Hoe vaak fiets je niet langs een bepaalde plek of gebouw zonder er op te letten.
Zo fietste is laatst weer onder de koppelpoort door richting de stad, op de terug weg viel de zon zo mooi op de stadskant van de koppelpoort dat ik er gestopt ben en er een paar foto’s van heb gemaakt.
Wat altijd wel jammer is dat er geparkeerde auto’s staan aan de grachten, links de kleine Spui en rechts de grote Spui waar tussen de Eem stroomt, wat mij betreft zou de omgeving auto vrij mogen worden.
De woning aan Plantsoen noord is de voormalige Volmolen en is aan de koppelpoort vast gebouwd stamt uit de zeventiende eeuw.
De Koppelpoort stamt uit 1425 is een gecombineerde water- en landpoort.
Maakte deel uit van de tweede stadsmuur, ter bescherming van de toegang over land en water.
Bij de koppelpoort komen ook verschillende waterwegen samen, die onder andere via de sluis worden geregeld.

De Koppelpoort vanuit de stad.

Zo heerlijk rustig.

Plantsoen-Noord 2-4 is de voormalige Volmolen,
aangebouwd aan de Koppelpoort.

Rechthoekig gebouw uit de 17e eeuw.

Het pand ligt aan de stadsgracht, stadszijde, bij de sluizen.

Rijksmonument..

De sluizen.

De Koppelpoort richting de binnenstad.

Als je de eerdere berichten hebt gelezen, begrijp je dat ik de gistermiddag gelijk maar naar de buurtsuup ben gegaan om groente te halen.
Nu eet ik toch al veel groente, de groente meneer begroet me altijd vrolijk.
Ik moest trouwens toch naar de telefoonwinkel om een andere Simkaart te halen, mijn provider bied nu nog sneller internet aan, het is niet bij te benen.
Sta ik bij de kassa in de buurtsuup dus, staat er een oudere dame voor me, ik heb de tijd.
De oude dame lopen weg en de hulp of dochter, maar kan ook een buurvrouw, kan zelfs een wild vreemde zijn, doet de boodschappen in een tas.
Dus ik sluit aan en er gebeurd niets bij de kassa, de caissière valt stil.
Vraag ik wat is er?
Ja ze moet nog betalen, en zegt niets verder en kijkt naar de oude dame die niet reageert.
De rij wordt langer, dus ik denk dan moet ik maar roepen: Mevrouw u moet nog betalen, geen reactie.
Ja van de caissière en andere klanten en : Je moet harder roepen!
Denk, doe het lekker zelf, maar ik was toch al op dreef, dus ik roep: MEVROUW U MOET NOG BETALEN!!
Kijk dat help, ze sloft naar de kassa, beetje moeilijk haar portemonnee onder haar jas toveren en de betaling is gelukt.
Nou de kassa een beetje bezet houden, nou mooi niet!
Ach wacht maar dat ik daar zelf sta met rollator en men heeft geen geduld met me.

Gistermorgen vroeg voor mijn diabetes controle geweest.
En alles was weer goed, nou bijna dan!
Mijn gewicht was weer met 1 Kg toegenomen.
Dat is balen denk ik dan ook, omdat diëten heeft me een paar jaar terug heel veel energie gekost.
mijn volgers weten wel hoe ik toen ben afgevallen, een konijn werd er verlegen van.
En voordat je het weet neemt het gewicht weer toe, sneller dan de wenst.
Het vertrouwen in een diëtiste is bij mij gedaald tot nul, door de negatieve ervaring.
Maar er is hoop, er zijn diëtistes die ook eerst luisteren naar je verhaal.
Een moment om eens over te gaan nadenken.

Nee het gaat niet over een bezuiniging, maar over het onderhoud van de bomen langs de fietspaden.
De gemeente is deze herfst begonnen om de bomen langs de fietspaden aan de onderkant te snoeien.
De veiligheid wordt op deze manier vergroot, overhangende taken ontnemen het licht en zicht.
De bomen worden op gelijke hoogte gesnoeid als de straat verlichting, zo zijn de fietspaden en naast liggende wandelpaden weer goed verlicht tijdens de donkere maanden.
Een heel groot voordeel wat ik heb ondervonden is dat men tegenwoordig met elektrische kettingzagen aan het werk is, een verademing van de stinkende en luidruchtige benzine uitvoering.
Nu nog de bladblazers nog in een elektrische uitvoering dan kan de herfst helemaal niet meer stuk.

Snoeien met behulp van een hoogwerker.

De gesnoeide takken aan de kant leggen.

De tractor met machine die de takken vermaalt komt er achter aan.

Nog even met de bladblazer en klaar.