kakelbont heeft een mooi verhaal geschreven over de winter.
Dat verhaal doet me aan de oorlog denken, schreef ik in een reactie.
Toen werden ook de huizen opgestookt om een beetje warm te blijven.
Maar of men toen ook zijn houtenbeen opstookte heeft mijn vader nooit verteld.
Haar antwoord was het volgende:
Mijn oma vertelde verhalen dat ’s nachts stiekem in het Kralingse bos boom na boom om werd gezaagd.
Lagen er daarna lange berkenstammen bij haar in de gang.
Over een houten poot heb ik nooit gehoord.
Zo nu en dan moet ik er zelf ook wat fantasie tegenaan gooien.
Die reactie deed me denken aan wat mijn moeder ooit heeft verteld:
Want mijn moeder en haar zusje, pikten Turf van een kar bij de moffen.
Thuis gekomen, moesten ze het van hun moeder terug brengen, want stelen deden ze niet.
Ze zijn weer terug gegaan en hebben stiekem de turf weer op de kar gegooid,
best wel link voor de ze.
v.l.n.r. tante Alie met een kip in haar hand, Broertje Egge (van mijn moeder) en mijn moeder, foto is van net voor de oorlog.
Als je honger hebt riskeer je van alles
Mooi geschreven
De foto doet me aan mijn moeder vroege denken
Geen leuke tijden, maar wel leuke foto.
Link hoor het terugbrengen, ik zou het niet gedaan hebben.
Je oma nam toch wel een groot risico door haar kinderen te turf terug te laten brengen. Voor hetzelfde geld hadden de Duitsers gezien en hadden ze er last mee gekregen.
Mijn vader heeft in de oorlog nog suikerbieten en tulpenbollen gegeten. En gras. Maar daar kreeg hij buikpijn van. Ik hoop dat die tijd nooit meer terugkomt.
Fijn dat je op je blog je verhaal schrijft over de turf. Ik was er erg nieuwsgierig naar!
Lieve groet
Wat een boeiend verhaal, zeg!
Ja, vroeger moest men echt moeite doen om het warm te krijgen, wat leven we nu toch op een mooie plek in een mooie tijd!
mijn ouders hebben ook de oorlog meegemaakt,
en hun verhalen die ik hoorde, waren niet de vrolijkste.
wat een armoede in de steden.
Haha, eerlijk vs oneerlijk 😉
Mijn ouders hadden ook veel van deze verhalen maar niet zo’n mooie foto :).
Goeie namiddag Hans dit is een zeer mooie foto uit de oude doos
Ik ben maar weer opgestaan,
want dat slapend rijk worden is
vannacht weer niet gelukt
Nikki
Toch wel een linke tijd toen. Ik ben blij dat ik dat net heb hoeven mee te maken.
Love As Always
Di Mario
Herinner me ook nog de verhalen van mijn vader die ’s avonds laat op zoek ging naar hout met het risico dat hij gepakt zou worden…
Mooi verhaal Hans en wat leuk dat je die foto nog hebt, is een mooie herinnering…
Liefs Marianne
ja oma was een eerlijk mens, ze zat liever in de kou dan dat ze gestolen turf gebruikt, misschien
ook de angst om betrapt te worden, leuk om moeder en ome Egge zo jong te zien, mooi verhaal,
brengt je even terug in de tijd
Haha, een laatste foto van de kip… Er werden heel wat stunts uitgehaald in de oorlog. Hier gaat het verhaal dat mijn opa ooit een foeragewagen van de Duitsers helemaal had leeggehaald. De etenswaar werd verstopt achter een dubbel schot in het kolenhok onder het huis. Op de een of andere manier werden de Duitsers getipt en die haalden het hele huis overhoop… Alleen de etenswaren werden niet gevonden.
terugbrengen was ook niet zonder risico
een mooi verhaal..
en vooral die foto spreekt me hier aan..
leuk dat je die nog hebt
prettige dag Hans
Haha stelen deden ze niet maar wel het Kralingse bos leeg jatten. Pracht verhaal ja.
Fijne dag: Peter.
Ja, die verhalen ken ik ook. Niet van een opgestookt houten been. Als het koud is, en er is hout is de keus snel gemaakt.
Gevaarlijk eerlijk, Hans ! Mooi verhaal.
Lie(f)s.