De gouden terugblik voor dit weekend is de zanger Winston Hubert McIntosh die onder zijn
artiesten naam “Peter Tosh” bekend is geworden, hij werd op 19 oktober 1944
in Grange Hill, Jamaica.
Hij was een invloedrijk Jamaicaans reggaemuzikant, die opgroeide in Kingston en begon
op jonge leeftijd te zingen en gitaar te spelen.
Hij werd bekend als lid van de band “The Wailers”, maar ging later solo verder.
Zijn ouders waren heel jong en die weigerden om hun
verantwoordelijkheid voor hem te nemen, zo groeide hij op zonder de zorg en liefde van zijn ouders.
Door de afwezigheid van zijn ouders werd hij opgevoed door zijn tante in Grange Hill,
maar dan alleen letterlijk.
In zijn vroege jeugd kon je wel zeggen dat hij zichzelf moest opvoedde.
Hij was een uiterst vindingrijk en een onafhankelijk persoon en vocht voor een aantal dingen die hem bezig hielden en groeide op in een sloppenwijk van Kingston, Jamaica.
Zijn opvliegende karakter brengt hem vaak in de problemen en al snel krijgt hij de bijnaam ‘Steppin Razor‘, vernoemd naar een song van “Joe Higgs”.
Terwijl hij bij zijn tante woonde, raakte hij vanaf zeer jonge leeftijd zeer geïnspireerd door Amerikaanse radiostations en ontwikkelde hij een interesse voor het zingen en het spelen van gitaar.
In de vroege jaren zestig verhuisde hij naar Kingston en begon suikerriet te verkopen.
Het was gedurende deze tijd dat hij bevriend raakte met “Bob Marley” en “Bunny Wailer”.
Het trio ging naar Joe Higgs hun zangleraar en begon hun individuele muziektalenten aan te scherpen.
Ze realiseerden zich al snel hun dromen en kwamen samen om in 1962 de band The Wailers te vormen.
Ze begonnen met het spelen van covers van Amerikaanse pophits en langzaam groeide het uit tot hun bekendheid en roem.
Tosh was kritisch naar de groep toe, want hij was de enige autodidactische toetsenist en gitarist van de drie.
Hij werd de stem voor degenen die zich niet konden uitten of de middelen niet hadden om hun gevoelens te uiten aan een wereldwijd publiek.
Terwijl sommigen een hekel aan hem hadden, vereerden anderen hem juist weer als de rebelse held.
Voor velen was hij een Verlosser een heilige, die werd gestuurd om het volk van
Jamaica te bevrijden,
zowel fysiek als mentaal door middel van zijn muziek.
Hij was een van de meest gerenommeerde reggaeartiesten uit zijn tijd en was,
die een belangrijke persoonlijkheid en een voorsprong aan hem gaf in de muziekwereld.
Als de kern vocalist van de band gebruikte hij de muziek als medium om zijn gevoelens en
meningen te uiten.
In de jaren zeventig waren een aantal andere leden lid geworden van de band.
In 1973, terwijl hij met zijn vriendin Evonne naar huis reed raakte een auto die aan de verkeerde kant van de weg reed zijn auto en doodde Evonne en brak zijn schedel ernstig,
maar hij overleefde het ongeluk.
De groep tekende een platencontract bij Chris Blackwell van Island Records Company en
debuteerde commercieel met “Catch A Fire” in 1973.
In hetzelfde jaar brachten ze hun tweede studioalbum uit, “Burnin”.
Chris Blackwell van Island Records weigerde in 1974 Tosh te contracteren voor een soloalbum en als reactie daarop verlieten Tosh en Bunny Wailer The Wailers en noemden ze Blackwell’s ‘unfaire behandeling’ als reden.
In 1976 bracht hij zijn solodebuutalbum “Legalize It” uit onder CBS Records.
Het titelnummer was een hit en reggaemuziekliefhebbers en Rastafari’s van over de hele wereld begonnen de single in het album te onderschrijven.
In het zelfde jaar richtte hij de Reggaeband “Word, Sound and Power” op.
Het jaar daarop bracht hij zijn tweede solo-album “Equal Rights” uit.
In 1978 maakte hij een deal met “Rolling Stones Records” en bracht hij het album “Bush Doctor” uit.
Een van de singles in het album, “Do not Look Back” was een coverversie die hij met
“Mick Jagger” uitvoerde, vestigde hem als een van de beste reggaeartiesten uit die periode.
