Het was weer gezellig, zegt Oldman.
Flip zegt en het is weer erg laat geworden.
Nou, dat moet kunnen, zegt Oldman, Nonkel Juul komt niet elke dag op bezoek.
Nonkel Juul heeft wel schik in het bezoek aan het Café De Groote Slok.
Niet de controle van zijn omgeving.
Een waardevolle afwisseling om eens ergens anders te zijn dan in het café Vlaanderen waar Sherley de waardin altijd wel druk bezig om een luisterend oor te zijn voor haar klanten.
Bieke is ook meegekomen, wie weet heeft Nonkel Juul straks een armpje nodig, net al Oldman die door Flip naar het zendschip moet worden gebracht.
Nee, café De Groote Slok, daar ben je welkom voor de grote dorst.
En met de grote dorst weten Nonkel Juul en Oldman wel raad mee, niks nippen aan een pintje.
Gewoon volle teugen naar binnen hijsen, dat geeft toch en ruim denkend gevoel.
In het verleden is het wel eens fout gegaan bij Café De Groote Slok, dat was in de eerste wereld oorlog.
Toen kwam Nonkel Juul met zijn tweeloop het café binnen lopen en daar was men niet blij mee.
Zo gebeurde er nog eens wat in de stad, achteraf kunnen Nonkel Juul en Oldman er wel om lachen, na een paar pintjes natuurlijk.
Café De Groote Slok aan de Langestraat, hoek Zevenhuizen In Amersfoort.
Het café is gesloten, voor de deur heeft een soldaat postgevat.
Rechts de winkel van de Gebr. Kroes.
Achterop de kaart is met de hand geschreven: “1914 – 1918” en “Wegens overtreding gesloten.
Uit het bovenraam Leen Welling, die was huurder van ’t perceel en voor de deur mevr. Welling met 3 kinderen.
Deze foto is door Jac. Kroes geschonken aan den verzamelaar van oudheidkundige platen,
de heer Veenendaal.”
De Grote Slok had gisteren aan weerskanten van de straat de terrasstoelen opgestapeld. Maar in de Drie Ringen was het goed toeven. Rondvaart een aanrader!
Toen werd er inderdaad stevig gedronken. Hoe Oldman en nonkel Juul thuis geraakt zijn is een ander verhaal.
Verwonderlijk leuk verhaal
Ontzettend leuk hoe geschiedenis , waarheid en verhalen van bloggers hier door elkaar lopen. het gaat steeds meer één grote familie lijken.
Volgens mij zit er hier in Delfshaven ook een caf;e de Groote Slok, op het hoekje van de Binnenhaven.. zal er m’n foto’s eens voor terug moeten kijken, maar dácht het wél hoor.
Oh nee.. weet het al.. dat heet De Grootste Slok.. dat lijkt me dan nog beter voor Oldman en Nonkel Juul! 😆
Lees ik toch een keer de Nonkel Juul 🙂
Leuk dat zulke foto’s goed bewaard worden.
Ik dacht even dat ik verkeerd zat, Hans, maar de banner leerde me dat ik toch echt op logbankje zat.
Tja, hele volksstammen gooien een pint in een of twee teugen naar binnen.
Als ik daar het gevolg van zie, ben ik blij dat ik niet drink. 😆
Mijn opa en oma van vaders kant woonden naast een kroeg. Als we zondags op bezoek waren gingen wij kinderen voor het huis op de brede stoep spelen. En dan kwamen die dronkenlappen naar buiten. Dat vond ik akelig.
Daar kreeg je zeker groot glazen? 🙂
Als men naar de kroeg ging in die tijd, dan was het ook meteen feest. Dan had de vrouw thuis geluk als er nog iets van het weekgeld over was.
Mooi hoe je realiteit en fictie door elkaar kan mengen.
Love As Always
Dimario
nonkel juul, die kennen we ondertussen van een andere blog
leuk logje
Een @->- voor U.
ik drink soms een lekkere pint bij het station in café De Wasgenmeester
verder ben ik daar voor een pint niet bekend
En dat op een vroege donderdagochtend, Hans…
Lie(f)s.