Elektronica is een van mijn hobby’s, dat weet je als lezer vast wel.
Ik schrijf er wel eens een logje over.
Ik ben er eigenlijk al sinds mijn jeugd mee bezig, ik vind het een prachtige bezigheid.
De techniek blijft zich ontwikkelen en wordt steeds kleiner en complexer,
dat is op zich zelf heel goed.
Maar met het stijgen van de jaren en het miniseren van de componenten ontstaat er wel een conflict.
Mijn ogen zijn geen 18 jaar meer, en de componenten hebben ook niet meer de afmeting van toen ik zo oud was.
Neem bijvoorbeeld de moderne SMD( Surface-mounted devic), of terwijl aan de oppervlakte
gemonteerde componenten.
Dat betekend dat een component geen aansluitdraden meer heeft, maar rechtstreeks op de print wordt gesoldeerd.
Een prachtige techniek, zo kan men goedkoper en sneller produceren een commercieel succes.
Maar voor de hobbyist best wel lastig, want als een component klein is, is de tekst erop ook erg klein.
Dus een vergrootglas levert in deze zijn dienst, nog maar niet gesproken als een component weg springt als je deze oppakt met een pincet.
Het is zo klein dat vinden haast uniek is te noemen, zo heeft elk voordeel een nadeel.
Condensators, links met draad, rechts SMD
Weerstanden, boven met draad, onder SMD
Een blik door de loop, dit zijn transistoren, de zwarte krentjes.
De print met oppervlakte montage, wordt met soldeerpasta en hete lucht gesoldeerd.
ja, alles om ons heen wordt steeds beter en beter, en zelf worden we steeds minder en minder.
Ook voor oudere vrouwen amper te zien… het zou niks voor mij zijn dat priegelwerk…. bovendien zit ik hier te sukkelen met mijn ogen de laatste tijd… eigenlijk moet ik constant gaan brillen, maar daar heb ik moeite mee…:-(
Straf Hans heb me wel al eens afgevraagd hoe doen ze dat Zo klei en gesoldeerd Met deze manier is er dan geen kans op uitlopen ? Grts
veel kleiner maar ook moeilijker Hans..
voor zoiets moet je wel heel geconcentreerd blijven…
prettige dag
Ik weet er alles van, zelfs met een leesbril zijn me die dingen nog te klein… Hier dus ook een grote loep erbij
Haha herkenbaar Hans. Wij worden ouder en de onderdelen kleiner. Ooit had ik een modelspoorbaan formaat N. En o wee als er eens een veertje van een koppeling viel ….. Ik heb er nog trauma’s van.
Oeps…, wordt inderdaad moeilijker, Hans !
‘k Weet dat er heel grote ‘vergootglazen’ bestaan…
Lie(f)s.
Het is nog kleiner dan ministeck geworden, laten we dat even voorop stellen, hahaha
X
Je ziet bijna niet. Het is wel puzzel werk om te doen. Zo klein!!
Succes!!
Mijn zwager maakt apple en iphone als ze stuk zijn. Eigenlijk als de gewone maakservice er niet meer uitkomt, dan wordt het naar hem gestuurd. Hij maakt alles, met supervergootglas op een computer. Ik heb er weleens met verbazing naar zitten kijken.
Love As Always
Di Mario
Poeh, die zijn zeker amper te zien. Zéker voor oude mannen 😉