Na vier jaar heb ik vorige week weer een pak kristalsuiker gekocht, zelf gebruik ik het niet maar ik heb het in huis voor als er bezoek komt.
Mijn moeder had diabetes type een en ik zelf had type twee, dus ik ken de klappen van de zweep.
Thuis was het een geregeld leven met gezond eten en drinken, toen werd er heel anders tegen diabetes aangekeken dan tegenwoordig.
Kan me nog herinneren dat mijn vader de ingrediënten las op een pakje margarine, toen kwamen de eerste plastickuipje in de winkel.
Hij was zo verbaast dat hij las dat er ook suiker in de margarine zat, hij zei “hier zit ook al suiker in”.
Suiker was in mijn jeugd geen positief product om te gebruiken, maar wij de kinderen aten het wel, een boterham met suiker was best lekker.
Maar daarnaast dronken wij helemaal geen frisdranken dat was er toen nog niet.
Via het diabetesfonds.nl las ik dat de film that sugar film op de televisie kwam, deze heb ik uit nieuwsgierigheid gekeken.
Inderdaad krijgt men als men er niet op let onbewust te veel suikers binnen, maar over de inhoud van de film zijn ook genoeg kritieken te vinden dat deze rammelt.
Al met al kun je er wel van uitgaan als je een pak suiker koopt je beter beseft wat je koopt dan een product waar een hoeveelheid suiker in is verwerkt.
Als ik op de voedingswaarde lees van een pak suiker is het zo klaar als een klontje.

Vandaag is de 16e editie van de Grote Rekendag .
Nu hebben mijn kinderen hun basisschool periode al lang achter zich gelaten,
maar er zijn lezers die nog wel kinderen in die leeftijd hebben.
En zeg nu zelf, rekenen is toch wel een belangrijk onderdeel van het onderwijs.
Vandaag staan de deelnemende basisscholen in Nederland en Vlaanderen in het teken staat van rekenen.
Het thema van deze 16e editie is ‘De school als pakhuis’.
Kinderen uit groep 1 t/m 8 gaan systematisch nadenken tijdens activiteiten zoals: inventariseren, stapelen, verplaatsen en coderen.
Het doel is om kinderen onderzoekend te laten rekenen.
Want zelf ontdekken levert inzicht op waar ze de rest van het schooljaar profijt van hebben.
En nog belangrijker: Het maakt rekenen leuker.
Het is zeker een heel andere manier van rekenen toen ik op de lagere school zat, toen was het een star regime en zeker niet levendig.
Want als je iets te levendig was werd het gelijk afgestraft.

Het is voorjaar en gelijk zie je weer mensen met zakken brood naar de waterkant gaan om de watervogels te voeren.
Vreemd eigenlijk want toen het winterwas, koud en sneeuw zag je ze niet.
Nu is voeren niet zo erg als je het maar verstandig doet.
Op 8 december 2016 schreef ik een logje over eendjes voeren en dat Shirel daar wijs mee bezig was.
Nu is er het Nederlands Instituut voor Ecologie (NIOO-KNAW) een tijdje terug gestart met het onderzoeken van de gevolgen van het “over” voeren van waterdieren.
Op de website zegt: “Sven Teurlincx, het gaat niet om een boterhammetje hier en daar.
Uit steekproeven blijkt dat er bij sommige vijvers wel zo’n acht kilo brood op een dag in het water belandt.
“Dat is een hele bolderkar vol!” De gevolgen laten zich raden: troebel water met zoveel algen “dat je ermee kunt vingerverven”.
En is het een vijver met een fonteintje? Dan adem je die algen nog in ook.”.
Zo is er de mogelijkheid om het overvoeren in kaart te brengen voor het onderzoek.
Dan kun je naar het formulier op de website gaan: formulier (NIOO-KNAW).
Wie weet helpt het dat men bewuster watervogels gaat voeren.