Onkruidbestrijding, in mijn jeugd noemde men dat de schoffelploeg.
Die kwamen een aantal keer per jaar door de straat een hielden dan het groen van de gemeente bij.
Gewoon met een bakfiets of handkar om het afval in af te voeren.
Tegenwoordig gaat het heel anders, met vooral veel herrie van onder andere de bladzuigers en trimmers.
Maar er is ook een stille variant namelijk onkruidbestrijding met hete lucht.
Men noemt het wegbranden, door het verbranden van gas is het een milieuvriendelijke toepassing zonder gif en een lage Co2 uitstoot.
Dat klink natuurlijk als muziek in de oren, iedereen tevreden.
Maar laatst liep ik over een voetpad en kwam een voertuig tegen die bezig was het onkruid aan het weg branden.
Het viel me op dat er nogal wat warmte wordt geproduceerd om het onkruid te verwijderen, dat is wel te voelen toen ik er voorbij liep.
Maar toen ik verder liep zag ik het resultaat over zeg maar twee honderd meter, er waren drie graspollen verdort en de rest was schoon.
Dit resultaat gaf me toch een vreemd gevoel, want was het niet 100 % milieuvriendelijker geweest als men met een schoffel deze drie pollen had weg geschoffeld?
Onkruidbestrijding met hete lucht