Het was gisteren een bijzondere dag, daar wilde ik dus gisteren over loggen.
Niet voor mij, maar voor mensen die hun liefde wilde bezegelen met een huwelijk.
22-02-2022 was een droomdatum voor bruidsparen, het is namelijk een ‘palindroomdatum’,
van voor naar achteren lees je hetzelfde.
In Amersfoort werden er twaalf huwelijken gesloten op deze uitermate populaire trouwdag.
Het zorgde wel voor een overvolle agenda in het stadhuis van Amersfoort.
Op een normale dag trouwen er tussen de twee of drie stellen in het stadhuis van Amersfoort.
Maar op gisteren was het een race tegen de klok, want toen trouwden er wel erg veel bruidsparen in het stadhuis liet een woordvoerder van de gemeente weten.
Flip en Linda leek ook wel wat om op 22-02-2022 te gaan trouwen, de grote wens van Oma.
Maar helaas er was geen plek meer om dat in het stadhuis te doen.
Wat nu?
Nou Oma had de oplossing, Oma is ook ambtenaar op zee en die mag huwelijken vertrekken.
De Girlsroom werd feestelijk opgemaakt en het feest kon beginnen,
de meiden waren ook aanwezig onder het mom, studeren kun je ook online.
Oma , Hans en Oldman waren getuigen van het bruidspaar,
het was de grote wens van Flip en Linda.
Na de huwelijksvoltrekking kon het feest kon beginnen, dat hoef je op het Zendschip maar een keer te zeggen.
Een groot feest brak los, daar was men na zoveel gedoe wel weer aan toe.
Gaan Flip en Linda nog op huwelijksreis hoor ik je denken, nou reken maar van ‘yes’,
daar lees je morgen over op de weblog.
Gewoon even flauwe verhaaltjes, niet over gebouwen, verleden of heden, gewoon fantasie.

Het bruidspaar.

Het is weer bijna de veertiende februari, Valentijnsdag, zucht Oma.
Wat is dat Valentijnsdag? vraagt Flip.
Valentijnsdag is een dag waarop geliefden elkaar extra aandacht geven met cadeautjes,
bloemen, of kaarten, zegt Oma.
Nou zegt Flip, Linda krijgt elke dag liefde van me.
Wat zullen we maandag ontvangen, vragen de meiden zich af.
Oma geeft wat uitleg, daar is Oma goed in.
Valentijnsdag wordt dan gevierd, maar niet iedereen is er gevoelig voor de commercie dat heeft het mooie van deze dag vervormd tot een opgeklopt geheel, waar menig in de stress raakt over het ultieme cadeau wat moet worden gegeven.
Paus Gelasius I riep in 496 veertien februari uit tot de dag van de Heilige Valentijn, een dag waar iedereen zijn stil beminde liefde kan kiezen.
Dus de oorspronkelijke betekenis van Valentijnsdag was bedoeld voor mensen die anoniem de liefde wilden verklaren aan iemand.
Door een anonieme valentijnskaart werd deze heimelijke liefde dan bekend gemaakt.
Maar in onder andere de Verenigde Staten is uit commercieel oogpunt,
begonnen met het verleggen van de nadruk op anonieme liefde naar liefde, in de breedste zin van het woord.
Valentijnsdag is in België en Nederland in korte tijd, sinds midden jaren 1990,
een groot commercieel succes geworden: cadeauwinkels, boekwinkels,
bloemenwinkels profiteren hiervan.
Oma heeft besloten deze dag te gebruiken om elkaar extra aandacht te geven, gewoon meer tijd voor elkaar vrij te maken, en ook de webloggers te bedanken voor hun gezellige bezoekjes.
Maandag tijdens de vergadering gaan we Valentijnsdag vieren.
Maar op maandag worden er toch geen kaartjes bezorgt! Roept Oldman.
Daar heeft Oma een oplossing voor gevonden, welke?
Dat hoor je maandag wel in de Great Granny Onion Show.
Speciaal voor jullie een leuk filmpje. oma.

Het leven aan boord van de Oma Revange, zoals het ging.
Het was mistig toen oma in de vroege ochtend de deur open deed.
De bomen waren wit gekleurd door de vorst en een buurman stond zijn autoramen schoon te krabben.
Kom jongens we gaan lopen, heel opgewekt liepen de honden met oma mee,
de grijze wereld in.
Mensen als schaduwen liepen over straat, haast niet te zien en heel anoniem.
Hier en daar was nog wat kerstverlichting te zien, het winkelcentrum en de tuinen werden
langzaam ontdaan van de kerstsfeer.
De openbare verlichting probeerde zijn licht door de mist heen te prikken,
maar deze werd verspreid door de vele waterdruppels.
De vrachtwagen die de supermarkt had bevoorraad doemde op uit een grijze muur,
de chauffeur tuurde als een kapitein op een schip, hij zag de andere auto nog net op tijd.
Fietsers vliegen voorbij, als zwarte schimmen, zo donker en zwart, gehaast en zonder licht.
De honden hollen vrolijk rond, zij zien de menselijke dingen niet, ze genieten van hun vrijheid, daarvoor ben je een hond.
Ze lopen met oma mee naar huis, waar het warm is, en waar het eten klaar staat.
De krant ligt al op de bank, de koffie geurt, het is een dag waar blijkbaar niet zoveel gebeurd.

Afgelopen vrijdag 7 januari schreef Bertie een logje getiteld: “Pakket verdwaalt in drukte”.
Over de drukte bij de post en het leveren van pakketjes.
Door de drukte komt de levering wel eens in de verdrukking en mag je deze de dag erop
verwachten en als dat tegenzit nog later.
Een gezellig logje van Bertie, met de nodige humor.
Maar er is altijd baas boven baas, ten minste in de levering van een besteld pakketje.
Ik wacht al een jaar op drie pakketjes, maar dat komt weer door schaarste.
De post staat hier helemaal buiten, het heeft te maken met een chiptekort op de
elektronicamarkt.
Nee, geen chips om te eten maar om elektronica onderdelen.
Niet alleen ik heb last van een chiptekort, het treft ook verschillende industrieën.
Vrijwel alle hardware is afhankelijk van chips en de vraag is gigantisch, het aanbod schiet tekort.
Chipfabrikanten zijn niet meer in staat om de vraag naar chips te beantwoorden.
Het probleem dreigt al langer omdat internet met de komst van smartphones en mobiele
apparaten toegankelijker werd.
Het bedrijfsleven digitaliseerde, de vraag naar netwerkapparatuur en processoren voor cloud computing steeg.
Chips zijn benodigd voor elk huishouden, kantoor en datacenter, dus groeit de vraag naar chips jaarrond met digitalisering mee.
Want iedereen die op dit moment een smartphone, gameconsole of auto bestelt loopt het risico om meer te betalen of langer te wachten dan voorheen.
Ik heb er een jaar opzitten, dan blijkbaar nog langer wachten met het verder gaan aan het spoorbaantje.