Zoals ik op ’26 november’ , ’10’ , ’18’ , ’24’ december’ , ‘8’ , ’22’ januari’ , ’19’ februari’, ’05’ maart en ’02’ april al schreef wordt er gewerkt aan de herinrichting van het gebied rond de vijver van Emiclaer.
Na een maand weer tijd voor een nieuwe log met de laatste ontwikkelingen.
De werkzaamheden bij de vijver zijn voor een grootdeel afgerond, het wandelgebied in de thematuinen is open gesteld.
De struiken en bomen zijn geplant, de rand en de wandelpaden zijn bestraat of geasfalteerd.
Men is nu begonnen met de bouw van het multifunctionele sportveld.
Deze wordt uitgevoerd in degelijk staal wat zwaar gegalvaniseerd is, zodat het jaren mee kan gaan.
De bouw van het nieuwe Centrum voor Natuur- en Milieu op Landgoed Schothorst ‘(CNME)’ vordert ook gestaag.
Heb nu een foto van af de andere kant gemaakt, zo zie je het gebouw in zijn geheel.
Het afwerken van het dak, met onder andere hout schiet ook aardig op.

Er gaat niets boven pauze houden op een bankje.

De opbouw van het multifunctionele sportveld.

De opbouw van het multifunctionele sportveld een dag later.

Ziet er heel anders uit dan in november 2014.

Het Centrum voor Natuur- en Milieu vanaf de bos kant.

Het afwerken van het dak.

Het afwerken van het dak met houtenbetimmering.

Gisteren zondag 3 mei heb ik de van de bank plaat al online gezet in verband met de dodenherdenking van vandaag.
Onze ouders hebben de oorlog bewust mee gemaakt, wij kennen hun verhalen over hun oorlog.
Het was een barre tijd voor ze, mijn vader heeft menigmaal moeten onderduiken.
Zijn oudste broer heeft de oorlog niet overleeft.
In 2010 zijn we meer te weten gekomen over onze oom Adriaan die in Buchenwald is omgekomen op 24 jarige leeftijd.
Sinds 9 april 2010 zijn er op internet de namen te vinden van ruim 38.000 mensen die tijdens de Tweede Wereldoorlog omkwamen in concentratiekamp Buchenwald.
Dit melde historiek.net.
Concentratiekamp Buchenwald werd in 1937 door de Duitse nationaal-socialistische regering gesticht.
Na de Kristallnacht van november 1938 werden ongeveer tienduizend Duitse Joden naar het kamp gebracht.
Later ook uit andere landen, waaronder Nederland, naar schatting ruim drieduizend, werden naar Buchenwald getransporteerd.
De namen zijn HIER te vinden. (EBO)
Het is wel een schok om de naam van je oom terug te vinden in de lijst van het Concentratiekamp.
Hoe belangrijk is het om in vrede verder te leven.
Vandaag herdenken we 4 mei met de dodenherdenking.
Op 5 mei 1945 kwam er in Nederland een eind aan de Tweede Wereldoorlog.
Hier vind je wat links naar sites over 4 en 5 mei, de dodenherdenking, bevrijdingsdag en over de Tweede Wereldoorlog.

Op 23 april plaatste ik op mijn weblog een filmpje over Mijn Zaanstreek.
Vier filmpjes met prachtige beelden over de Zaanstreek.
Maar ook Amersfoort heeft zo zijn geschiedenis, net als elke oude stad.
Zo kwam ik een filmpje tegen wat door het programma “Ontdek Je Plekje” uitgezonden door de AVRO tegen.
Een mooi overzicht van Amersfoort zoals het vroeger is geweest en nu nog is te zien.

soms denk je wel eens terug aan het verleden en verhalen van toen.
De poepdoos die bij opa en oma buiten stond was gemaakt van hout en het dakje liep een beetje scheef af en was groen geschilderd.
In het midden van de poepdoos zat een uitgezaagd gat die men met een houten deksel met handvat kon afsluiten.
De poepdoos stond op de sloot achter het huis naast de schuur.
Licht was er niet, ’s avonds ging men er heen met een kaars, door de wind of op de tast en het verblijf er ook niet langer dan noodzakelijk was.
In de winter was het helemaal een ramp, in de vrieskou moest men bij nacht en ontij naar de poepdoos lopen.
Mijn moeder vertelde dat ze midden in de nacht dan in de kou met een dikke jas naar de poepdoos moest, meestal werd een bezoek dan ook uitgesteld.
Ongedierte was er volop in de buurt van de poepdoos, oorwormen, pissebedden, spinnen en de eenden die onder de poepdoos door zwommen.
Opa had het voordeel dat de poepdoos op de sloot stond, zo hoefde hij nooit de boel op te ruimen.
Ik kan me nog herinneren dat er rond 1968 riool werd aangelegd in Wormer, want daar woonde mijn opa en oma, de hele zandweg was open gebroken.
Toen is er ook een aanbouw achter het huis gekomen, met een douche en een toilet.
De poepdoos had zijn langste tijd gehad, toch is hij nog een tijdje blijven staan, tot dat de tuin werd onteigend, toen is de schuur en de poepdoos gesloopt.
Het schuurtje uit de tuin is weer opnieuw opgebouwd, in de kleine achter tuin.
Het was wel een verbetering een douche en een toilet binnen in huis, maar het gemis van de tuin was groot.

Het is het al weer bijna mei en alle vogels leggen dan een ei, tenminste dat beweert men.
Zo zie ik de laatste tijd al heel wat watervogels en vogels, maar ook rare vogels broeden.
De nestenbouwmark doet goede zaken.
Ook duiven probeerden in een boom voor de deur een nest te bouwen.
Ze kwamen met een sneltreinvaart aan vliegen met een vracht aan bouwmateriaal.
Want een nest bouwen vergt de nodige voorbereiding en planning.
Het was net een Summertrain die constant heen en weer aan het rijden was, met allemaal onderdelen voor hun toekomstig nest.
Maar een voorjaarswind blies de basis van hun eerste nest al uit de boom.
In sneltreinvaart werd begonnen aan de herbouw, weer naar de nestenbouwmark er werd een vracht aan bouwmateriaal vervoerd naar de bouwplaats.
Maar helaas ook de tweede poging is gesneuveld, de bouwgrond is blijkbaar niet geschikt om een stevig nest te bouwen.
Na de tweede poging zijn ze gestopt met de bouw en zijn gevlogen.
Waarheen weet ik niet, maar gisteren zag ik ze nog, scharellen op de kleedjes markt.