In juni 2014 was de officiële opening van het nieuwe ziekenhuis “Meander Medisch Centrum”
in Amersfoort.
Het is een prachtig ziekenhuis geworden, een samenvoeging van twee locaties namelijk de
“De Lichtenberg” en “St. Elizabeth”.
Als de gebouwen op beide locaties gesloopt zijn, worden er op de locatie “De Lichtenberg”
woningen gebouwd en eerlijk gezegd de omgeving is heel aantrekkelijk om te wonen.
Op de locatie “St. Elizabeth” zal als stadspark worden ingericht.
Waarom schrijf ik dit nu, nou ik las gisteren op Facebook dat de sloop van de locatie
“De Lichtenberg” in een hogere versnelling is gezet.
De oorzaak van de vertraging is dat er meer asbest in het gebouw zit dan men had onderzocht.
Maar bij het zien van de foto’s van de sloop van het ziekenhuis komen er veel emoties boven.
Het is de plek waar we toendertijd het nodige hebben mee gemaakt qua gezondheid.
We hebben de dood en ziektes mogen overwinnen door de deskundige zorg en behandeling.
Het betreden van het ziekenhuis, het loopje naar de kamer waar je partner ligt al die beelden komen weer boven, de film gaat weer draaien.
De kamer waar ik zelf ook ben opgenomen geweest, je uitzicht vanaf je bed over de stad met veel groen, de bedden de geluiden alles is verstomd.
Maar ook goede herinneringen in het “St. Elizabeth” ziekenhuis, want daar is de jongste zoon geboren en de mindere omdat ik daar zelf ook opgenomen ben geweest.
De beelden van toen gaan voorbij, een lach en een traan die opgeroepen worden door
een stenen gebouw.
Een gebouw met toch meer in zich, dat na de sloop verdwenen zal zijn,
maar die je in je ziel en hart bij je blijft dragen.
Een video over de locatie “De Lichtenberg” wil ik met je delen, voorzien met gedichten van stadsdichteres Nynke Geertsma.
logbankje
De zon in je radio
Het zal wel aan mij liggen maar ik snap het allemaal niet. In Woerden wordt het ziekenhuis ook gesloopt en alle patiënten moeten dan naar Gouda. Het personeel klaagt daar steen en been want die kunnen de normale hoeveelheid patiënten amper behelpen.
Slopen zou (soms) niet moeten mogen.
Ik las in de krant dat er voor het nieuwe gebouw 35 heel oude bomen moeten worden gerooid…
Lieve groet
Dat is nou echt weer kapitaalvernietiging, onderhouden en zorgen dat het eeuwig meegaat is teveel gevraagd. En er valt niks tegen te doen, het gaat almaar door.
Herinneringen zullen meestal in eigen geest en hart bewaard blijven. Het zal wel moeten.
Gelukkig zijn er nu zichtbare, zoals deze video. Een mooi filmpje!
Het is blijkbaar een algemeen verschijnsel. Ik heb momenteel weet van drie ziekenhuizen in een straal van 50 km van hier die gesloopt worden. Ze fusioneren in 1 heel groot modern ziekenhuis.
in Menen is er onlangs ook het oude ziekenhuis gesloopt. Overal nieuwbouw zo ook bij de ziekenhuizen.
Ook hier valt het boek der herinneringen open, Hans…
Lie(f)s.
Triest als je die verwaarloosde gebouwen zo ziet staan. Dat hebben we hier destijds ook meegemaakt met het oude sint Josef ziekenhuis. Alle emoties komen dan los. Een mooie herinnering deze film met teksten.
een ziekenhuis roept emoties op Hans…
een bijzonder knappe video met bijpassende teksten heeft men hier gerealiseerd
prettige dag
Ja, zo’n ziekenhuis, daar liggen toch heel veel emotionele herinneringen hè, zowel positief als negatief. Hier wordt het oude Claraziekenhuis nu ook gesloopt.. moet er nog eens langslopen, want het gaat snel. Ik ben er m’n galblaas nog kwijtgeraakt een paar maanden voordat het dichtging..!
Groetjesss!
Zeer mooie clip Hans Dit zal voor velen toch even slikken zijn denk ik Samen delen
Een beetje warmte,
een bloem, een lach
Ik vind dat het iedereen
het hebben mag
Daarom ben ik vandaag gul in het geven
Liefde voor elkaar
is de kracht van ’t leven.
Groetjes Nikki
Ik hoop dat die mooie woonlocatie er niet alleen voor de rijken zal komen maar dat jan met de pet er ook een woning kan betrekken. Tegenwoordig zie je dat laatste namelijk maar zelden.
Niet alleen een gebouw wordt gesloopt maar ook de herinneringen, met emoties.
De herinnering blijft. Waar ooit in Ermelo het ziekenhuis heeft gestaan kan ik er niet langs rijden of ik moet er aan denken. Ik ben in mijn jeugd veel in het ziekenhuis geweest. Ik kende dan ook op 11 jarige leeftijd het hele ziekenhuis uit mijn hoofd. Wist altijd te eindigen in de keuken waar ik dan een extra toetje kreeg en als die op waren was er altijd nog wel een chocolaatje. Mooie tijden.
Love As Always
Di mario
de herinnering blijft….
Een @->- voor jou.
Doet altijd pijn he als ze gebouwen slopen waar een persoonlijke herinnering bij is .