder pappa, geef ´t maar toe’.
Peter Koelewijn – Je Wordt Ouder Papa.
Ik vind het heel knap dat je die stap zet. Ik hoop dat ik dit zelf ook op tijd zal doen mocht het nodig zijn. Ik merk bij mezelf ook op dat alles minder gaat. Ik weet haast zeker dat je veel plezier van je scootmobiel zal hebben.
geen kleine stap
maar vaak is de keuze beperkt
dit klinkt hier wel erg positief
‘k Zie jou al ’toeren’, Hans! Een nieuwe ‘positieve’ mijlpaal, je moet het zo zien!
Lie(f)s.
Mooi Hans dit is zeker een aanpassing en dit gaat Je zeker lukken En met de zomer voor de deur komt het wel allemaal Goed warme groetjes
Fijn dat je die stap wilt nemen, ik denk dan aan ( wijlen) mijn vriendin die zóveel plezier van haar scootmobiel had,vooral de vrijheid om zelf boodschappen te doen . Ze heeft me vaak gezegd : ‘ ik had het veel eerder moeten doen”. Zij kon er gelukkig zelf een kopen en had daardoor niets met regeltjes van de WMO te maken. Daar duurt het ook altijd erg lang eer er iets gebeurt. Je gaat er vast veel plezier van beleven en ik hoop dat het niet nog máánden gaat duren en je in ieder geval van de zomer kunt genieten.
Wat goed dat je daar eens over schrijft. Het is namelijk een hele stap van fiets naar scootmobiel maar wat fijn dat ze er zijn. Vooral nu de zomer in aantocht is en je op die manier weer naar buiten kunt. Je weet dat wij (de chef) een beetje met hetzelfde gevalletje zitten. Wat is het moeilijk om elke keer iets in te leveren en wat is het goed dat jij de mogelijkheden ziet! Succes – ik hoop dat je een stallingsplaatsje vindt.
Petje af! Moedige stap, maar je zal zien dat het je actieradius en je plezier vergroot.
Goeie actie Hans. Nu weer makkelijker de buitenlucht in.
Oh joh Hans….eerst nog even wat hobbels wegwerken maar dan weer je leven een beetje opvullen in invullen met leukere dingen. Dat zal je mentaal opvrolijken en dat zal de pijn verlagen… (zei zij uit ervaring want mijn rugongeluk was al in 1979)
Hoe dan ook… ik heb ook een scootmobiel, die ik momenteel erg weinig gebruik omdat het lopen weer goed gaat, mits binnen grenzen die ik (uiteraard) zorgvuldig koester.
Ik wens jeeeeeeeeee ladingen veel plezier met dat apparaat…
Over scootmobielen gesproken…. dan kun jij wel mee naar de weblogmeeting in Artis op 22 mei Mijn scootmobiel gaat namelijk wel mee maar ik hoef er zelf niet in 😉 Is dat wat?
Ja, dat zijn geen leuke dingen om over te moeten beslissen.. een grote stap om aan jezelf te moeten bekennen dat je lichaam je in de steek begint te laten. Echt goed dat je de stap gezet hebt.. je moet zéker naar de toekomst kijken.. je bent dan wel ouder (papa hehe) maar nog niet stók hè Hans, je kunt best nog een poosje mee. En alsmaar tussen vier muren zitten, doet een mens geen goed. Dus wég met die gène.. da’s nergens voor nodig.. je kan er maar baat bij hebben.. en straks als het weer mooi weer wordt lekker naar buiten trekken op je scootmobiel.
Het is te hopen dat het snel voor elkaar komt Hans, contact met de buitenwereld is en blijft belangrijk!
Goed dat er tegenwoordig zoveel hulpmiddelen zijn waar men gebruik van kan maken. Het minder mobiel zijn zou mij ook echt steken. Maar ik heb zelf jaren cadeau gekregen. Mij gaven ze 20 jaar terug na mijn revalidatie al te horen dat ik snel in een rolstoel zou zitten. Zou het nu opeens gebeuren, heb ik die 20 jaar cadeau gehad.
Hallo Hans, ik (Ferry) kan me heel goed hierin begrijpen. Voor mij wordt het langzamerhand ook steeds slechter met mijn spierziekte. Ik krijg steeds met meer hulpmiddelen in huis te maken. Voor jou is dit ook een heel groot probleem. Ik hoop dat de aanvraag voor jouw hulpmiddelen snel wordt geregeld. Hou dit wel goed in de gaten. Want vaak wordt hier nauwelijks aandacht besteed, buitenaf dus. Maar als ik dit zo allemaal leest, gaat dit wel goed komen bij jou. Met scootmobiel heb je ieder geval wat, waar je met de buitenwereld zo’n beetje nog in contact kan komen. Dus lekker onder de mensen blijven en ook een stukje gaan rijden bij mooi weer. En natuurlijk vele andere dingen komt nog veel bij kijken dus. Stil op bed liggen is helemaal niks en je bent ieder geval heel goed mee bezig. Met muziek kom je en vele anderen (zoals ik), kom je tot rust. Peter Koelewijn kan met deze nummer heel goed erbij aansluiten. Deze hit van toen kwam heel hoog in de notering van muziek lijsten, zoals Veronica top 40. Dit weet ik nog heel goed.
Ik wens je een fijne dag toe en ik denk ook aan je. Heel veel succes en sterkte gewenst.
Groetjes, Ferry.
Goed dat er hulpmiddelen zoals zo’n scootmobiel er zijn. Kan je toch naar buiten komen.
Ach Hans, je bent niet de enige die niet meer zo mobiel is. Mij gaat het wandelen ook steeds slechter af en ik ben blij dat ik met de auto nog ergens kan komen. En na een valpartij in de heide ben ik ook eens voorzichtiger geworden met waar ik naar toe ga.
ik ken je eigenlijk niet goed, en ik vraag me nu zoveel af….
maar ik heb ook altijd gezegd, als ik minder goed kan wil ik ook zo’n scootmobiel
Een @->- voor U.
dat is zeker een grote stap Hans , maar die is nu gezet , en je zult zien als je straks door het mooie Amersfoort tuft , ben je blij met die grote stap
suc6
geniet de dag
Kijk dat is goed van je… zodat je niet een kleine beperkte ruimte hebt om in te leven. De hulpmiddelen daar gebruiken waar het nodig is.
Love As Always
Dimario
Goe geregeld door jouw actie. Edoch sterkte en weer een stapje mobieler. Houdoe Robert
De hulpmiddelen zijn ervoor, maar dat het een grote stap voor je is snap ik wel.
Toch knap dat je er mee bezig bent.
S6 ermee