In 1979 bracht hij het album “Mystic Man” uit en na twee jaar werd onder het Rolling Stones
platenlabel opgevolgd met “Wanted Dread and Alive”.
In 1983 bracht hij het album “Mama Africa” uit.
Het jaar erop ging hij vrijwillig in ballingschap, om op zoek te gaan naar het goddelijke advies van medicijnmannen in Afrika.
In 1987, na een korte onderbreking, bleek dat de hij een loopbaanherstel had,
toen hij zijn laatste studioalbum uitbracht, “No Nuclear War” met dit album won hij hetzelfde jaar een Grammy award.
Kort na het uitreiken van de prijs werd hij vermoord door een bende van drie mannen
die weigerden zijn huis te verlaten, tenzij hij hen geld gaf.
Omdat hij geen geld in het huis had, weigerden ze zijn woning te verlaten en
bleven hem martelen.
Gedurende deze tijd waren enkele medewerkers van Tosh ter plaatse om hem te feliciteren met zijn terugkeer naar Jamaica, zich niet bewust van de gebeurtenissen die zich binnen gebeurden.
Gefrustreerd zette een van de drie mannen uit de bende een pistool op Tosh’s hoofd
en doodde hem met een schot.
De drie mannen gingen ook door met het ernstig verwonden van anderen en het doden van twee DJ’s, “Doc Brown” en “Jeff Dixon”.
Zo kwam er een voortijdig einde aan zijn leven op 11 september 1987.
Dit weekend is de gouden terugblik het nummer Legalize It, waar het legaliseren van weed wordt bezongen nog steeds een actueel onderwerp.
Mooie terugblik. Vreselijk veel goede artiesten hadden een naar einde.
Wat een vreselijk einde, het was ook mij niet bekend.
Reggae hoor ik graag maar niet te lang, dan brengt het zo ’n indolente sfeer. Je wordt er als luisteraar zelf lusteloos van.
Heerlijke reggaemuziek, ik zit hier een beetje weg te dromen…
Ik wist ook niet dit hij op zo’n vreselijk manier aan zijn einde kwam. Hij werd niet zo bekend als Bob Marley, maar hij mocht er gerust naast staan! Mooi nummer… hij zingt dat weed goed is voor astma, dat hoor ik nu pas. Mijn oma had astma. Ik heb haar nooit gekend. Ze overleed in 1960. Mijn moeder vertelde dat ze ‘rare sigaretjes’ rookte om verlichting te krijgen. Na haar dood vonden ze in al haar kledingzakken peukjes. Wat er precies in zat, heeft niemand ooit geweten. Zou het weed zijn geweest? Nu ik het hier zo hoor zou het best kunnen… Zelf ben ik geen voorstander van soft of andere drugs, maar ieder z’n ding nietwaar.
Hij was bijna net zo briljant als Bob Marley.
Gelukkig hebben we zijn platen nog.
’t Leven kan (ook) wreed zijn.
Knappe weekend-muziek, Hans !
Lie(f)s.
wat een triest einde voor Peter Tosh
prettige dag Hans
goh hans, ik lees hier dingen di eik helemaal niet wist, of ben vergeten?
maar zoiets vergeet je toch niet zou je denken?
Dang, ik wist helemaal niet dat hij vermoord was, en hoe. Vreselijk moet dat zijn geweest. Ik hoop dat die drie lui de gepaste straf hebben mogen krijgen.
Ik moet eerlijk zeggen dat ik hem alleen ken van de song met Mick Jagger, can’t run, can’t hide, hahahaha
https://www.youtube.com/watch?v=IKkw8IgkoqM
X
Deze zanger heb ik nooit van gehoord. Wel leuk om te luisteren. Ik kom je alvast fijn weekend wensen. ?
Wat erg dat hij zo manier overleden is. Best wel heftig. Ik moest vanmorgen weg…
Ik wist eigenlijk niet hoe hij was overleden, wat een drama moet dat geweest zijn zeg. Lekkere muziek, laten we daar dan maar aan denken.
Love as Always
Di Mario
dit was lang geleden dat ik die nog eens hoorde en het deed wel goed,
Een @->- voor jou.
De laatste warme dag is net achter de rug, maar door Peter Tosh krijg je gelijk weer het zomergevoel 🙂
Krijg het gelijk warmer van deze muziek 😉
Fijn weekend