De laatste dagen van september zijn aangebroken.
Wat het weer betreft best een mooie zonnige maand.
Dus regelmatig naar buiten en genieten van het mooie weer.
Een aantal foto’s gemaakt van de omgeving van de vijver.
In de rozentuin is er nog veel te genieten aan de bloeiende rozen en herfstbloemen.
Ik heb voor mijn werk best wel veel kilometers gemaakt, met de trein.
Het zal niet iedereen bekend zijn, maar afgelopen zaterdag 16 september was het dan zo ver, tijdens de Raildagen organiseert Treinreiziger.nl een nieuwe editie van de Kilometer Kampioen!
Het doel was om te kijken hoeveel kilometers iemand op één dag (24 uur) met de trein af te leggen?
De winnaar krijgt een Interrail ticket om per trein een rondreis door Europa te kunnen maken!
Spelregels:
Leg in 12 of 24 uur zoveel mogelijk kilometers per trein af.
Elk traject telt maximaal 2x mee, mits het traject één keer is afgelegd met een trein die op het betreffende traject op elk station heeft gestopt.
Meer info: zie kilometerkampioen.nl.
Op de website Kilometer Kampioen 2023 is er een overzicht te zien van de Kilometerkampioenen.
Hallo oma, zegt Linda,
Oma heeft haar handen vol met spulletjes uit het tuincentrum, waar ze met Flip is geweest.
Kijk eens wat je allemaal kunt kopen in het tuincentrum, je wilt het niet weten.
Kijk, kletst Oma door, mijn tuintje is straks winter klaar en dan kom je ook niet zoveel meer
buiten vanwege de kou.
En oma is wel een tuin mens, dus dacht Flip, oma krijgt de herfst binnen geserveerd.
Hij noem het de “out door, in door herfst”.
Oma kan het allemaal niet zo snel volgen, maar Linda, zegt, oma straks is alles duidelijk.
Ze verdwijnt in het vooronder van het zendschip en oma hoort allerlei geluiden van potjes,
pannen en bakjes.
Daar komt Linda weer aan lopen, met haar handen vol spulletjes,
Oma gaat u maar koffie drinken, als ik klaar ben, mag u komen kijken.
Oma gaat rustig koffie zetten en geeft Linda ook maar een kopje.
Oma zit nog rustig te genieten van de koffie, als Linda haar eerste creatie showt.
Kijk eens Oma, wat vind je ervan?
Geweldig meid, geeft de messroom en heel mooie sfeer.
Linda zet het herfststukje neer en zegt zacht, geniet er maar van, ik ga nog even verder.
Oma zakt een beetje onderuit in de bank en bekijkt het herfststukje aandachtig en denkt ziet er best leuk en fris uit.
Na nog een uurtje noeste arbeid is Linda klaar met haar bakjes en ze is tevreden.
In de loop van de uurtjes wordt ze overspoeld met complimentjes, ze glundert er van.
Buiten is Oma haar tuintje helemaal in de herfstsfeer.
Ik kreeg een brief over een afspraak maken voor een opname van een energielabel.
Dus ik maakte een afspraak met het bedrijf wat de opname zou gaan doen.
De energielabel-adviseur zou op een dag komen als hij in het senioren complex aanwezig is.
De bedoeling was dat er werd gecontroleerd op ramen, installaties, isolatie enz.
Het bezoek zal ongeveer drie kwartier duren, daar was ik niet blij mee.
Drie kwartier is wel erg lang, zeker voor een woning die ongeveer honderd keer in het complex voorkomt.
Maar goed, ik wist dat de dubbelglas in een venster erg oud was, op een of andere manier niet goed gegaan bij het plaatsen van de nieuwe kozijnen ruim tien jaar terug.
Dus alles zoveel mogelijk vrijgemaakt om de energielabel-adviseur de ruimte te geven.
De energielabel-adviseur was op de afgesproken tijd aanwezig, gaf een korte uitleg na aanleiding van de brief en zijn werkzaamheden.
De foto’s werden snel gemaakt, net als de inspectie en in een kwartier tijd was de energielabel-adviseur al weer vertrokken.
Ik had meer werk aan het maken van ruimte en deze weer terug te zetten.
Hij vertelde dat de tijd een standaard tijd was, gebaseerd op een eengezinswoning.
Gisteren een uitgestelde halfjaarlijkse controle van mijn gebit gehad bij de tandarts.
De week ervoor was ik al bij de mondhygiëniste en die was tevreden over de verzorging van mijn gebit.
Nu ben ik ook heel zuinig op mijn gebitje, want een kunstgebit is ook niet alles.
Maar tegenwoordig is het afspreken bij de tandarts of mondhygiëniste een stuk makkelijker en gemoedelijker dan in mijn jeugd.
Als ik toen een afspraak wilde maken bij de tandarts moest je vroeg opstaan.
Dan moest je om half zeven in de ochtend naar de tandartsenpraktijk toe gaan,
aansluiten in een rij met kuchende, hoestende en zuchtende patiënten die ook voor die dag een afspraak wilde maken.
Om zeven uur ging de deur open en stond er een tafeltje met papiertjes met een bepaald
tijdstip erop, daar kon je dan een geschikt tijdstip van meenemen.
Dan ging ik weer terug naar huis en kon die tijd wachten tot ik weer terug kon voor de
behandeling.
Zo liep je al vroeg te stressen, want ik had een slechte ervaring met de vorige tandarts gehad.
Gelukkig had ik al snel vertrouwen in de nieuwe tandarts, dat verzachte het vroege opstaan.
Ik weet nog dat de tandarts stopte met het ophalen van papiertjes in de vroege ochtend en overstapte naar een ander afsprakensysteem, een zucht van verlichting ging door de
wachtkamer.
Denk dat zijn vrouw er wel achter heeft gezeten, want zij deed altijd stipt om zeven uur de deur open in haar duster.
