Even terug in de tijd van de buurtsuup AH waar ik ooit een tijdje was ingehuurd bij de
technische dienst.
Dat was bij Marvelo die was gevestigd aan de Oostzijde in Zaandam.
Daar werd onder andere chocolade, drop, koffie, thee geproduceerd en wijn gebotteld
en verpakt.
Voorheen waren er nog geen websites die aandacht aan marketing en productie besteden.
Nu zijn er verschillende websites over Marvelo.
Maar goed ik heb daar rond gelopen in de automatisering en onderhoud wat een leuke
uitdaging was.
Het was in de jaren tachtig, er werden kantoren in het gebouw gevestigd waar ooit de productie was.
Er was toen al een verandering bezig in het bedrijf dat zich heeft doorgezet tot de huidige
bedrijfsvoering.
Zo was er ook de proefwinkel gevestigd in het gebouw, waar mensen konden winkelen en
aangeven wat ze beviel en wat ze niet prettig vonden.
Ik kwam op veel plaatsen in de fabriek, soms maakte je echt een stap in de geschiedenis.
Neem bijvoorbeeld de sinds 1982 gesloten chocolade afdeling omdat deze verlies gevend was, daar werkte vooral meisjes, dus de hele afdeling was ingericht voor vrouwen, denk daar bij aan de toiletten en ook de kantine.
Er hingen oude foto’s aan de muur van groepen meisjes die daar hadden gewerkt.
Ik had toen foto’s moeten maken van de afdelingen, zoals het toen ging op de werkvloer.
Maar die tijd is niet te vergelijken met de huidige tijd.
Zo waren er meer afdelingen die vergaande glorie waren en eigenlijk had ik wel de vrijheid om daar eens rond te kijken.
Zo was er ook de koffiebranderij waar het nogal een fout ging en er brand ontstond omdat de koffiebonen niet snel genoeg door werden gevoerd.
Denk daar bij wel even na dat elke koffieboon verschillend is qua smaak, maar ook andere
factoren speelde mee.
Men had zo ook de koffie-expert van Marvelo, de heer IJskes voor in dienst genomen.
Een aardige man en ik kende zijn zoon nog van school.
In het laboratorium werd een mengeling van de koffiebonen gebrand, tot het de juiste smaak had.
Dan kon de productie gaan draaien naar zijn goedkeuring.
Het was een gezellig geslurp en uitspugen van de koffie.
maar ook pinda’s werden daar geroosterd en dan kon je als je trek had een handje warme
pinda’s uit het proeflaatje halen.
Er was een groot restaurant in het gebouw, daar kon je voor een redelijke prijs eten en als
werknemer dus ik ook kon je gebruik maken van de fabriekswinkel en kreeg je een bepaalde korting op je boodschappen.
En op 5 maart 2001 heeft Ahold heeft intentieverklaringen getekend voor de verkoop van vier productgroepen van haar werkmaatschappij Marvelo, producent van enkele eigen-merk-artikelen van Albert Heijn.
In het kader van een strategische heroriëntatie voor Marvelo werd toen besloten de productie van wijn, thee, noten, pindakaas, hagelslag en tortilla chips te verkopen.
De fabriek is later in 1993 gesloopt en heeft men de vestiging op de Westerspoor-zuid in Zaandam, een modern complex, maar mijn herinneringen liggen bij de oude vertrouwde Marvelo.
Marvelo gezien vanaf de Zaan.
De nieuwe Koffiefabriek Marvelo Zaandam met Ahold logo en de naam Marvelo plus kroontje.
De meisjes van de chocolade afdeling.
de koffie-expert van Marvelo, de heer IJskes.
Sloop van de koffiefaberiek van Marvelo.
Sloop Marvelo aan de Oostzijde in Zaandam.
Er blijft niets van de gebouwen over.
Albert Heijne Westerspoor-zuid in Zaandam.
Er is héél veel verandert , alles veel meer geautomatiseerd natuurlijk. Wat me het meest opvalt aan de foto van de chocolade meisje zijn de mutsjes van de dames. Ongetwijfeld bedoelt om te voorkomen dar er haren in het product kwamen maar met dit soort kokette mutsjes zal zal dat niet veel geholpen hebben. Als je met etenswaren omgaat zou het haar echt helemaal onder de muts moeten zitten.
een ietwat nostalgisch logje Hans
alle verandert bijzonder snel
groeten
Heerlijke nostalgie…die chocolade meisjes 😉
Groetjes
Even terug in de tijd. Fijn dat je er goede herinneringen aan hebt. Leuk die foto’s
Heel leuke en interessante blogpost. Mooie terugkijk op vergane gebouwen en tijden.
Mooi die oude verhalen. Die vergeten een hoop mensen en dan komen ze nooit meer terug.
Love As Always
Dimario
Keileuk om te lezen en te kijken naar de foto’s en jouw herineringen aan die tijd.
Wat een leuk nostalgisch postje.. en ik wist er allemaal helemaal niks van, dus ook nog es erg leerzaam!
Vooruitgang betekend ergens anders sloop en vergankelijkheid. De procesindustrie -waaronder dit ook viel natuurlijk- is een mooie bedrijfstak om te werken. Ik heb 7 jaar bij Lamb Weston gewerkt, en dat was een zeer uitdagende baan.
Prachtstukje over Appie. Met plezier gelezen, ook de foto’s in de bijlage zijn prachtig.
Inderdaad een stukje vergane glorie… Mooi om te zien.
mogge Hans
wat een mooi stukje geschiedenis laat je ons zien en lezen
geniet de dag
die tijd is niet meer te vergelijken
het was er wel anders, ik had het graag gezien
Een @->- voor U.
De tijd van toen, Hans, niet meer te vergelijken met nu…
Lie(f)s.