Kolenkachel.

De tijd van de kolenkachel ligt nog niet zo ver achter ons, en als kind bracht ik heel wat uurtjes rond de kolenkachel door.
Deze was het middelpunt van gezelligheid in de koude winter maanden.
Kan me ook nog goed herinneren dat de laatste mijn in Limburg werd gesloten, dat gaf bij veel mensen een schok.
Op de weblog van bvision.nl kun je daar regelmatig over lezen.(klik hier voor meer informatie.)
Zo kan ik me nog herinneren dat voor de winter de kolenboer het kolenhok kwam vullen.
De mannen liepen met de zakken met kolen, zelf waren ook altijd zwart van het kolengruis.
Zo moest altijd als de kachel was bijgevuld met een kitjekolen, het kolenkitje moest ook weer gevuld worden.
Dat werd altijd door onze ouders gedaan, ’s avonds deed mijn vader dat met het laatste
kolenkitje.
Maar als de winter streng was of langer duurde raakte de kolen voorraad op, dan moesten de kolen van achter uit het kolenhok worden geschept.
Ik zie mijn vader nog gaan, jas aan, alpinopetje op en dan zat hij voor de helft in het kolenhok.
Eigenlijk wel een komisch gezicht.
Zo waren mijn ouders best wel blij met de komst van het aardgas.
Toen hoefde onze vader niet meer aan het einde van de winter het kolenhok, die achter het huis stond, in te kruipen om een kitje kolen te scheppen.
Zo ook de laatste avond in het oude huis, zaten we gezamenlijk voor de laatste keer bij de
kolenkachel.
Want we gingen verhuizen naar een andere woning, daar hadden we aardgas.
Dat betekende warm water en een badkamer met bad, voor ons een ongekende luxe.
Want in de oude woning hadden we alleen een koud water kraan in de keuken.
Maar het snorren van de kolenkachel zal ik nooit vergeten.

22 gedachten over “Kolenkachel.

  1. Tine de Jong

    Zo een kachel kan ik me ook nog wel herinneren en was altijd gezellig daarbij . Er kwamen ook wat andere herinneringen hiervan bij mij. Leuke post weer gedeeld.Jij hebt een website waar ik me zeker nooit verveeld. Wens je mooie dagen.

  2. rietepietz

    Ik gebruikte tot rond 1970 een kolenkachel, misschien zelfs nog wel iets langer want ik vond de warmte van de gaskachels maar helemaal niets.
    Maar natuurlijk kwam er uiteindelijk een gaskachel, meerdere zelfs, op iedere verdieping één! Centrale verwarming zat er oas in het huis dat we 1988 kochten.Ook op gas. Maar ik héb nog een kolenkit, daarin zitten altijd houtskool briketjes die we in de open haard gebruiken om het houtvuurtje nog een tijdje na te laten gloeien. Toch niéts zo heerlijk warm als echt vuur.

  3. Dorien

    Wintertenen als je te dicht (met natte voeten) bij de kachel zat. Ook wij kregen gas, nog steeds als haard in de woonkamer. De enigste warmtebron in huis….brrrr en de winters waren koud.

  4. Mirjam Kakelbont

    Wij hadden een zwarte kolenkit. En soms werd ik naar de kelder gestuurd om die te vullen. Ik vond het vreselijk, want het was daar aardedonker. De kachel gaf wel een gezellige warmte. Niemand die wist dat het slecht was voor het milieu. Heel relaxed (-:
    Lieve groet ♥

  5. Ferrara

    Bij ons stond die teil op vrijdagavond in de kamer. De kolenbak in de schuur herinner ik me ook nog, daar zat een schuine bodem in en onderaan liep een goot waar je de kolen uitschepte. Het was de tijd van enkel glas en dikke lange gordijnen.

  6. mizzD

    Wij hadden volgens mij zo’n zelfde kachel.. en daar werd dan op zondag een grote zinken teil voor gezet en daar gingen wij kinderen dan in bad. We hebben die kolenkachel nog lang gehad.. maar wij hadden geen kolenhok.. er werden steeds van die buirne papieren zakjes kolen gekocht bij de kolenboer vlakbij op het plein. Antraciet nr 2 dacht ik dat het heette.. heb ze zelf ook nog weleens gehaald.. al kon ik geen twee zakjes tegelijk dragen, dat was te zwaar.. ik liep gewoon twee keer. 🙂 Toen we een gasaansluiting kregen, maakte m’n vader, die loodgieter was, snel een douche boven.. dus de teil werd alleen nog maar in de zomer gebruikt.. buiten, als zwembadje hehe.

  7. Joke

    Wij hadden een Leuvense stoof tot ik 20 was denk ik. Daarna kwam er zo’n kachel zoals jij toont en die is blijven staan bij mij moeder tot aan haar dood in 2008. Lang geleden is dat inderdaad niet. Warme voeten rond de kachel en bij de Leuvense pannenkoeken op de juis. Nostalgie.

  8. Lies

    ’t Was gezellig, Hans… Thuis stond zo’n grote kolenkachel waar m’n mama op kookte, met ovens (deurtjes) waar ze cakes in bakte… Nostalgie…
    Lie(f)s.

  9. די מריו

    Achteraf gezien zo slecht voor gezondheid en milieu, maar het had wel wat. Ik vond de geiser en de gaskachel in de woonkamer ook wel wat hebben, maar tegenwoordig is het allemaal anders.

    Love As always
    Dimario

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *