Vandaag is de Gouden terugblik Andreas Gerardus Hazes, hij is geboren in Amsterdam
op 30 juni 1951 hij was een Nederlandse volkszanger die vanaf de late jaren 1970 populair was met zijn eigentijdse vorm van het levenslied, hij is bekend geworden onder zijn artiestennaam “André Hazes”.
Vanaf het beging dat ik hem hoorde raakte hij een gevoelige snaar bij me, of dat nu komt dat ik onder de rook van Amsterdam ben geboren en de Amsterdamse artiesten graag mocht horen, ik weet het niet.
Maar voor mij had hij het, want niet alleen smartlappen kon hij zingen, maar André was ook niet vies van een pittig stukje Rock and Roll te produceren.
Om hem een beetje te leren kennen kun je het beste de film “Bloed, zweet & tranen” bekijken.
Het is een Nederlandse film uit 2015, geregisseerd door Diederick Koopal en gaat over het leven van André Hazes.
Zijn ups en downs komen allemaal aanbod, een bewogen document, misschien is het wel de veel of te complex om een Gouden terugblik over hem te schrijven.
Maar even over het nummer wat ik heb gekozen, in 1976 werd Hazes voor de tweede keer ontdekt en deze keer door “Willy Alberti”, nadat hij vele baantjes heeft gehad.
Hazes beschouwde zingen als hobby, maar de plaat “Eenzame Kerst” werd wel zijn eerste hit en werd geproduceerd door “Job Maarse” voor Phonogram en het nummer kwam in de hitlijsten en steeg het van de zestiende naar de eerste plaats.
De opvolgers “De vlieger” en “Mamma” waren bescheiden successen, het laatste nummer is de Gouden terugblik van deze week in de BankShow.
Maandelijks archief: juni 2017
Afval scheiden.
Zelf ben ik een voorstander om het afval te scheiden, is voor iedereen en vooral de toekomstige aardbewoners beter.
Per saldo heb ik per week een pedaalemmerzakje met restafval.
Zo zie ik regelmatig een ouder stel een hele berg afval in de restcontainer gooien, maar voor mij klopte er nog steeds iets niet.
Want eerst komen de glazenpotjes, die zelfs waren afgewassen zo schoon zagen ze eruit.
Dan de conservenblikjes, waar ik ook het idee dat ze waren afgewassen en daarna het papier, waar nog net niet een touwtje om heen zit, alles werd uit de roltas gehaald en in de restcontainer gegooid.
Het kan zijn zou je zeggen dat de misschien de papiercontainer en de PMD container te ver weg zijn voor ze.
Maar dat is dus het vreemde, als men alles in de restcontainer heeft gedumpt, loopt men naar het winkelcentrum en gaat daar wandelen, ze lopen dan op 5 meter afstand verschillende keren langs de papiercontainer en de PMD container.
Heb netjes gevraagd waarom men het afval niet in de betreffende container deponeert, het antwoord was dat men dat te complex vond.
Ik was verbluft, complex een kind snapt het nog.
Deze log heb ik niet geschreven na aanleiding van het nieuws , maar is wel een besvestiging.
Hobby zo klein.
Elektronica is een van mijn hobby’s, dat weet je als lezer vast wel.
Ik schrijf er wel eens een logje over.
Ik ben er eigenlijk al sinds mijn jeugd mee bezig, ik vind het een prachtige bezigheid.
De techniek blijft zich ontwikkelen en wordt steeds kleiner en complexer,
dat is op zich zelf heel goed.
Maar met het stijgen van de jaren en het miniseren van de componenten ontstaat er wel een conflict.
Mijn ogen zijn geen 18 jaar meer, en de componenten hebben ook niet meer de afmeting van toen ik zo oud was.
Neem bijvoorbeeld de moderne SMD( Surface-mounted devic), of terwijl aan de oppervlakte
gemonteerde componenten.
Dat betekend dat een component geen aansluitdraden meer heeft, maar rechtstreeks op de print wordt gesoldeerd.
Een prachtige techniek, zo kan men goedkoper en sneller produceren een commercieel succes.
Maar voor de hobbyist best wel lastig, want als een component klein is, is de tekst erop ook erg klein.
Dus een vergrootglas levert in deze zijn dienst, nog maar niet gesproken als een component weg springt als je deze oppakt met een pincet.
Het is zo klein dat vinden haast uniek is te noemen, zo heeft elk voordeel een nadeel.
Condensators, links met draad, rechts SMD
Weerstanden, boven met draad, onder SMD
Een blik door de loop, dit zijn transistoren, de zwarte krentjes.
De print met oppervlakte montage, wordt met soldeerpasta en hete lucht gesoldeerd.
Belgische kust.
Vandaag een speciaal logje voor de Belgische lezers, want vorige week kreeg ik een bericht van European Space Agency (ESA) over de kust van België.
Er werd vorig jaar door de Sentinel-2A-satelliet een intense algen groei aan de Belgische kust geconstateerd.
De hoge resolutie mogelijkheden van Sentinel-2’s hoofdinstrument maken wetenschappers in staat om algenbloemen te monitoren in gebieden die eerder niet mogelijk waren om met
satellieten te observeren.
Volgens mij is de plaats rechts, Zeebrugge als je naar de volgende website gaat en hier klikt kun je de foto in zomen.
Het is geweldig zulke duidelijke foto’s te maken vanuit de ruimte.
Van de Bank plaat.
We zitten in de laatste week van juni.
Het belooft een paar regenachtige dagen te worden.
Geen weer om buiten met een ballon te gaan lopen, voor je het weet waait hij weg.
De van de Bank Plaat is deze keer:
Nena met het nummer “99 Luftballons”.
Aanstaande donderdag staat de nieuwe “Bankshow” op de “Bank’s Radio” pagina.
En de BankShow is op zaterdag van 10.00 tot 12.00 uur te beluisteren bij: Radio ELS.
Mocht je een verzoekje hebben, laat het Hans Bank weten,
hij zal deze dan meenemen in de uitzending.
Je verzoek kun je aanvragen tot aanstaande woensdagochtend 12.00 uur,
moet even onder de bank kijken of ik deze wel in mijn verzameling heb.
Trouwens daar haal ik de muziek altijd vandaan, soms onder het stof,
soms een blinde greep, als het maar goed in het gehoor ligt.
Wens je een goede week toe.
