Donovan – Atlantis

Dit weekend is de Gouden terugblik Donovan Philips Leitch die in Glasgow, Schotland werd
geboren op 10 mei 1946 en bekend is geworden onder zijn artiestennaam “Donovan”.
Hij groeide op buiten Londen en op zijn achttiende nam hij zijn eerste demo op en in 1965 trad hij regelmatig op in de tv-pop showcase Ready, Steady, Go!
Hij publiceerde al snel zijn debuutsingle “Catch the Wind”, waarmee hij de eerste reeks
Bob Dylan” vergelijkingen kreeg met zijn zorgeloze volksgeluid en nonchalante uiterlijk,
de single bereikte niettemin de U.K. Top Five.
Daarna had hij een ontmoeting tussen de twee singer / songwriters die werden vastgelegd in de klassieke D.A. Pennebaker-documentaire “Do not Look Back”.
Een Amerikaanse documentaire uit 1967, waarin Bob Dylans concerttour door het Verenigd
Koninkrijk uit 1965 wordt gevolgd.
Donovan werd heel populair in de jaren zestig en werd hij met zijn aan folk verwante popsongs beschouwd als het Britse antwoord op Bob Dylan, een gemakkelijke maar grotendeels
ongegronde vergelijking die de eigen unieke visie van de Schotse folk troubadour in
ondermijnde.
Waar de strekking van Dylans muziek zijn sombere introspectie en bitter realisme bleef,
omhelsde Donovan het optimisme van de flower power beweging met zijn open blik en zijn etherische sierlijke songs die een mystieke schoonheid en kinderlijke verwondering
uitstraalden.
In voor en tegenspoed blijven zijn opnames typische schatten uit het psychedelische tijdperk die het vredes- en liefdesideaal van hun tijd tot in de perfectie vangen.
De opvolger van “Colors” werd ook een hit en nadat hij zijn Amerikaanse debuut maakte op het Newport Folk Festival in 1965, bracht hij het album “Fairytale” uit, zijn tweede en laatste LP bij het Hickory-label.
Onder contract bij Epic records in 1966 bracht hij het hit album “Sunshine Superman” uit.
Dat in zijn exotische arrangementen en uitgesproken psychedelische lyrische vorm een
belangrijke verschuiving aankondigde van zijn eerdere werk.
Zo kwam het titelnummer “Sunshine Superman” bovenaan in de hitlijsten aan beide zijden van de Atlantische Oceaan, met het raadselachtige “Mellow Yellow” dat een paar maanden later nummer twee positie bereikte.
Hij bleef in 1967 de hitlijsten bestijgen en genereerde een reeks hits waaronder
Epistle to Dippy”, “There Is a Mountain” en “Wear Your Love Like Heaven”, in dat jaar reisde hij samen met “the Beatles” naar India om te studeren bij de Maharishi Mahesh Yogi, een reis die hem inspireerde om af te zien van zijn drugsgebruik en zijn luisteraars aan te moedigen zich tot de meditatie te wenden.
Het ambitieuze dubbelalbum “A Gift from a Flower to a Garden” volgde en in 1968 kwam zijn zesde studioalbum “The Hurdy Gurdy Man” uit en scoorde hij een Top vijf hit met de hallucoire titel song en het album leverde hem ook de hit “Jennifer Juniper” op.
Met het zevende studioalbum “Barabajagal” uit 1969 genereerde hij zijn laatste Top 40-hit met het nummer “Atlantis”.
Voor het titelnummer “Barabajagal” werkte hij samen met de “Jeff Beck Group”, met wie hij ook samen aan het album “Open Road” in de jaren zeventig werkte.
Hij trok zich vervolgens terug in Ierland en kwam na een periode van afzondering terug om te schitteren in de film “The Pied Piper” in 1972.
Na deze opleving scoorden hij een paar nieuwe lp’s, “Cosmic Wheels” en “Essence to Essence”.
Het jaar daarop verschenen er teleurstellende recensies en was er weinig commerciële
