Deze zondag een uitvinding die ik op mijn eigen weblog van afgelopen 23 april heb geplaatst.
Ook had ik op 12 januari 2016 een logje over een warme zakdoek geplaatst geplaatst.
Na aanleiding van de reacties over de zakdoek in het logje van 23 april, vond ik het wel leuk om een uitvinding te plaatsen van een zakdoek.
Ik moet toegeven ook hier liggen ze nog in de linnenkast.
Een deel van mezelf en een aantal van mijn vader, ook een erfenis.
Maar ik gebruik ze niet meer omdat papieren hygiënischer zijn.
Maar de warme zakdoek van mijn moeder kan ik nog goed herinneren.
De zakdoeken in de linnenkast.
Een uitvinding van John Edward Lee, Chicago, Illinois, Amerika.
Onder US – Octrooi 0.321.732.
De uitvinding werd gepatenteerd op 7 juli1885.
Wil je meer over de uitvinding lezen?
Bezoek dan de volgende website: freepatentsonline.com
Leen strijkt een zakdoek.
Ik ben nieuwsgierig: waarom was de zakdoek van je moeder warm?
Ik ben juist terug gegaan naar katoen omdat dat papier niet goed voor het milieu is. Ik kom juist zakdoeken tekort op het moment en wil ze binnenkort ergens kopen.
Ja, een schilder heeft altijd een doekje bij zich, om gemorste verf mee weg te werken. En papieren zakdoekjes zijn beter.
Dat daar weer patent op zit. Dat verwacht ik dan weer niet. Omdat zoveel mensen het gebruiken.
Love as always
di Mario
Een zakdoek bracht mij troost als kind. Hij was altijd mooi gestreken en rook zo lekker. Mijn moeder moest veel strijken met haar groot gezin en als ze mijn knuffelde rook ze naar warm strijkijzer in haar hals. Daarom vond ik ook troost als ik verdrietig was in het vasthouden van een zakdoek die door haar was gestreken.
Tegenwoordig heb ik geen zakdoeken meer. Alles van papier…
Een video hoe je een zakdoek moet strijken 😀
Op de fiets vond ik zakdoeken ideaal: onderweg maakte ik ‘m nat en kon ik er mijn bezwete gezicht mee afvegen. Vooral in Frankrijk bij dorpsfonteinen veel gebruik van gemaakt.
Ik heb ook zakdoeken van mijn vader…
Lieve groet ♥
Altijd een zakdoek in mijn zak, geleerd van mijn moeder:)
Ik was er al vaak eens om verlegen.
Leuk blogje.
Ik heb zoals ik vorige keer al zei, boerenzakdoeken. Lekker groot, en handig om zweet weg te vegen. Mijn neus snuit ik indien nodig uit met wat water.
er gaat écht niks boven een heerlijke stoffen zakdoek vind ik 🙂
Weet nu in ieder geval hoe je die kan strijken grijnzzzz
Zakdoeken zijn hier ook in huis en manlief wil niet zonder…die moet er een in de zak hebben
En met 8 kleinkinderen soms toch wel handig hihi
Fijne zondag
Zakdoeken strijken.. da’s toch werk maken voor als je niks te doen hebt hoor.. net als handdoeken en beddengoed. Gewoon opvouwen en in de kast ermee.. sowieso strijk ik zelden, alleen overhemden en blouses doe ik.. daar ziet een ánder het aan als je het niet gestreken hebt hahahaha!
Gewone zakdoeken gebruik ik nog weinig. Geef mij maar papieren zakdoeken of keukenrolpapier.
Gebruik ook papieren, Hans, of keukenrollenblaadjes.
Lie(f)s.
Ze had de strijkbout wel wat warmer mogen zetten. 😁
Hier liggen nog steeds mannenzakdoeken, zelfs een stapeltje witte. Die zijn nu vergeeld.
Ik heb dit nooit gekocht. Onze ouders had toen wel deze zakdoekjes. Ik heb altijd gezegd. Moet papierzakdoekjes nemen. Oude mensen hebben graag zulke zakdoekjes. Vinden lekker. Ik vind zo goor. Leuke filmpje. Leuke herinnering heb jij zakdoekjes.
ik nu met mijn hooikoorts, ik heb altijd een zakdoek bij…maar het ergste is nu als je ergens anders niest, een zakdoek is heel voornaam voor me
-Een @->- voor jou.
Ik weet zeker dat er hier geen meer ronddwalen, die zijn samen met mijn verdwenen sokken aan de wandel. Ik begin een sterk vermoeden te krijgen dat ook hier wel eens oavermenkes aan het werk zijn.
De zondagse zakdoek eventueel met borduursel, de voorletter van de persoon erop, hahaha ja… ik heb ze niet meer. 😉
X
Gek he dat zijn nou artikelen die we allemaal nog in de kast hebben liggen maar nooit meer gebruiken.