Soms ben ik niet de handigste in het benaderen van mensen.
Ik ben nogal een flapuit, meestal wel komisch bedoeld, maar soms ook onhandig.
Zo ontmoete ik een moeder en kind.
Het meisje, het kind dus, was een vrolijk kind en stond overtuigend te zingen.
Dus ik zeg tegen de moeder is dat jouw dochter?
Terwijl ik wilde zeggen wat een vrolijke dochter heb je.
Maar goed, moeder reageert, ja mijn dochter en niet een oppaskind.
Waarom zegt ze dat?
Zij is een donkere moeder en de vader is blank.
Dan denk ik, grr waarom flapt deze zin zo uit mijn mond.
We babbelen verder en we begrijpen elkaar.
Zo ook een situatie, een leuk klein blond kereltje springt voor mijn scootmobiel in de buurtsuup, ik stop snel, want ik rij op schildpadje, lol.
Het poortje in de buurtsuup gaat niet open en een van de mannen, die bij het kleine blonde
kereltje is, helpt me.
De mannen lopen met het kind de buurtsuup uit en ik zeg “leuk koppel zijn jullie”.
Niet zo handig als je vader en zoon bedoeld en niet de mannen als koppel.
Ik hobbel achter ze aan en een man stopt met het kind bij een fiets met kinderzitje.
De andere man loopt door en groet de andere man.
Oeps momentje denk ik.
Maar nee hoor, ik heb een heel goed gesprek met hem gehad over kinderennamen
van zijn kinderen en zijn lieve vrouw.
Helemaal eens met rietepietz hier! dat woke-gedoe maakt rare dingen los.
Blijf vooral jezelf!
Het vervelende is dat we door al die “woke”toestanden veel te veel nadenken als we mensen benaderen. Alles dat we spontaan zeggen wordt nageplozen of het niet beledigen kan zijn. Dat is nou precies wat we niét moeten willen. Men gaan tegenwoordig altijd uit van kwaadwillendheid terwijl we natuurlijk nooit alle omstandigheden kennen als we een vreemde ontmoeten. Ik vind dat gewoon een nieuw soort “apartheid” , je mag de mens niet gewoon tegemoet treden zoals je gevoel en aard dat graag doen maar éérst alle mogelijke opties overwegen die van toepassing zóuden kunnen zijn. En dat terwijl het helemaal niet je bedoeling is om iemand te beledigen maar je gewoon vriendelijk wilt zijn.
En in heel veel gevallen is het dan nog niet eens belangrijk hóe de omstandigheden van de gesprekspartner zijn. Als jij vriendelijk zegt “jullie zijn een mooi stelletje” is het toch onbelangrijk van welke samenstelling het stelletje is. Dat kun je toch over iédere combinatie zeggen. Blijf alsjeblieft een beetje spontaan.
Leuk blog. Vriendelijk bedoelde opmerkingen worden meestal als zodanig opgevat en leiden tot leuke gesprekken. Ik kan het ook vaak niet laten om iets aardigs te zeggen. Ben het met Rebbeltje eens.
Ha dan kunnen we elkaar de hand schudden
Denk erna dikwijls ook dat was niet zo handig die opmerking haha
Gewoon blijven doen het levert vaak grappige gesprekken op 😉
Groetjes
Ben je toevallig familie van me?? 😁
Meer mooie momenten op die manier dan andere, Hans!
Lie(f)s.
Ach, als je het niet kwaad bedoelt, is het nog niet zo erg. Dan klets je je er wel uit.
Love As always
Dimario
Ik praat weinig met vreemden. Met het ouder worden ben ik wat gesloten geworden wat omgang met mensen betreft. Tegenwoordig moet je je woorden wikken en wegen voor je iets kan of durft te zeggen.
Ik praat niet zoveel met vreemden als ik boodschappen doe. Zelfs als ik een bekende tegen kom probeer ik die soms wel eens te ontwijken lol. Maar ik ken wel het praten voor na te denken.
Ja dat herken ik wel… al is het tegenwoordig niet zo heel slim meer. Triest hoe onze maatschappij verworden is tot eentje van meterslange tenen.
Nou ben ik zelf niet meer de prater onderweg maar mijn (v)echtgenoot des te meer 🙂
mogge Hans
ja dat kan gebeuren , en meestal is het ook prima zo , maar meer en meer korte lontjes in de samenleving , dus pas op met wat je er uitflapt , helaas
geniet de dag
je moet altijd oppassen, de mensen zitten ook vlug op hun paard….
Een @->- voor U.
Ik ben in dat opzicht geen flapuit en denk dat soort zaken alleen maar. Dar wil niet zeggen dat ik geen gesprekken heb onderweg.