Dit weekend is “Alan Parsons” de Gouden terugblik, hij werd geboren op 20 december 1948 in Londen, Engeland en viert vandaag zijn eenenzeventigste verjaardag.
Hij verliet de school om vrijwel onmiddellijk een functie als assistent-ingenieur in de Abbey Road Studios te bemachtigen en werkte vervolgens aan “the Beatles” “Abbey Road” album in 1969, voordat hij de benijdenswaardige taak op zich nam om zijn pop / rock horizon te
verbreden met “Paul McCartney” & “Wings” en werkte mee aan de albums “Wild Life” en
“Red Rose Speedway”.
Na goed te hebben gefunctioneerd bij “Pink Floyd” op het top top album “Atom Heart Mother” uit 1970, was hij de eerste keuze om het baanbrekende sonische aspect van het door Grammy genomineerde album “The Dark Side Of The Moon” uitgebracht in 1973 te ontwikkelen.
Hoewel hij behoorlijk heeft bijgedragen aan de respectieve albums van “the Hollies”, “Steve Harley & Cockney Rebel”, “Pilot”, “Ambrosia” en “Year Of The Cat” van “Al Stewart”, heeft hij een uitnodiging afgewezen om zijn vaardigheden toe te passen op Pink Floyd ’s album
“Wish You Were Here” en er voor gekozen om te gaan samen werken met “Eric Woolfson” om het “The Alan Parsons Project” op te richten dat in 1975 van start ging.
Bedoeld als een eenmalige onderneming werd “Tales of Mystery and Imagination” in de zomer van 1976 uitgebracht door Charisma Records, het conceptstuk dat door mond-tot-mondreclame in de lagere regionen van de Britse hitlijsten en verrassend treffend kwam het in de Amerikaanse Top 40 ze hadden een deal voor de korte termijn getekend in de 20e eeuw.
Introductie van het nummer “The Raven” met een instrumentale invulling van het gedicht
“A Dream Within A Dream” kwam uit in november 1975.
Kort daarna tekende The Alan Parsons Project een nieuw contract met Arista Records, waarbij de meer conventioneel toegankelijke Amerikaanse Top 10-set werd uitgegeven, het tweede concept-album “I robot” uit 1977, gebaseerd op de bekende sciencefictionschrijver
“Isaac Asimov”.
Met het vijfde studio album “Turn of a Friendly Card” uit 1980, een meditatie over gokken, scoorde het Alan Parsons Project een Top 20-hit met “Games People Play”.
Met hun zesde studio album “Eye in the Sky” uit 1982 was de meest succesvolle poging van het Project en behaalde een Top Drie hit met zijn titelnummer “Eye in the Sky”.
Terwijl “Ammonia Avenue” het zevende studio album in 1984 goud werd, verdienden de
daaropvolgende albums van het Project weinig aandacht, hoewel platen als “Vulture Culture” uit 1985, “Gaudi” uit 1987 en “On Air” uit 1996 de voorkeur vonden bij oude fans.
Zijn derde solo album “Time Machine” volgde in 1999, het geluid van dit album vergelijkbaar is met sommige van de zachte, etherische tracks van het Alan Parsons Project, behalve één kort en eenvoudig instrumentaal deel over “Temporalia”, zijn relatie tot het album is bijna uitsluitend als producent.
Het album mist veel van de rock edge van de vorige albums tot en met On Air.
Na een pauze van vijf jaar keerde Parsons in 2004 terug met zijn vierde solo album
“A Valid Path”, in 2007 ontving hij een nominatie voor Best Surround Sound Album voor
dit album.
In de jaren 2000 en 2010 toerde hij met het Alan Parsons Live Project, en een concert in 2013 in Medellín, Colombia door het Alan Parsons Symphonic Project werd uitgebracht als “Live in Colombia” in 2016.
In 2019 bracht hij zijn vijfde solo album “The Secret” uit, zijn eerste studioalbum sinds 2004 een gat van meer dan vijftien jaar.
Alan Parsons komt in 2020, na vijf shows in 2019 (Paradiso, De Vereeniging, De Oosterpoort, TivoliVredenburg en 013), opnieuw naar Nederland.
Dit keer ter ere van het 40-jarige jubileum van zijn succesalbum The Turn Of A Friendly Card.
Samen met zijn band staat hij op zondag 21 juni 2020 in Koninklijk Theater Carré, Amsterdam.
Maar dit weekend is hij de Gouden terugblik met het nummer The turn of a friendly card in de BankShow.

Alan Parsons – The turn of a friendly card