belangstelling voor hem.
Na uitgave van zijn twaalfde studioalbum “7-Tease” in 1974 bracht hij de volgende jaren
teruggetrokken door in de Joshua Tree-woestijn in Californië,
waar hij slechts een kleine clubtour opbouwde om het album “Slow Down” uit 1976 te
promoten.
Het album “Donovan” verscheen een later jaar, en in het spoor van “Jerry Wexler
geproduceerde “Lady of the Stars” uit 1983, stopte hij met schrijven en opnamen.
Zijn terugkeer begon serieus in 1991, toen de band “Happy Mondays” ten ere van hem en zijn baanbrekende werk het nummer “Pills ‘n’ Thrills and Bellyaches” uitbrachten en zo toerde hij Vijf jaar later bracht hij zijn comeback album “Sutras” uit, geproduceerd door “Rick Rubin”.
Het album werd op een verkeerd moment uitgebracht door Rubin net na de release van
Johnny Cash” en het album werd door American Recording vrijwel genegeerd of verkeerd uitgelegd door critici.
Donovan toerde kort om het album Sutras te ondersteunen maar speelde slechts sporadisch en liet het ook wel eens afweten.
In 2004 verscheen hij echter weer in het intieme en stijlvolle album “Beat Café”, een verzameling bijna geheel originele nummers geproduceerd door toetsenist “John Chelew”.
Zo schakelde hij ook bassist “Danny Thompson” en drummer “Jim Keltner” in om zijn kwartet compleet te maken.
Het album bevatte een paar covers, een gesproken woorduitlevering van “Do Not Go Gentle” van dichter “Dylan Thomas” en een verrassende vertolking van het traditionele deuntje
The Cuckoo”.
Hoewel hij sinds het einde van de jaren zestig geen grote speler is in populaire muziek, blijft hij toeren en optreden en herinnert hij zich de ervaringen en vriendschappen van zijn
hoogtijdagen voor de media.
Zijn muziek verschijnt regelmatig in programma’s over het jaren zestig tijdperk en heeft de
nieuwere generaties bereikt door het gebruik ervan in tv-commercials.
Eind 2005 publiceerde hij een autobiografie: “The Hurdy Gurdy Man“.
In april 2007 presenteerde hij een driedelige serie over “Ravi Shankar” voor BBC Radio 2.
In oktober 2007 kondigde hij zijn plannen aan voor de “Invincible Donovan University” met de nadruk op Transcendente Meditatie.
En in de zelfde maand werd de dvd “The Donovan Concert-Live in LA”, die eerder dit jaar in het Kodak Theatre Los Angeles was opgenomen in het VK uitgebracht.
Op 6 oktober 2009 werd hij geëerd als een BMI-pictogram op de jaarlijkse BMI London Awards in 2009.
De Iconaanduiding wordt gegeven aan BMI-songwriters die “een unieke en onuitwisbare
invloed hebben gehad op generaties muziekmakers”.
In oktober 2010 werd de dubbele CD “Ritual Groove” via zijn website beschikbaar gesteld.
In 2015/2016 wordt er aan gekondigt dat hij terug keert naar het concertpodium als een van de meest volmaakte solo-artiesten aller tijden.
Maar dit weekend is hij de Gouden terug blik met zijn hit Atlantis.

14 gedachten over “Donovan – Atlantis

  1. mizzD

    Is dit een hit geweest? ik ken het helemaal niet! Vind het ook geen geweldig nummer van ‘m.. geef mij maar Colours hoor!

  2. Marlou

    Ha die Hans,

    ja!! Donovan.
    Stiekem was ik daar vroeger verliefd op en toen hij optrad in Mokum zat ik vooraan!
    Ik kon ‘m aanraken… (dat wilde ik natuurlijk!)

    Ik ben nog steeds gek op: “Catch the wind”.
    Dat lied zoek ik ook van andere zangers op.
    En eigenlijk vind ik dat niemand het beter zingt dan hij.
    Of… Joan Baez misschien…

    Groetjes van Marlou

    .

Reacties zijn gesloten.