Een bezoek aan het 100-jarig bestaande en gerestaureerde Belgenmonument in Amersfoort.
Vandaag een impressie, morgen mijn foto’s en verhaal.
De bouw van het Belgenmonument heeft te alles maken met het uitbreken van de
Eerste Wereldoorlog in 1914.
Tijdens de Eerste Wereldoorlog zijn er vanuit België veel militairen, de meeste Belgen maar ook Duitsers en een groot deel van de burgerbevolking naar het neutrale Nederland gevlucht.
Vooral tijdens de Duitse aanval op de vesting Antwerpen, van augustus tot begin oktober 1914,
vluchtten talloze Belgen naar het neutrale Nederland.
Schattingen spreken van ongeveer een miljoen burgers en de Nederlandse regering
interneerde meer dan dertigduizend militairen.
De militairen werden aan de Nederlandse grens ontwapend en als ze niet in burgerkleding naar huis konden terugkeren of zich via Engeland weer bij het Belgische leger voegen, werden ze in Nederland geïnterneerd.
Ze werden in eerste instantie overgebracht in kazernes,
bijvoorbeeld de Juliana van Stolbergkazerne te Amersfoort,
waar op 13 oktober 16.500 Belgische militairen waren ondergebracht terwijl de kazerne
bestemd was voor vierduizend man.
Belgische officieren werden in pensions en dergelijke ondergebracht en zo genoten ze een
zekere bewegingsvrijheid en konden vaak hun familie laten overkomen.
Voor de soldaten liet de Nederlandse minister van Oorlog interneringskampen bouwen.
Er was daar niets voor hen te doen, ze mochten geen betaald werk verrichten en op den duur verveelde men zich stierlijk.
Uiteindelijk werden er allerlei (vak)opleidingen en werkgelegenheidsprojecten opgezet.
Een bijzonder project startte op Belgisch initiatief in Amersfoort.
Men wilde een gedenkteken oprichten om de Belgische dankbaarheid voor de Nederlandse gastvrijheid tijdens de oorlog tot uitdrukking te brengen.
In oktober 1916 werd door de Centrale Commissie der Werkscholen van de geïnterneerde
Belgen in Nederland die onder leiding stond van Omer Buyse,
die bij burgemeester en wethouders van Amersfoort het voorstel ingediend om een gedenkteken op te richten als blijk van waardering voor de genoten gastvrijheid.
De commissie wilde tussen de Utrechtseweg en de Fockemalaan een monument bouwen en zou na voltooiing overgedragen worden aan de gemeente Amersfoort.
Het monument bestaat uit een hoofdgebouw, een muur en tuinen.
Deze wil ik je in de komende twee dagen laten zien want op woensdag 26 oktober vorig jaar was de officiële herdenkingsceremonie en bloemlegging ter ere van het 100-jarig bestaan van het Belgenmonument in Amersfoort.
Bij de herdenking waren vertegenwoordigers uit België en Nederland, overheden, veteranen- en vluchtelingenorganisaties aanwezig.
Ook honderden Amersfoorters sloten aan om de ceremonie bij het monument mee te maken.
Een monument van verbintenis nog steeds naar 100 jaar.
100 jaar Belgenmonument Amersfoort.
Het Belgenmonument, symbool voor dankbaarheid en gastvrijheid.
Impressie herdenkingsceremonie Belgenmonument.
Ooit waren ook onze ouders vluchtelingen
Het is bekend maar je kunt merken dat het langer geleden is.
Goed dat er aandacht aan wordt geschonken.
Ik wist niet dat zo’n monument bestond.
Ik ben benieuwd naar de foto’s.
Nooit meer oorlog, Hans.
Lie(f)s.
vluchtelingen…het komt bekend voor Hans
wel een bijzonder indrukwekkend monument, dat me niet bekend was
prettige dag
Natuurlijk had ik dit van het najaar volop mee gekregen heb er zelfs nog foto’s van zit ik mij te bedenken, van de kerk, daar was een expo ook waar ik foto’s heb gemaakt, de kerk op ’t hof dus 😉
Indrukwekkend is het, en een geschiedenis die mij totaal onbekend was, maar waar ik mijzelf zeker in mee heb laten voeren toen ik in Amersfoort was die 2 weken.
X
Eigenlijk een beetje triest dat het allemaal zo is verlopen destijds. Maar dat heb je toch met dit soort zinloze oorlogen.
Van de eerste wereldoorlog weet ik eigenlijk nog steeds heel weinig. Ik moet met toch maar eens goed gaan inlezen.
Love As Alwyas
Di Mario
Interessant!