Gisteren mocht je raden wat er op de foto’s stond.
Nou daar heeft men zijn best opgedaan.
Er zijn leuke reacties gegeven, het maakt het creatieve in de lezer los.
Zo werden er de zeven dwergen, deur- laatjesknopjes, Borrelglaasjes, bescherming voor mes of schaarpunten, teenwarmers, punnik setje en het juiste antwoord kapstok knopjes.
Iedereen hartelijk dank voor de spontane antwoorden en sportieve antwoorden.
Zo had ik jaren terug bij een Zweeds meubelwarenhuis een kapstok – schoenen rek gekocht.
Deze staat schuin tegen de muur en ik vond het er toen erg leuk uitzien.
Het nadeel is als je meerdere jassen aan de kapstok hang vallen deze op de grond,
net als mijn pet.
Gelukkig heb ik een heel handige zoon en die heeft een aantal knoppen voor me gemaakt.
Ik zei dat zeven wel genoeg was, maar esthetisch vond hij het toch mooier als
alle haakjes werden voorzien van een knop.
Dus hij gaat er nog een aantal voor me bijmaken.

De kapstok zoals is gekocht.

Het lijmen van de knopjes.

En klaar is zoon, er is nog geen jas of pet gevallen.

Vandaag mag je raden wat er op de foto’s staat.
Tip: Heeft niets met een spelletje te maken en ze zijn hol.
Veel succes met raden.

Zeven op een rij.

Zeven op een rij van boven gezien.

Voor vandaag heb ik twee afspraken staan een om 08.30 uur een diabetescontrole en De eerste afspraak vind ik het belangrijkste, omdat dit de eerste controle is na een half jaar nadat ik
diabetes had overwonnen.
Ben benieuwd of de waarden binnen de normen vallen, ik heb er veel vertrouwen in want ik voel me prima.
Over het algemeen maak ik me niet zo druk over hoe het haar zit, sinds de korte coupe raakt het niet meer in de war.
Dat betekend wel dat frequentie van het bezoek aan de kapper om de zes weken is.
Maar regelmatig verbaast het me over hoe ongemakkelijk je jezelf voelt als je op een stoel Via de spiegel probeer je dan wat van de omgeving mee te nemen of de kapper aan te kijken die gezellig door babbelt.
Tijdens een van mijn kappersbezoekjes zat er een vrouw naast me met aluminiumfolie in het haar.
Op haar gezicht was af te lezen dat ze zich erg bezorgd maakt of de gekozen kleur wel het gewenste effect zal hebben en of het wel normaal is dat je er eerst uit ziet als iemand die zich
opgemaakt heeft voor een feestje.
De kapster die haar hielp deed haar uiterste best om haar vertrouwen te geven dat het allemaal goed zou komen.
Dan komt er een jonge jongen binnen die een zeer gedetailleerde beschrijving weet te geven van de door hem gewenste coupe.
Hier en daar wat korter, maar het moet niet te kort worden, een beetje losjes mag wel.
Coupe nonchalant dus.
Ik snapt wel waarom mensen daarvoor naar de kapper gaan.
Onder het genot van een kopje koffie vermaak ik me al met al prima met het observeren van de andere slachtoffers het is beter dan staren naar mijn eigen spiegelbeeld.
Ondertussen babbelt de kaper door over datjes en ditjes ‘omdat dat er nu eenmaal bij hoort’.
Voordeel van deze kapper, hij heeft zijn eigen verhalen en dan hoef ik niet zoveel in te brengen.
Denk dat ik wel de pet opzet als ik vanmiddag naar de kapper ga,
het kan wel fris zijn als ik naar huis ga.

Toen ik afgelopen maandag bij Di Mario in de Nieuwsfeiten aan het lezen was kwam ik een verrassend onderwerp tegen.
Namelijk dat op 26 maart 1937 Spinazieverbouwers in Crystal City (Texas) een standbeeld op voor Popeye oprichten.
Wie kent Popeye niet?
Hele volksstammen zijn opgegroeid met deze held van de zee, hij die tot over zijn oren verliefd is op Olijfje.
Popeye is een door Elzie Segar vormgegeven Amerikaans strip- en tekenfilmfiguur, die door het eten van spinazie supersterk wordt.
Door Popeye is de Grote Depressie in de jaren dertig die veel gemeenschappen in de Verenigde Staten heeft verwoest, aan Crystal City voorbij gegaan.
Crystal City had een bloeiende onderneming in spinazie,
die 10.000 blikjes per dag produceerde.
Dat is maar aan een personage te danken dat de voorheen onpopulaire groente in de jaren
dertig enorm populair was geworden en dat was Popeye.
Popeye de zeeman was toen de populairste stripfiguur ter wereld en zijn consumptie van Zo ging het ook bij ons thuis, moeder gebruikte de stripheld Popeye de zeeman om ons
spinazie te laten eten.
Maar ik ben er nooit zo sterk van geworden als Popeye de zeeman,
een voordeel is dat ik ook geen pijp ben gaan roken.