Op 4 april 2017schreef ik een logje over de kleding die ik in mijn jeugd aan had tijdens het buitenspelen.
En plaatste daar een foto bij waar ik in de tuin aan het harken ben.
De reactie van Peter was “Er is een hovenier aan jou verloren gegaan” .
Ik beloofde hem deze reactie te ontkrachten, want dit is dus niet het geval.
Zo kreeg ik de kans om op zaterdag bij een hoveniersbedrijf te gaan werken,
ik was een jaar of 13.
Ik daar heen op een vroege mooie zomerdag, het was al aardig warm.
Ik had een tas bij me met eten en een thermosfles thee.
Daar aangekomen ging het al gelijk fout, ik zette mijn fiets in de schuur en daar viel mijn tas op de grond.
Ik schrok er hevig van want ik dacht, is de thermosfles nog heel.
Na het beluisteren van de inhoud, kon ik constateren dat deze was gesneuveld.
De dag zag er niet veel belovend uit, dat was de eerste tegenslag.
Ik werd aan het schoffelen gezet, het onkruid tussen de nieuwe aanplant moest worden weggehaald.
Het werd een lange hete dag, de zon brandde de op mijn hoofd op een open veld.
Ik had dorst en vond het werk eigenlijk maar niks.
De hele dag was stond ik alleen, kreeg wel met de pauze een kopje thee maar dat was eigenlijk onvoldoende gezien de hitte.
aan het einde van de dag kreeg ik 10 gulden voor 8 uur werk.
Ik fietste naar huis en kon maar tot een conclusie komen, “dit is niet mijn toekomstige baan, er moet een makkelijkere manier zijn om je geld te verdienen” .
Ik ben nooit meer naar het hoveniersbedrijf terug gegaan.
Aan mij is geen hovenier verloren gegaan.
Dat een klein voorval zo’n ingrijpend resultaat oplevert. Na die ene dag was je meteen genezen. Ik hoop niet dat je moeder boos was vanwege de kapotte thermoskan.
Zonnige groet!
Och jee, je hebt het in elk geval toch nog een dag volgehouden. Een prachtige zomerdag waarop je toch niet op je gelukkigst was.
Groene vingers heb ik ook niet
mooi verhaal weer, zo kwam je tot de keuzes van het leven
Het spijtige vind ik dat er altijd geld bij te pas komt om iets wel of niet goed te vinden Hans Groetjes en dank he
Nou.. volgens mij is er dan wél een hovenier aan je verloren gegaan, maar ben je daar niet rouwig om hahahaha! Dat er niet een emmertje water om te drinken bij je gezet werd als het zo warm was… oefjes!! Dat kregen (als ik de films mag geloven hehe) de gevangenen, die aan de aanleg van ’the railway’ in Amerika werkten, nog wel.. een emmer water met een grote soeplepel erin hehe.
Wel leuk verteld.. ik zie je helemaal schrikken om je thermosje.. die rotdingen waren ook zó snel kapot vroeger hè! Da’s tegenwoordig wel makkelijker met die metalen onbreekbare..!
Groetjesss!
groene vingers heb ik ook niet Hans..
hier in de buurt zijn worden nogal wat rozenstruiken gekweekt..
het enten van rozen gebeurt hoofdzakelijk in juli en zo heb ik gedurende een drietal weken dit als vakantiejob gedaan..
maar zo dagen gebukt tussen die doornen werken, viel echt niet mee
groeten
Nou, daar kwam je “the hard way” achter dan. Weer een illusie armer.
Als 13 jarige en dan lekker in de grond wroeten, en er nog voor betaald krijgen ook. Want laten wel zijn: een tientje was in die tijd niet verkeerd. Leuke inkijk heb je geschreven.
Gelijk heb je!! Zo hard werken, met amper eten of drinken in de hitte… ik zelf heb totaal geen groene vingers…
Dat is inderdaad niet best verdiend na 8 uur ploeteren in de hitte. Hier gingen we vroeger bollenpellen en dat was aan mij weer niet besteed. Na drie dagen had ik geloof ik iets van 20 gulden en ben donderdags maar niet meer gegaan.
Dat ‘beetje’ groene vingers heb ik wel, Hans !
Lie(f)s.
@’k Zal er geen gewoonte van maken, maar slapen lukt weer niet…
Je bent héél attent… ! Dank.