Categoriearchief: LOL

Dierentuin.

Zoon Hans en vriendin Grietje gingen met vrienden naar de dierentuin.
Nou dan weet je wel hoe laat het is, tijd om de beest uit te hangen.
Dieren krijgen de gekste namen aangemeten.
Zo is er in de dierentuin ook een Kea vogel die werd omgetoverd in IKEA vogel.
Ik nog vragen moest je die zelf in elkaar zetten?
Nee, deze waren al gemonteerd.
Brood wat ze mee hadden genomen werd snel uitgedeeld aan de dieren, maar hoe vind je dan de uitgang?
Na dat ze door de oppasser op het juiste pad waren gewezen, een grindpad, ging de tocht naar de uitgang sneller dan verwacht.
Afijn om een lang verhaal niet te lang te maken, men was vast blij toen het gezelschap de dierentuin verliet.
Zo vroeg ik aan Hans, of ze zomaar weg mochten gaan, zonder sancties.
Dat was geen enkelprobleem, want ze wilde geen vervelende wilde dieren in de dierentuin hebben.


IKEA vogel, geheel gemonteerd.

Hans en Grietje.

Op 31 oktober schreef ik een logje over Grietje, misschien weet je het nog.
Zo stelt onze zoon zich vaak voor als Hans, nee zeg ik dan dat ben ik.
Dit weekend ging ik akkoord dat hij Hans is, onder een voorwaarde!
Dan noemen we je vriendin Grietje.
Dan kunnen we ze na het weekend weg sturen, al dan niet naar het bos.
Maar wat nemen ze dan mee, een zak steentjes of brood?


Beste heks wij weten de weg terug niet meer, Hans heeft brood meegenomen.

Wipbankje.

Na een vrij nat weekend en maandag, waar in de eerste hagel ook nog eens naar beneden kwam vallen, zijn we aan het begin van de werk week gekomen, nou je een dag later dan.
Zo hoor je regelmatig geluiden van mensen die vinden dat ze onderbetaald worden, meestal zijn is mensen die al in een royale positie zitten.
Ze dreigen dan te vertrekken naar het buitenland, waar ze vast en zeker een beter betaalde baan zullen krijgen.
Ik zegt dan altijd maar, niet dreigen, gewoon gaan.
Als je geld belangrijker vindt dan je omgeving, familie, vrienden en wat nog meer, moet je gewoon gaan.
Dan kun je daar vast rustig op de bank zitten, of je komt op de wipbank terecht, maar dat wil je vast nog niet weten.
Want als je op de wipbank komt te zitten is het een zaak van de juiste balans te vinden tussen beide partijen.


De oorspronkelijke wipbank werd ontworpen door Lars Gunnars
voor de stad van Stockholm in de vroege 90′s.

Grietje.

Zo is er het sprookje van Hans en Grietje, wie kent het niet.
Nee, oké een korte vertelling.
Hans en Grietje wonen met hun vader en stiefmoeder aan de rand van het bos, altijd weer die stiefmoeder.
Men besluit de kinderen in het bos achter te laten, omdat ze geen eten meer voor hen hebben, de kinderen horen dat en nemen hun maatregelen.
Ze komen later, veel later, bij een huisje dat gemaakt is van brood, met een dak van koek en ramen van witte suiker.
De kinderen eten van het huisje omdat ze honger hebben en horen dan een stem en een oude vrouw die verschijnt in de deuropening.
Maar de oude vrouw is een heks en die wil Hans opeten, als ze hem heeft vetgemest.
Door een list denkt de heks dat Hans maar mager blijft en ze ontsnappen samen.
Ze vluchten naar huis en leven nog lang en gelukkig met hun vader.
Dat viel nog mee toch, maar wat ik nooit heb begrepen is waarom Grietje, grietje heet.
Want Grietje betekend zoiets als: meid, meisje, mokkeltje.
Waarom heeft ze geen mooie meisjes naam gekregen?

Licht.

Na het donker van de 22ste is het weer licht geworden.
Als we de deur open doen kijken we niet meer in een diep zwart gat.
We zien nu dat we weer nodig boodschappen moeten doen.
Dat deden we ook met de aankoop van het koelkastlampje.
Een LED lampje wordt het, voor een euro meer dan een confessioneel gloeilampje,
is wel te doen.
Op de fiets naar het Zweedse meubelhuis is het plan, we denken groen.
Maar dan kijk ik gelijk naar een nieuwe bureaustoel, mijn huidige is oud en versleten,
met een lekke gasveer.
Dan toch maar met de auto, anders krijgen we de bureaustoel niet mee.
Nemen we gelijk nog een paar LED lampjes meer voor in de spotjes, we blijven groen denken.
Nou dat hebben we geweten, wat een drukte in het restaurant, stond bol van moeders, opa’s, oma’s en kinderen.
Maar in de winkel zelf was het gewoon rustig, kijk dat moeten we hebben.
Nu kon ik op mijn gemak een bureaustoel uitzoeken, maar nee dat was verkeerd ingeschat, daar kwamen de moeders, opa’s, oma’s en kinderen en alles werd getest door de laatste.
Dan gaan wij nu naar de koffie, maar alles was geplunderd, daar adverteert men ook mee “plundra weken”
Volgende keer gaan we niet meer in de vakantie of op woensdag, brrr wat een drukte.