The Debutantes ontstond in de Detroit scene in 1964, kort na dat Jan McClellan, die toen 14 jaar was, had gekeken naar het eerste Beatles optreden bij Ed Sullivan Show.
Ze kreeg het idee om een band in het genre Beatles op te richten, maar dan alleen met meisjes.
McClellan wierf twee vriendinnen en leerde hen op gitaar en drums te spelen.
Nog voor ze de juiste apparatuur hadden, maakte ze al hun debuut voor de Scene Teen Michigan State Fair en scoorde een plek in het programma.
McClellan’s grootvader Fred Collins, een General Motors PR man een voormalig verslaggever, maakte een afspraak met een fotograaf voor een fotoshoot om hen te promoten.
De fotoshoot vond plaats in het oude huis op West Grand Boulevard in Detroit, dit had dienst gedaan als de opnamestudio onder andere bekend als “Hitsville USA”, de nickname van het eerste hoofdkantoor van Motown records.
Zoals later bleek waren er tijdens de fotoshoot de legendarische Marvin Gaye en een magere jonge Little Stevie Wonder, hij had net zijn album “Fingertips Part II” uitgebracht aanwezig.
De band trad regelmatig op bij de Michigan State Fairgrounds Music Shell, ze deelden onder andere het podium met Stevie Wonder, Marvin Gaye, The Supremes, The Four Tops, Martha & the Vandellas.
De Debutantes waren regelmatig te gast in de American Bandstand type show “Swingin Time” op CKLW-TV, met gastheren Robin Seymour en Tom Shannon.
Ze verscheen ook in het programma “Upbeat” van Cleveland, samen met Spanky & Our Gang en de legendarische BB King.
De band toerde door Canada, de Bahama’s en de meeste van de 50 staten van Amerika.
In 1968 boekte ze 4 maanden in Duitsland en vermaakte de Amerikaanse troepen bij de Air Force en Army clubs.
Ze speelden ook in een aantal civiele clubs, zoals de Berlijnse Playboy Club en de beroemde Star Club in Hamburg, waar de Beatles eerste internationale bekendheid verworven.
In 1969 toerden ze nog eens 4 maanden Vietnam, Thailand, Taiwan, Zuid-Korea, Okinawa en Japan, om voor de troepen op te treden die daar gestationeerd waren.
Maar de realiteit van hun Verre Oosten tour werd onverwacht wel erg duidelijk.
Nadat ze waren geland in Vietnam was er de Koreaanse medewerker van het artiestenbureau die vroeg om de paspoorten van de band te mogen zien, toen hij ze eenmaal in zijn handen had weigerde hij om ze terug te geven.
McClellan herinnert zich: “Mr. Kim legde uit dat dit de manier is waarop hij zaken doet.
Zodra hij het idee had dat we genoeg shows hadden gedaan om hem de vliegtuig tarieven te vergoeden, waarvan wij dachten dat die all inclusieve waren bij de gemaakte afspraken, dan zou hij onze paspoorten terug geven en waren wij vrij om te vertrekken”.
Ik hield niet van deze plotselinge verandering van de afspraken en dacht dit lijkt op slavernij.
Met deze ontwikkeling in combinatie met de oorlogssfeer, cultuur shock, intense hitte, en het begin van door besmet water overgebrachte ziekte, deed ik een vergeefse poging om onze paspoorten terug te krijgen door hulp te vragen bij de Amerikaanse ambassade en president Nixon in te laten grijpen, maar de inspanning leverde geen antwoord.
De troepen waardeerden onze optredens goed, maar het was erg moeilijk daar te zijn en we werden wanhopig want we wilde naar huis.
Tijdens de reis in vrachtwagens op weg naar de basis, werden we beschoten en werden we daarna vervoerd per helikopter, één van onze hotels kwam onder vuur te liggen maar gelukkig waren we toen niet in onze kamers.
Een zangeres van een andere groep werd gedood toen ze direct in de vuurlinie van de aanvallers stond, de kogels waren bestemd voor een hoge officier”.
Bij terugkeer naar de VS, gingen the Debutantes naar Michigan en Wisconsin hun woonplaatsen en werden officieel (dis-“band”-ed) ontbonden aan het einde van 1969.
Met een fabelachtig sfeer makende mid-tempo Detroit groove door de obscure meidengroep, onder leiding van Ric-Tic best.
Geschreven door Al Hamilton & Richard Morris in een productie van de grote Andre Williams.
Is het nummer Strong Foundation uit 1966, deze week de gouden terugblik in de Bank show.
Wat een geschiedenis toch allemaal he.
Erg naar dat met dat schieten, en wie het ook betreft, zoiets blijft naar.
Maar waar het allemaal om ging is gelukt, en dat is leuke liedjes maken.
Swingend muziekje, Hans! In 1966 was ik vier. Zo, weet jij meteen hoe oud ik ben (-: Maar wij zijn nog jong van geest. Dit nummer heb ik nog nooit eerder gehoord en als ik eerlijk ben, hoor ik liever The Beatles. Van jouw blog steek ik elke keer weer iets op. Top!
Fijn weekend en lieve groet
Klinkt heel origineel. Ik was toen 19 à 20 jaar.
Af en toe hoor ik die ouderwetse klank nog wel eens graag terug.
Het zegt me echt helemaal niets. Niet de minste glimp van herkenning.
Nooit van gehoord maar dat zegt natuurlijk niets; er was zoveel popmuziek, er ontstonden dagelijks nieuwe bands.
Een uitgebreid verhaal hoor.
nest aangename muziek Hans
maar wat een geschiedenis
Vrienden zijn is fijn
ze zullen er altijd voor je zijn
dus wees gelukkig
en wees blij
dat zij in je leven zijn
Een fijn weekend gewenst Hans
Goede morgen lieve vriend
Ja mooie muziek hoor ik hou erg van muziek heerlijk toch ik doe ook altijd als eerste de radio aan s,morgen als ik beneden kom hihihi.
Hans maak er een mooie dag van en een heerlijk weekend lekker genieten en kijk maar niet naar die regen vlllll
liefs en xxjes van gerry
Onbekend, Hans, maar niet onbemind.
Lie(f)s.
Dit is wel lekkere muziek. Ik hou wel van die een beetje melancholieke sfeer eromheen.
Wat een geschiedenis trouwens. Nooit geweten.
Toch al weer even geleden.. en ook duidelijk voor mijn tijd.
Love As Always
Di Mario
Lekker oudje weer. Ik kom net terug van een avond waarop m,et de ziel van de muziek in Leiden heeft proberen te ontdekken. Was leuk en kwamen best leuke verhalen uit voort.